aradan bir hafta gecmisti. rafe ile tekrar deneme asamasindaydik. henuz kesin bir sey olmadigi icin basta sarah olmak uzere bizimkilere bir sey dememistim.
cocuklarla kie'nin ailesinin cafesinde bir seyler yiyip, iciyorduk. surekleri baslarini belaya soktuklari icin, jj'lerden pek hoslanmazdi ailesi. ama bi sekilde idare ediyorlardi.
"hadi ama j, ver sunu." kie, jj'nin elindeki su tabancasini almaya calisiyordu.
saniyeler sonra bastan asagi islandigimi hissettim. "yedim seni jj"diyerek pesinden kosup,sirtina atladim. jj, dusmemem icin kollarini bacaklarima sarmisti. "dustun elime mads."diyerek denize dogru kosmaya basladi. 'hayir, jj hayır dedim" gibi ikazlarda bulunup, sirtina vuruyordum. ama hic orali olmuyordu. basimi kadirip iskeleye baktigimda, rafe'in yaklasan teknesini gordum. simdi boku yemistim iste. beni gormemesi gerekiyordu.
"jj, indir beni"
"hiç sanmiyorum bebegim"
oyle sesli soylemisti ki bizi gormeyen rafe, bu tarafa bakiyordu. kisa bi goz goze gelisten sonra basimi cevirdim.
"jj hadi indir beni"
"mizmizlanma, eglenmene bak."
tekrar rafe' e baktigimda bu tarafa dogru adim atmisti ama topper onu durdurmus, kulagina bir seyler diyordu. gelde aksam topper'i dinle simdi.
"jj, abim burda onunla ugrasacak kafada degilim gercekten, hadi indir beni"
bir sey demeden beni indirmisti. rafe'lerde tekneyi, iskeleye baglamis bize dogru geliyorlardi. bende cocuklarin yanina dogru ilerledim.
"madison, bizimle geliyorsun."demisti topper sert sekilde.
"hayir, gelmiyorum?"
rafe donup bana bakti. iyice sicmistim.
"ne demek gelmiyorum madison? sana yuru dedim" diye hafif sesini yükseltti.
daha fazla itiraz etmeden cantami alip, bizimkilerle vedalasip abimlerin pesine takildim.
"ne zamandan beri bana emir veriyorsun?"
"ne zamandan beri bana karsi geliyorsun?" diye hazir cevap verdi sanki bunu dememi bekliyormus gibi.
"sana hicbir zaman karsi gelmedim topper"
bakislarimi rafe'e cevirdigimde asla bana bakmiyordu. hakliydi da.
"iki dakika bekleyin ya da gecin isterseniz elenayi alacagim."
"iyy elena mi?" diyip yuzumu burusturdum.
"geciyorum ben, aksam gorusuruz." dedi rafe.
"bende geciyorum o kizdan nefret ediyorum.
rafe, hizli adimlarla yanimdan uzaklasti. bende hizlica ona yetismeye calistim. "beklicek misin artik?"
cevap vermeden yurumeye devam ediyordu. kolundan tutup durmasini sagladim. "konusmuyor muyuz?"
"soruyor musun gercekten?"
"orada oldugunu bilmiyordum."tanri askina ne diyordum ben?
"daha fazla sicip batirma istersen madison, cekil islerim var."
"kafayi bulmandan daha onemli bir sey varsa o benimle burda olmandir rafe"
guldu. "belki de benim icin o kadar onemli degilsindir." diyi kolunu cekip gitti.
helö <3 umarim begenirsinizz 💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Toxic | Rafe Cameron
أدب المراهقينyou will never have to hurt the way you know that i do