Yoksa...
Melisa dediği bu kızmıydı,hayır buna dayanamazdım...
-Abla'ların birtane'si!
-Sende kardeşlerin birtanesi'sin!
-Oh!
-Ne dedin?
-Hiç...birşey söylemedim:)
Allah'ım çok şükür!
Huh...
Evet iyiyim...
Alper'in ablası bana doğru geliyordu,yanıma gelip,tanışmak isterim dermişçesine elini uzattı;
-Ben Sare,sen sanırım...Alper'in biricik aşkı Melisa olmalısın...
Biliyormusun?Alper çok güzel olduğunu söylemişti,ben abarttığını düşünmüştüm keşke biraz daha abartsaymış,sen gerçekten çok güzelsin!
-Abla...
Yutkunamıyordum...
Ne...
Alper hâlâ Melisa'yı unutamamıştı...
Ben asla Melisa gibi olamayacaktım Alper'in ve çevre'mizin gözünde...
Sare'nin ellerine bakıp konuşmaya başladım.
-B...ben tanımak istediğiniz kişi değilim,üzgünüm.
Arkama bakma'dan ceketimi alıp oradan uzaklaştım...
Bu işin sonunda mutluluk yoktu.
Bu işin sonu yoktu...
Tuana'nın ağzın'dan...
-Gerizekalısın.
-Ne diyorsun sen be!
Biz bunları konuşurken Alper Hatice'nin peşinden koşuyordu,üzülmüş olmasına ihtimal bile vermiyordum,Çünkü Alper'e gram güvenim yoktu,açıkcası hiç güvenmiyordum.
Hatice onun için fazla iyi kalpliydi...
Sare'de onların peşin'den dışarı çıkmıştı,parmaklarımı saçlarım arasında gezdiriyordum,ne yapacağımı bilemez halde'ydim...
-Allah'ım yardım et...
Telefonum'a gelen bildirim dikkatimi çekmişti.
Yabancı bir numara'ydı...
Çaldırıyordu telefonu.
-Alo!Aloo!Gerizekalı.
Yüzüne kapatıp arayana sövüyordum.
-Ben senin beni arayan elini-
Telefon yine çalmaya başlamıştı,kim olduğunu öğrenmeliydim,kendime komut verip telefonu açtım.
-Tuana o kişi kim öğreneceksin!
Derin nefes alıp konuşmaya başladım.
-Alo!Ne istiyorsun?
-Seni:)
Duraksamıştım telefonumu kulağım'dan uzaklaştırıp,ekrana bakıyordum...
Hemen kapatmıştım telefonu,duymak istediğim bu değildi,zaten canım yanıyordu,yeni yaralar açmanın lüzumu yoktu,kimse buna değmezdi...İstisnalar canımı fazlasıyla yakmıştı:)
Hatice'yi merak etmiştim ama o numara yüzün'den Hatice'ye odaklanamıyordum...
Ne istediğini sormuştum,beklediğim rüşvet ya da haksız yere şahitlik yapmamın istenmesiydi...
Telefonu elime alıp son aramalara girmiştim,
-05*********'u engelle-
Tuşa hiç düşünmeden basmıştım,mesleğimde duygularıma yer yoktu,olsa bile kendimi tehlike'ye atacak kadar aptal değildim.
Ceketimi alıp dışarı çıkmıştım,Hatice ve Alper'i izliyordum.
Hatice göz yaşlarını durdurmaya çalışıyor,Alper ise onu çok sevdiğini söyleyip duruyordu.
Hatice'nin ağzın'dan;
Bıkmıştım artık,yalnız kalmak istiyordum...
Evet belki çoğu kişi bu yaptığımı saçma sapan davranışlar olarak görecekti ama bu yaşadıklarım normal değildi...
Bir anda hayatım alt üst olmuştu...
Kendimi sadece mesleğime adamış,başarılı bir avukattım...
Ama o herşeyi mahfetmişti...
-Hatice lütfen bekle!Ablam gerçekten yanlış anladı seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun!
Hâlâ yalan söylüyordu,Sen beni sevmiyorsun Alper...Sadece vicdan'ın seni rahat bırakmıyor...Kolumun sarsılması ile ona döndüm,gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu ama istediğini alamayacaktı,bu defa o aptallığı yapmayacaktım.
