Minik Karanlığım...

can dostlarım...

-"Alo"
-"naber bebek"
-"eren ?"
-"evet canım benim "ufak bir cığlık attım.
-"napıyosunuz"
-"tatile izmire geldik ve bil bakalım kimi gördük.hakan amca"
-" saka yapıyosun...buradamısınız.nerdesin? semih te yanında mı?"
-"hey hey hey bi nefes al evet yanımda ve arkana bak" arkamı döndüğümde eren,semih, ve bi cocuk gördüm.hemn erenin üstüne atladim.
-"sakin ol sampiyon" erenden ayrılıp semihe sarıldım.
ondanda ayrılınca yanlarındaki cocuğa ,baktm .dikkatli bakinca emre oldugunu gordm .
-"emree"diye cırlayıp onada sarıldm.
-"hanfendi sonunda beni hatırladı"diye trip attı.yanağına bir öpücük kondurdum.
-"sen kıyamazsn ki bana küsmeye"
-"doğru "dedi ve oda yanağmdan öptü.poyraza baktığımda gözleri alev almış gibi bize bakıyordu.
-"gelin sizi arkadaslarımla tanıstırıyim" biz kucükken aynı mahallede yasardık.her günümüz birlikte gecerdi.ama lise icin tasınınca sık sık gorüssekte eskisi kadar olmuyordu.
-"poyraz,hazal,atakan"diyerek hepsini isaret ettim.
-"bunlarda bnim can dostlarım.eren semih emre"ücüde aynı anda öpücük atınca kahlahalara boğulduk.bizhep beraber sohbet ederken poyraz hic katılmıyordu.neyse dedim ve konusmaya devam ettim.Poyraz birden ayağı kalktı ve bir kızın yanına gitti.ve ona sarıldı.
POYRAZ O KIZA SARILDI...