မနက္ 8နာရီခန႔္ အခ်ိန္အခါ....
"ႏွင္းဆီေမေမာင္"
"အြန္း"
"ေအာင္ပန္းမွာေနရတာအဆင္ေျပလား
ဒီတစ္ရက္ေတာ့ မင္းနားလိုက္
မနက္ျဖန္ၾကရင္ ပြဲရံုေတြကို သြားၿပီး
ကုန္ကိစၥ စီစဉၸါ"
"ဟုတ္ၿပီေလ ေဒၚသဇင္အေနနဲ႔
ေမာင့္အေပၚကို အျပၫ့္အ၀စိတ္ခ်လို႔ရတာမလို႔အခုလိုဖုန္းခနခနမေခၚပါနဲ႔"
"အင္း ၿပီးေတာ့ ငါနဲ႔ေဝးရာမွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုၿပီး ငါမႀကိဳက္တာေတြကို လုပ္ဖို႔ စဉ္းစားထားရင္ အခုကတည္းကရပ္လိုက္ပါ"
"အဲ့တာေမာင့္သမိုင္းပါ
ေဒၚသဇင္အလုပ္ကို မထိခိုက္ရင္ ရၿပီမဟုတ္လား"
"အဲ့တာကအဲ့တာေပါ့ ဒါေပမဲ့....
တီ....တီ...
"ေျပာစရာမရိွရင္ဒါဘဲ ေမာင္လုပ္စရာရိွေသးလို႔ ခြင့္ျပဳပါ"
တာဝန္အရ အဆင္ေျပလားေမးေနသၫ့္ အေမ့ရဲ့အသံအား ေမာင္မၾကားခ်င္ေတာ့ပါ။
အိမ္ေရ႔ွမွဘဲလ္အသံၾကားရယံုနဲ႔ ေမာင့္ရဲ့ စိတ္အစံုဟာ ၾကည္လင္သြားေတာ့သည္။
ဒါဟာ အန္တီျဖစ္သည္။
"အန္တီ"
"ႏိုးၿပီလားကေလးမ
ဘာစားၿပီးၿပီလဲ"
"အခုမွႏိုးတာ ဘာမွမစားရေသးဘူး"
"အဲ့တာဆို အေတာ္ဘဲ အန္တီ မင္းအတြက္ ထမင္းပိုေၾကာ္ထားတယ္
လာ အန္တီ့အိမ္လိုက္ခဲ့ အတူတူစားၾကမယ္"
"ဟုတ္ "
ဒီအခ်ိန္ထိ အခုလိုပံုစံနဲ႔ အန္တီဟာ တစ္ေယာက္တည္း ဘလိုလုပ္ ရပ္တည္ေနခဲ့သလဲဆိုတာကို ေမာင္အံ့ဩမိသည္။
ခုမွေတြ့တာမၾကာေသးသည့္သူ အေပၚကို
ယခုလိုမ်ိဳး ေကာင္းမြန္ျပေနသည့္ အန္တီ့ဟာ
လူလိ္မ္မ်ားအတြက္ေတာ့ ျပစ္မွတ္ထားခ်င္စရာပံုစံမ်ိဳးျဖစ္လို႔ေနသည္။
ေအာင္ပန္းၿမိဳ႔တြင္ေနသည့္ 3ရက္ေျမာက္ေန့တြင္
အန္တီ့အိမ္ထဲအား ေမာင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စတင္၀င္ေရာက္ရေတာ့မည္မလို႔ရင္ခုန္သလိုလိုပင္။
ၿခံေရ႔ွကို ေရာက္တာႏွင့္ပင္ ႏွင္းဆီရနံ႔မ်ားက
သင္းပ်ံ့ထံုေမႊးလို႔ေနေလသည္။
BINABASA MO ANG
အန်တီချစ်သည့်ပန်းနှင်းဆီ
Romanceအန်တီရဲ့လက်တွေနဲ့အနုပညာပန်းချီတွေကို လှပအောင်အရောင်ခြယ်သလိုမျိုး မောင့်ရဲ့ဘဝ အရောင်စုံသွားအောင် မြမှုးခက်ဆိုတဲ့ အန်တီကဘဲလက်ကမ်းပေးပါ
