A Night With...? (Completed)

Chapter 35 - Bonding?

Daphne's POV

"G-go back to U.S?" Naguguluhan kong tanong sa. Wala na sa isip kong bumalik ng U.S nandito yung pamilya ko. Although parati na nasa U.S sina dad, still nandito yung family ko—my own family, James, Kyle and Myself. "Sorry Renz wala na kasi sa isip kong bumalik pa ng U.S.." nakayuko kong sabi at tumalikod sa kanya papasok at naramdaman ko naman itong sumunod.

"Bakit hindi ka na babalik? Nandoon yung trabaho mo, my bahay ka doon at maganda ang pamumuhay niyo naman ni Kyle doon. sa katapusan mag to-two months na at babalik na tayo diba? Yun naman ang pinag-usapan natin before tayo pumunta dito." Seryosong sabi niya.

"Ok na kami dito, masaya na kami dito lalo na kasama namin James..." I sighed. Hindi ko pa rin siya tiningan at umupo lang ako sa mahabang sofa habang ito ay nakatayo sa harap ko. "Magre-resign ako sa pinagtatrabahuan ko. Ibibinta ko na lng yung bahay ko dun. I'm really sorry" mahina kong sabi. Umupo ito sa tabi ko at napatingin ako dito, huminga ito ng malalim inilamosang mukha mga palad niya sa mukha. "Renz.. Anu bang problema?" I heared him sobbed. "R-renz.. " nabigla ako ng bigla itong umiyak na nakatakip ang mukha sa mga palad niya. I grabbed his head and put it on my right shoulder para ecomfort. He need a friend and I know malaki ang problema nito kaya't gusto na lang nitong takasan.

"I'm so stupid! I'm an asshole! A jerk! I didn't know I hurt her so much to the point na hindi na niya akong kayang tanggapin." Umiiyak nitong sabi. Babae ang problema nito. I sighed. I patted his back while he's still crying. Wala naman akong sasabihin kasi di ko pa naman alam ang storya nito.

Bigla itong umupo ng tuwid at dali-daling pinunasan ang mukha.

"Tell me, anu bang nangyari? I'm your friend, sabihin mo sakin ang problema mo." He shook his head.

"I'm sorry, nabasa ko pa yata ang damit mo. Ang bakla ko naman pucha, bakit ba ako umiyak.?" natatawa nitong sabi pero nasa mukha parin ang lungkot. Huminga ulit ito ng malalim.

"Ok lang naman kung umiyak ka Renz hindi yan nakakabawas ng pagkalalaki mo. Ang tunay na lalaki ay yung umiiyak, kaya iyak kapa." biro ko dito. Napatawa naman ito ng mahina.

"Tsk, may gana kapang magbiro. Pahinga na lang muna ako ng hotel. Tawagan na lang kita, usap tayo sa susunod. " Bigla itong tumayo at hinalikan ako sa pisngi at paalis na sana ng tawagin ko siya.

"Ayaw mong pag-usapan natin yung about sa happiness mo?" nag-aalangan kong tanong.

He smiled na may halong lungkot. "I'll just call you, Kate" tumalikod na ito after nitong sabihin yun at tinaas lang ang kamay para magpaalam.

I need to know what happened to him. I want to help him. He's so vulnerable. It's time naman na ako naman ang tumulong sa kanya.

I called James pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. I tried again pero wala parin sagot. Baka nasa meeting pa. I shrugged. Gusto ko sana itong tanungin about kay Renz at magpaalam na pupunta lang ng mall. Nagtext na lang ako.