Minik Karanlığım...

-"Mutlu ol siyah,çok mutlu ol"

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.Keyifli okumalar : ) Bu bölüm tüm okuyucularıma ithafen...
Sahaya geldiğimizde Hazal hemen yanımdan ayrıldı.Onu takmadan yerime geçip oturdum.birkaç dakika sonra yanında Erenle geldi.
-" Yağmur bak Eren de buradaymış " deyip gülümsemeye başladı.Mac başlamaya yakındı.sağ taraftaki takım kaptanı duyduğum kadarıyla Ates isimli bir çocuktu.sol tarafın kaptanı ise bir dakika bu?? Poyraz ?? şaka mı bu??
-" biliyor muydunuz? " diyerek Hazal ve Eren'e döndüm.
-"Yoo bnde yeni gördüm." dedi Hazal.
-"aynen " diyerek onayladı onu Eren. öyle olsun bakalım diye geçirdim içimden ve maça döndüm. Altı sıfır Poyraz'ın takımı kazanıyordu.iki takımda çok iyi oynadığı için kolay sayı alınamıyordu.Ara verilince Poyraz konuşmaya başladı.
-"Bir dakika herkes bekleyebilir mi? Yağmur buraya gelir misin?" diyerek beni işaret etti.ben mi dercesine şaşkınca ona baktım.kafasını onayladı beni.yerinden kalkıp yavaş adımlarla gitmeye basladim. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.
-" Yagmur senin sayende benim bi gelecegim oldu seninle ilk kez gelecegimi hayal ettim ben. Sayende aydinligi gordum.Mutlu oldum.Huzura kavustum.Seni seviyorum.Lütfen sende beni sev. Daha dun konustuk ya beni mutlu etmek istiyodun sev beni. Mutluluğa boğ.Her günüm senle başlasın ve seninle bitsin.Ben beceriksizim.Sana siirler yazamam, besteler yapamam ama sevebilirim cok sevebilirim.Seni cok seviyorum.Sana aşığım." konusamıyordum.Söyledikleri kalbime öyle temas etmisti ki. Öyle derinden etkilemistiki beni.Hic bisey demeden sadece sımsıkı sarıldım ona. Bu en güzel cevaptı iste. Biraz geri çekilip öylece gözlerine baktim.Ben söylemek istediklerimi yüzlerce kelimeye dökerken o sadece bir saniyeliğine gozlerime bakmakla anlayabiliyordu.Yine öyle olmustu.Ama beni anlamstı.gülerek;
-"Tamam artik sahalara dönmem gerek sevgilim" dedi ve göz kirpti. Ben gulerek gitmek icin arkamı döndüm ki bir anda olduğum yerde durdum.Vüducudumun gerildiğini hissettim.Tam karsımda hüzünlü bir tebessümle duruyordu.Semih tam karsımdaydı.Ayakta durmak icin Poyraza tutundum.O da fark etmisti Semihi.Yavas adımlarla bize doğru gelmeye baslamıştı. Kendimi sıkmaktan birazdan çatlayabilirdim.Yanımıza geldi.Yüzünde hala o tebessüm görünüyordu.
-"Mutlu ol siyah, çok mutlu ol" diyip burnuma dokundu.Sonra Poyraza dönüp yutkundu.Konusmaya başladı
-"Kar....Kardesime iyi bak"dedi.Bana sarıldı.
-" Sen.Sen ne zaman geldin? haber niye vermedin?" Sorumu duymamazlıktan geldi.
-"Dediğimi yapmışsın" diye fısıldadı hafifçe gülerek.Başımı sallamakla yetindim.
-"Semihh??" Diyerek geldi eren.
-"Naber kardesim?"Diyerek sarıldılar.Sonra biz biraz konusacağız diyerek veda edip çıkışa doğru gittiler.
-"İyimisin"diye sordu Poyraz.
-"İyiyim iyiyim..Hadi sevgilimin sahala dönmesi gerek" diyerek göz kırptım.
-"Seni seviyorum" diyerek yanağımı öpüp gitti.Bana son bir bakış atıp oynamaya başladı.Ben ise kafamda bi milyon soru?Kalbimde yasanmayı bekleyen o koca mutluluk ve sevgiyle yerime oturup onu izledim..
Arkadaslar klavyem baslarda biraz bozuktu bu yüzden yazım yanlışlarım olabilir.Ama sonradan düzelttim.Kusuruma bakmayın lütfen : ))) Ayrıca bölüm nasıl olmuş.Düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim : ))