Günler önce aşık olduğu kızı bir anda unutup ona zorbalık yapmak adil miydi? Kız hâlâ hatırlıyorken...
"you don't remember me?"
"who the fuck are you?"
İki yakın arkadaş ya birbirine aşık olursa..
Aşklarını birbirine diyecek cesaretleri var mıydı?
Z...
Aslında bu sözler onu da incitiyordu çünkü böyle biri olduğuna inanmak onun için çok zordu.İçinde olan umut solmuştu...
^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözünden akan yaşı gören Niragi biraz afallamış ve bir adım geri çekilmişti.Kız bundan yararlanıp yanağındaki yaşı elinin tersiyle sildi ve hızla oradan ayrılmaya çalıştı ama Niragi'nin onun kolunu tutmasıyla bu engellenmişti.Yüzünü ilk Niragi'ye ardından tutulan bileğine indirdi. Niragi de farketti ki içindeki telaşı yansıtmamak için konuşmaya başladı.
"Sen.." cümle kurmasını beklerken Niragi devamını getiremeyince sinirlenen kız bileğini çekti ve hızlıca kapıdan çıkıp Niragi'yi odada yalnız bıraktı.
Hava almak için dışarı çıkmayı istese de parti yaptıkları için kimseye şu an gözükmek istemiyordu bu yüzden çatıya yol olabileceğini düşünüp yukarı katlara çıkmaya başladı.Tek istediği yıldızlara bakıp kendini bu duygusal çöküşten kurtarmaktı.Kim bilir belki intihar bile ederdi o an...
Sonunda çatıya çıktığında kimsenin olmaması onun şanslı olduğunun göstergesiydi.Derin nefes verip çatının ucuna geldi ve yavaşça yere eğilip oturdu.Dizlerini kendine çekip ellerini birleştirdikten sonra kafasını yukarı kaldırdı ve yaşadıklarını düşündü.
**flashback**
Uzun ve ince sessiz bir yol.Etrafı ağaçlarla kaplı oksijenin bol olduğu yerdi.İki arkadaş elindeki sepetlerle buldukları büyük bir ağacın dibine örtüyü serip oturdular.
"Ben tatlı yemek istiyorum." kız atılganlıkla Niragi'ye konuştu ve sepettekileri tek tek çıkarmaya başladı.
Niragi kızın hareketlerini gülümser bir edayla izlerken ne kadar güzel olduğunu farketti.Bu düşünceler kalbini hızlandırdığında kızın tekrar seslenişi onu bu halden çıkardı.
"Hey, daldın sanırım.Bak bunları senin için yaptım yemelisin." elinde tuttuğu toz pembesi bir kabın içinde özenle hazırlanmış kalp şeklinde kırmızı kurabiyeler vardı.
Niragi bunları kendisi için yapıldığını duyunca ilk şaşırsa da hemen gülümsedi ve uzattığı kaptan bir tane alarak inceledi.
"Merak etme zehirlenmezsin.Yoksa şeklini sevmedin mi?" kız ilk gülümseyerek konuşsa da sorusunu merakla sormuştu.
"Ah hayır, çok güzeller.Teşekkürler." Niragi gözlüğünü düzeltip kurabiyeden bir ısırık aldı.Çilekli olması hoşuna gitmişti bu sebeple yüzündeki gülümseme daha da artarken kız ne diyeceğini sabırla bekliyordu.
"Bu çok lezzetli." kız gururla sırıtırken Niragi'yi izlemeye devam etti.Kendine de aldığı kurabiyeden bir tane yemeye başladı.
"Suguru," Niragi kıza baktı ve gülümsedi.
"Hâlâ onlar seninle ben yokken uğraşmıyorlar değil mi?" Niragi kimlerden bahsettiğini anlayınca yüzü biraz asılsa da uğraşmadıkları için geri gülümsedi.
Kafasını hayır anlamında sallarken yanıtlamıştı. "Hayır,sayende.." kız bir elini Niragi'nin elinin üstüne koydu ve desteklemek ister gibi başparmağı ile okşadı.
"Eğer istersen sana nasıl dövüşüleceğini öğretebilirim.Sonuçta dünyada kötüler bitmiyor.Ayrıca ben olmadığım zamanda da sana zarar gelsin istemiyorum." Niragi kızın yaptığı bu hareket hoşuna gitmişti.
"Gerçekten öğretebilir misin?" kız kafasını olumlu anlamda sallayıp gülümserken konuştu.
"Evet öğretirim." Niragi biraz üzülerek önüne döndüğünde ağzını aralayıp konuştu.
"Yapabileceğimi sanmıyorum." kız bu sefer diğer eliyle çenesinden tutup kendine çevirdi ve göz teması kurmayı başardı.
"Saçmalama, tabiki yaparsın.Gördüğüm en zeki insansın Suguru." Niragi kızın gözlerine hipnoz olmuş gibi bakarken çenesindeki eli hissediyordu.Yüzü uyuşmuş gibi kalırken kızın gülümsemesiyle Niragi de yavaşça gülümsedi.
-
"Hayır sağ ayağını biraz daha öne at ve kollarının hizada olduğundan emin ol." kız Niragi'ye yapılması gereken hareketleri anlatıyordu.
"Böyle mi?" hareketi aynı şekilde yaptığında kıza döndü.
"Evet aynen öyle." kız onaylarken diğer ayağıyla tekme atması için 'şimdi' diye seslenmişti.
Niragi hareketi tamamen doğru uyguladığında kız alkışladı.
"Evet başardın." Niragi yorgunlukla yere oturduğunda kaçıncı denemesi olduğunu bilmiyordu.
"Sonunda." derin bir nefes verdiğinde kız yavaşça yanına gitti.
"Yapabileceğini söylemiştim.Kaçıncı denemen olduğuna takma başarmaya odaklan.Böylece daha kısa sürede başarırsın." Niragi kızın uzattığı elini tutup yavaşça ayaklandı.
"Hadi gel." kızı takip eden Niragi arkasından yorgun ve terlemiş şekilde ilerliyordu.Kızla birlikte eve girdiklerinde kız masadan aldığı su şişesini uzattı.
Niragi hemen içip bitirdiğinde kız küçük bir kahkaha attı ve içeri koltuğa ilerledi.Peşinden gelen Niragi de oturdu.
"Eğer istersen duş alabilirsin.Böyle rahat ediceğini sanmıyorum." Niragi çekingen şekilde kıza döndü.
"Utanmana gerek yok Suguru, ayrıca benim oversize kıyafetlerim var sana olabilecek.Kendini raht hisset diye söylüyorum." Niragi onayladığında kız anlayıp banyoyu tarif etti.
"İleride sağda.Kıyafetlerini banyoya getiririm." Niragi gülümseyerek teşekkür ettikten sonra kalktı ve banyoya ilerledi.
Banyosunu bitirdiğinde kapıda asılı olan kıyafetlere baktı ve gülümsedi.Üzerine giydiğinde tanıdık koku burnuna doldu.Tişörtü burnuna yakınlaştırdığında bu Y/n'nin kokusuydu.Yüzündeki gülümseme genişlerken aynaya baktı ve saçlarını düzeltti.
**flashback sonu**
Aklına gelen anılarla gülümseyen kız arkasında duyduğu sesle geri soldu.
