Minik Karanlığım...

herşey geçecek

-"Sanırım ben hazaldan hoşlanıyorum Yağmur"
-"Vayy ben anlamıştım zaten.Aşsağıda sana ne dedi?"
-"Hicç sadece teşekkür etti.Ama bana sarıldı..."
-"Sakin ol şampuan"yüzünü burusturdu.
-"İğrençsin"
-"Biliyorum. Çaktırma"diye fısıldadım.Bir süre öyle durduktan sonra ikimizde birer kahkaha patlattık.
-"Neye gülüyosunuz siz bakıyim" diyerek içeri girdi abim.Hala olanlardan ve hayatıma karışmasından dolayı ona kızgındım.Ama abimin haklı olma düşüncesi beynimin bir kösesinde hep vardı ve oradan bana haklı olduğunu bağırıyordu.Kalbim ise ona destek cıkarak. O senin abin ve senin iyiliğini istiyo hem üzgünde o haklı diyordu.Ama diğer taraftan da haksız olduğunu iddia eden taraf vardı. Haklıda haksız da olsa hayatına karışmamalıhele ki sevdiklerinle konusup onları zorla hayatndan cıkarmamalı diyordu ve sanırım bu taraf haklıydı.İç savasıma bi son verip konusmaları dinlemeye basladm.
-"Vay kardesim.Sanada birini bulduk yani" demek ki hazalı söylemisti.
-"Sen ne yaptım Yağmur? nasılsın?"
-"İyi"
-"hala mı kızgınsın?" Sesim o kadar mesafeliydi ki anlamasaydı büyük şok yaşardım.
-"Kızgın değilim abi kırgınım.Sevdiklerimi hayatımdan yok etmeye bi son ver"
-"Tamam haklısın özür dilerim.Düşüncesizlik ettim"
-"Bu da bi gelişme"dedim Erene bakarak. sonra abime sarıldım.
-"Y-yağmur b-boğuluyorum" Hemen kollarımı gevsettim.
-" İ-iyimisin?"
-"ahahahaha  iyiyim iyiyim"
-"Neyse neyse. Senin burcu nasıl gidiyo?"
-"Valla iyi gidiyo.Hatta evlenme teklif etmeyi düsünmüyo değilim"
-"biz hic klnusmadık burcuyla"dedim.
-"Çok iyi bir kız.Ve ben onu çok seviyorum.Sanrım ben asıl kızımı buldum.Sıra sende kardeşim" dedi ve Erenın sırtını sıvazladı.
-"Daha yeni ayrıldılar.Gidip böyle bisey isteyemem."
-"Eren. kanka işim zor yaa" dedim.
-"Evet galiba haklısın"diyerek bana karsılık verdi.
-" Sen ne zamam bulacalsın peki bücür"
-"Batu aramızda bir yaş var.Ayrıca belkide bulmuştum ama sen kaçırdın" diye imada bulundum.
-"Öyle mi hanımefendi?"
-"Öyle" birden beni gıdıklamaya başladı.
-"Yaa ahaha Batu ahahaha dur ahahaha tamam ahaha özür ahahaha dilerim.ahahaha" sonunda durdu.
-"Eren ve Batu." İkiside bana baktı.
-"İkinizide cooook seviyorum" telefonum çaldı.
-"Alo? Ben ***** Hastanesinden arıyorum.Yağmur hanım ****** caddesinde bir kaza olmuş. Kaza yapan arabaların birinde   anne , babanız ve iki kisi varmış.Babanızın durumu biraz ağır. şu an ameliyat..." gerisini dinleyemedim. Şok olmuştum.Abim telefonu elimden cekip dinledi.
-"Yürü hemen gidiyoruz" ben aglamaya baslamıstım.
-"Ne oldu? "diye sordu eren.
-"Babam" dedim.Hemen anladı zaten.
-"Cabul gidin siz Poyraza haber verin arabası var.Bizde arkadan geliriz." hic bisey demeden direk Poyrazn yanna kostum
-"Poyraz babam. nolur acele et götür bizi ltfen cabuk ol"
-"Ne? hemen geliyorum" dedi.On saniye bile gecmeden geldi zaten. Hızla arabaya bindik.Son sürat gidiyordu araba. Ve tek ses benim hıçkırıklarımdı.Abimin gözleri acayip kırmızı olmustu ama ağlamamak icin kendini sıkıyordu.O hep böyleydi hep güçsüz ,herseye ağlayan bendim.O hep beni teselli eden bana sahip çıkandı.Poyraz endiseli gözlerle bana bakıyordu.Hastaneye yaklaşmıştık.Araba durunca hemen indim ve iceri doğru kosmaya basladım 
-"Hakan Pırıltı nerede?"
-"Kendisi ameliyatta efendim.Yanına gidemezsiniz.Ama birinci katta bekleyebilirsiniz"
-"Peki Nermin Pırıltı ve o kazada olanlar."
-" Hakan Pırıltı ve Nejla Parlaktaş ameliyatta.Ama Serkan Parlaktaş 3.Katta 442 numaralı odada. Nermin hanımda yanndaki oda " Hemen kosarak ameliyathanenin oraya gittim.Dısarı bir hemsire cıktı.
-"Babamın durumu nasıl bisey söyleyin iyimi?" hemsire ceval vermeden hızla uzaklastı.Armasndan baska biri daha cıktı o da cevap vermedi.Babama ne olmustu??.Neden cevap vermiyolar.?
-"Cevap verin durumu nasıl?" diye bağırıyordum.Abim ve Poyraz yanıma geldi.
-"Cevap vermiyolar babama bisey oldu" diyip abime sarıldım
-"hersey geçecek.Merak etme onlara hiçbir şey olmayacak"