Epilog

443 26 22
                                    

Mbas 18 vitesh

Ishte duke u kthyer ne shtepi,me ne fund do te ndjente aromen e vendit te saj,ishte ne aeroport dhe po priste qe te dilte valixhja e saj nga kontrolli,rruges duke dale nga aty perplaset me nje cun dhe kafeja qe mbante ne dore u derdh ne kemisha e tij...

-Estupido(budalla)po mermeriste me veten e saj...

-Cuidate hermosa porque este chamisa es moy caro(kujdes bukuroshe sepse kjo kemishe eshte teper e shtrenjte)sapo ai mbaroi fjalen ajo e ngriti koken dhe e pa ne sy...

Ishte nje mashkull i gjate,ezmer dhe teper terheqes,nga kemisha i dukeshin muskujt e tij te cilet dukeshin sikur do e shqyenin ate...

-O bukuroshe me hengre me sy,vertet jam kaq i bukur?dhe po qeshte djallezisht...

-Je shume mendjemadh a e di???
Pastaj c fare te peelqej tek ti une??tha ajo duke e ngritur njeren vetull ne forme pyetje...

-Pse a shahet gjithe kjo bukuri???pastaj dhe ti te njejten gje po nenkupton...

-Mos....ama fjalen e nderpreu zilja e telefonit e cila e nxorri Anhelen nga ajo situate...

A do te linde ndonje dashuri nga ky takim i papritur???

-Shpirt-dhe sapo e tha ate fjale syte i shendriten..je jashte,menjehere po vij dhe duke folur ne telefon u largua drejt personit te rendesishem qe po e priste...

Tashme nuk ishte me ajo camarokja 5 vjecare,por nje bukuroshe 23 vjece e cila ishte larguar me studime ne Spanje,ama kishte erdhur per nje periudhe pushimi ne Rusi...

Po ne Rusi sepse mbas lindjes se Zain ata ishin shperngulur perseri ne Rusi sepse Xavier aty i kishte qe te gjitha punet...

-Shpirti vllait-bertiti ai sapo e pa ndersa ajo menjehere vrapoi per ne krahet e tij te cilet e benin te ndjehej me sigurta ne bote...

-Budall sa me kishte marre malli-edhe pse ishin rritur perseri kishin ngelur ata femijet e lumtur ne shpirt...

-Eja eja se mami mezi po te pret ndersa babi ti e di qe ai cmendet pas teje dhe po qeshte...

-Eja atehere te shkojme sepse dhe une mezi pres ti takoj...

Zain ishte nje djalosh 18 vjecar i gjate dhe nga fiziku i ngjante Xavier gjithashtu kishte trasheguar dhe nje pjese te karakterit te tij ndersa butesine,mirkuptimin e kishte mare nga Soli...

-Heyy njerez erdha une....bertiti sapo hyri ne shtepi ndersa ata menjehere u afruan ama nuk pane njeri tjeter vetem ate...

-Ku eshte vajza ime Zian???thot Xavier dhe Soli po e shihte e lenduar...

-Kishte humbur avionin dhe do te niset neser...

-Nje here te vetme nuk me degjon sepse i thash qe ti dergoja avionin privat ama nuk deshironte zonjusha....

-Bab a keshtu e mirepret vajze ti???dhe po shkonte drejt tyre duke qeshur...

-Engjelli im dhe qe te dy u afruan qe ta perqafonin dhe ti ndjenin aromen sepse kishin disa muaj pa e pare....

-Nuk e dija qe me donit kaq shum?-tha ajo duke u perkedhelur ne krahet e tyre si te ishte ende femije i vogel....

-Ne te adhurojme dashuri-i thot Soli dhe po i perkedhelte floket....

-Eh mor robt e mi sa ju erdh goca e harruat qe keni dhe djalin ju dhe po bente si i lenduar...

-Eja more bela eja i thot Xavier dhe qe te gjithe po qeshnin duke u perqafuar...

-Ju dua me teper se jeten time te gjitheve,dhe faleminderit qe u bere pjese e jetes sime dielli im dhe me fale kete familje dhe dashurine me te madhe ne bote...

Ndersa ata po bisedonin Soli afrohet drejt tyre dhe i tregon librin qe mbas kaq vitesh e kishte perfunduar...

-Mam pse i ke vendosur titullin...

Black rose

Ndersa ajo thjesh ju pergjigj...

-Sepse kur njoha babain tuaj vertet qe jeta ime ishte e tille dhe nisi ne erresire por ne fund perfundoi ne drite....

Ky ishte dhe epilogu shpresoj qe ta keni pelqyer do te shihemi ne historine e rradhes...❤❤❤

Black Rose Where stories live. Discover now