After a decade, muli akong nagbabalik :P
WHO'S ANNE? SYA SI ANNE.. --------------------------------------------->>>>>
Hihihi.
Sorry for very very late update.
Wala akong ibang alam kundi magsorry noh? Eh sorry din kayo ngayon lang ako sinipag este nagkatime. Hehe.
Gayunpaman, ay masaya ako kasi kahit matagal ako magupdate e may patuloy pa ding bumabasa nito, nagaadd sa rl. nagfafan.. kaya ayun namomotivate naman ako. :)
Kaya wag kayo mag-alala. TATAPUSIN KO PO ITONG ISTORYANG ITO. kahit anong mangyari. kahit abutin pa ng 2020. (joke, mga 2019 lang :P)
pero sana po. wag din kayo mapapagod magbasa nito. wag kayo magsasawa at mabibwisit. kasi sa totoo lang, nabibwisit na din ako sa sarili ko. haha
gusto ko lang din tong basahin, (nabitin nga ako sa pagbabasa eh) pero anong babasahin ko pa kung hindi ako mag-uupdate. Toinks! ;D
please read this. vote. comment. be a fan
kasi pinaghirapan ko din to isipin. sasabog na nga ang utak ko. :)
enjoy!!! :)
__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
CHAPTER 25
WHO'S ANNE?
EKS' POV
"Ano ka ba naman Eks, hindi ganyan ang pagluluto. Malalabog ang karne nyan sa ginagawa mo. Paluto na nga, mali pa rin. Akina na nga yang sandok at ako na lang ang maghahalo." Sabi ni Ms. Chonna. Kaya naman ipinalo ko sa kanya este ibinigay ko na sa kanya ang sandok. "Ano ba yan, kanina pa kitang tinuturuan ng tamang pagluluto pero di mo parin makuha kuha. Anong klaseng utak ba meron ka? Pamali mali ka. Baka mamaya nyan, wala na tayong makain kasi sobrang durog na to. Mag-aral ka nga magluto ng maayos. Si Troy, magaling at masarap magluto. Pero dahil nagtatrabaho sya ay ikaw na ang dapat na gumawa para sa kanya. Dapat matuto ka. Wag yung kung ano ano ang iniitindi mo. Kung andito lang si Cindy, hindi na sana ako nagtatatalak ng ganito ngayon."
"Malabo po yun, kasi patay na po si Cindy" nakatayo lang ako sa likuran nya.
BINABASA MO ANG
Call Me When You're Bored
Ficción GeneralMay mga bagay talaga na minsan kailangan mong gawin kasi kailangan. Labag man sa loob, wala kang magagawa kundi ipagpatuloy ito. Minsan din, kailang mong isugal pati sarili mo, magbibigay ka ng aliw kapalit ng kinabukasan mo. Pero pano kung mahulog...
