Şirketteki coğu işimi bitirmiştim fakat hâlâ 23 tane dosya kalmıştı.Dinlenmek amaçlı kahve almaya gittim.Kahve alacakken sanırım benden hoşlanan Sertel,yanıma doğru yaklaşmaya başladı.Tam ağzını açıp bir şeyler söylerken Uraz Bey seslendi."Sumru oda...
Yaklaşık 1000 okunma olacağız.Hepinize çoook teşekkür ederim fakat bölümü çok kişi okuyup oy vermiyor ve yorum yapmıyor.Bu yüzden sınırlama getireceğim.
Odasına doğru ilerlemeye başladım.Asansörden çıkıp sağa döndüm.Kapıyı çaldım.Gel sesiyle içeriye girdim.İçeriye girdikten sonra odanın ortasına doğru ilerledim.Uraz Bey kafasını kaldırıp bana baktı.NE BU AZ ÖNCE ARABASINI ÇİZDİĞİM O ADAMDI.
Odasına girip onu gördüğüm gibi kapıyı kapıtıp geri çıktım.Hızlı adımlarımla hiç bir şey olmamış gibi ilerlemeye başladım.Arkamdaki sesi duyana kadar.
"Yeni asistan odama!"dedi sert bir ses.Yavaşça arkama döndüm.Patronum olan zalim bana sertçe bakıyordu.Ve sadece o değil tüm şirket bize bakıyordu.Çünkü patronum olacak zalim resmen kükremişti.
Yavaş adımlarla odasına doğru ilerliyordum.Kafamı eğmiş adımlarımı izliyordum.Bir el kolumdan tuttuğu gibi beni hızlıca çekti.Kafamı kaldırınca zalimin beni çekiştirerek hızla odasına doğru ilerlediğini gördüm.TÜM ŞİRKET BİZE BAKIYORDU.
Arkasından yürümüyordum resmen koşmak zorunda kalıyordum.Odasına girdiğimizde kapıyı sertçe kapattı.Beni kapıyla arasına aldı."Demek yeni asistan sensin."dedi sırıtarak.İlk iş günümde başıma gelmeyen kalmamıştı.
"Uraz Bey ben sabah olanlar için çok üzgünüm bı anlık si-"sözümü kesip işaret parmağını dudağıma götürüp "şşşt"dedi."Elinizi çekebilir misiniz acaba?"dedim çekinerek."Sence çekicek miyim?"dedi sabahki olayı hatırlatırcasına.Dudakları yana doğru kıvrıldı.Pis zalim.
Göz devirdim bunun üzerine dudağımdan elini çekip bir adım geriledi."Benden çekeceğin var küçük hanım"dedi.Bu sefer ciddiydi sanırım.Ciddiyetle konuşuyordu.Kafamı ayaklarıma diktim."Ne o,ne bu samimiyet benimle böyle konuşamazsın demiyecek misin yoksa?"dedi.Bilerek damarıma basmaya çalışıyordu.
"Uraz Bey ben özür dilerim"dedim bakışlarımı ayaklarımdan kaldırıp yüzüne baktım."Tamam"dedi soğuk bir sesle.
Ne kadarda kibar ve nazik bir adam değilmi Sumru?
Evet,evet maşallah.
"Bu arada yarın benim özel asistanım olarak işe başlıyorsun sakın ama sakın yılın son günü diye gelmemezlik yapma."dedi uyarıcı bir sesle.Emir vermeye de başladı.Hadi bismillah."Pekâla Uraz Bey"dedim başımı sallayarak."Şimdi çıkabilirsin.Sana ne yapman gerektiğiyle ilgili liste yollayacağım.Sonra eve gidebilirsin."dedi.
"Tamam"diyip kapıyı açmaya yöneldim.Ve dışarıya çıktım.Tüm şirket işi bırakmış bana bakıyordu.32 dişimi gösterip sırıttım.Ne kadar da güzel bir gün böyle.
Yaklaşık on beş dakikadır yeni tanıştığım İpek'in sorgusundaydım.Çok samimiydi yeni tanışmamıza rağmen yıllardır tanışmış gibi samimiydi.Beni hâlâ sorguluyordu.Bu sırada Uraz Bey liste göndermişti.Hemen İpek'i geçiştirerek onun yanından ayrıldım.
Madde-1:Uraz Beyden önce şirkete gelinecek.
E tamam en fazla ne kadar erken gelebilir ki?
Madde-2:İş seyahatlerine Uraz Bey ile gidilicek.
Madde-3:Uraz Bey ne istiyorsa yapılıcak.
Nasıl ne istiyorsa yapılıcak?
Maddeler bitmişti.Üç madde mi sadece?En fazla ne kadar zorlanabilirdim ki?
Çantamı alıp şirketten çıktım.Arabama binip eve geçtim.Yemek yapmaya üşendiğim için hamburger yedim.Yemeğimi bitirip film izlemeye başladım.O sırada telefonuma mesaj geldi.
0545**:Yarın şirkete gelmeyi unutma. 0545**:Bir sürü işin olucak.
0545**telefonunuza pis zalim diye kaydedildi . . .
Sabah yine aynı saatte uyanıp.Banyo yaptım her zamanki gibi.Günlük rutinimi yaptım.Dolabıma geçip giyecek bir şeyler baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Sumru'nun kıyafeti -hiç içime sinmedi-)
Kıyafetlerimi giyip evden çıktım.Arabama binip şirkete sürmeye başladım.Şirkete gelince arabamdan indim.Karşımdaki arabadan inen Uraz Beyi gördüm.Bana geçen arabasını çizdikten sonra verdiğim selamı sıratarak verip ilerledi.
İkide bir bunu hatırlatarak beni gayet çıldırtmayı ve utandırmayı fazlasıyla başarıyordu.Aklıma gelen şeyle gözlerimi fare görmüş tavşan gibi açtım.Ondan önce şirkete girmem gerekiyordu.Hızlıca koşturmaya başladım.Otoparktan çıkıp asansöre bindim.Lütfen daha gitmemiş olsun lütfen.Asansör durduğu gibi hızlıca inip kendimi şirkete attım.Etrafa baktım o zalimi göremedim.Yes be daha önce gelmiştim.
Benden sonra o da içeri girmişti gözleri beni buldu hemen başka tarafa baktı. . . . Yeter artık ya.Resmen canım çıktı.Sabahtan beri ayakta durmaktan ayaklarıma kara sular indi.Koştur da koştur.Yeter artık.Tam kendimi koltuğa atacağım sırada şirketin CEO'su herkesi topladı.İllalah ederek ayaklarımı sürte sürte ilerlerdim.
Yılbaşı çekilişi yapıcaktık malûm bugün 31 Aralaktı.Herkes sırayla kendi kağıdını aldı.Sıra bana geldiğinde bende alıp yerime geçtim.İsmi açtığımda ise nutkum tutuldu resmen.En olmayacak kişi çıkmıştı resmen.
