တစ္ညလံုး ေဘးအိမ္ကအန္တီ့ အေၾကာင္းကို ေတြးရင္းေတြးရင္း နဲ႔ ညဥ့္နက္ခဲ့ရသည္။
ေမာင္ ေတြေဝရင္း ေတြေဝလာခဲ့သည္။
ေမာင့္ဘ၀မွာ ဘသူ႔အေၾကာင္းကိုမွ ယခုကဲ့သို႔
စဥ္းစားေတြးေတာ မိျခင္း မရိွခဲ့ပါ သို႔ေသာ္
မေန့ကမွ တစ္ေခါက္သာ ေတြ့ခဲ့ပါေသာ
ထိုအမ်ိဳးသမီးအေၾကာင္းကိုေတာ့
ထူးဆန္းစြာပင္ ေမာင္မေတြးဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ပါ။
အန္တီ့ရဲ့ မ်က္လံုးေလးမ်ားသည္ ေနေရာင္လဲ့လဲ့မွာ အညိုေရာင္သန္းလို႔ ၾကည္လင္ေတာက္ပေနခဲ့သည္ကိုလည္း ေမာင္ခနခန ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။
ညအခ်ိန္ကတည္းကေတြးမိေနသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေမာင့္အေနနဲ႔
ထပ္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ ။
ေမာင့္စိတ္ကို ေမာင္မပိုင္သလို ျဖစ္ေနရသည့္
ခံစားခ်က္အား ေမာင္ ေျပေပ်ာက္ခ်င္လာမိသည္။
အေတြးေတြအား ျပယ္ေစလိုေသာေၾကာင့္
ၿခံထဲက ဧကရီပင္ႀကီးအား ေက်ာမွီလို႔
ဂစ္တာညိုေလးအား ထုတ္ကာ သီခ်င္းေလးဆိုရင္း အေတြးတို႔အား ျပယ္ေပ်ာက္ေစလို....
"ေတးသြားခ်ိဳ သီကာ က်ူးတဲ့
ေက်းငွက္ကို လွမ္းလို႔ၾကည့္ကာ
ပန္းကေလးက ေျပာလိုက္တယ္
ေလာကရဲ့ အလွအပဟာ တို႔ပြင့္မွ ျပည့္စံုတာတဲ့
ပန္းခ်စ္သူ ပ်ားကၿပံဳးတယ္
ေတာက္ပတဲ့ အဆင္းလည္းရိွတယ္
လိုက္ဖက္တဲ့ ေမႊးရနံ႔နဲ႔ဆို
၀တ္မႈံရယ္ နင္နဲ႔ႏိႈင္းရင္ ရႈံးၾကမွာဘဲ
ရင္ထဲရိွ ရိွသမ်ွ ေျပာျပရရင္
တကယ္လွတယ္
ျမင္သူတကာ ေငး ေငးေလာက္ေအာင္
လွရက္သူ
ခ်ူလိုသူေတြ လက္ထဲမွာ
အလွမပ်က္ေအာင္ ဆုေတာင္းတယ္
ပန္းကေလးရယ္
သင္းပ်ံ့ကာ အၿမဲေမႊး ေစခ်င္တယ္~~"
အေတြးတို႔အား ေပ်ာက္ေစခ်င္လို႔ သီခ်င္းဆိုကာမွ သီခ်င္းစာသားတစ္ခုစီတိုင္းမွာ ျမမွဴးခက္ဆိုသည့္ အမ်ိဳးသမီးအား ျမင္ေယာင္လို႔လာသည္။
ခက္ပါဘိ....အန္တီရယ္။
YOU ARE READING
အန်တီချစ်သည့်ပန်းနှင်းဆီ
Romanceအန်တီရဲ့လက်တွေနဲ့အနုပညာပန်းချီတွေကို လှပအောင်အရောင်ခြယ်သလိုမျိုး မောင့်ရဲ့ဘဝ အရောင်စုံသွားအောင် မြမှုးခက်ဆိုတဲ့ အန်တီကဘဲလက်ကမ်းပေးပါ
