Only Me || z.m

Chapter 2

Bölüm 2  "Yeni hayat."

Yolculuğum beklediğimden de rahat geçmişti. Şimdi ise uçaktan inmiş havaalanında bavulumu sürüyerek yürüyordum. Birden tanıdık melodiyi duyunca kol çantamın içinden telefonumu çıkarttım ve arayan kişiye bakmadan yeşil butonu kaydırdım.

"Abla?"

"Efendim Carly"

"Ne yapıyorsun seni şimdiden özledim."

"Bende seni çok özledim bebeğim. Uçaktan yeni indim."

"Pekala. Babamın ayarladığı evin adresini mesaj olarak atmamı ister misin?"

"Çok iyi olur. Seni seviyorum"

"Bende seni seviyorum" diyerek telefonu kapattı. Biraz daha yürüdükten sonra bir taksiyi çevirdim. Carly'nin bana mesaj olarak attığı adresi taksi şoförüne söylediğimde başını sallayarak taksiyi sürmeye başladı.

Gözüm dışarı iliştiğinde işlerine yetişmek için hızlı hızlı yürüyen insanlarla karşılaştım. Şu saatte bile Londra sokakları kıpır kıpırdı. Caddeden başka bir sokağa sapınca şoförün 'geldik' sesiyle irkilip çantamdan söylediği miktarda parayı çıkarıp eline tutuşturdum.

Bavulumu da alıp taksiden indim yeni evimin taşlı yolunda bir iki adım attım. Dışarıdan oldukça güzel gözüküyordu. Çantamdan babamın bana verdiği anahtarı deliğe sokup bavulum ile içeri girdim.

Arkamdan ayağımla kapıyı kapattım ve evi keşife çıktım. Benim zevklerime göre dizayn edilmişti. Babama beni buraya gönderdiği için hala kızgındım ama beni düşünmüş olması biraz da olsa ona kızgınlığımı geçirmişti.

Kim babasına hayatının ilk beyaz atlı prensine küsebilirdi ki ? Ona kızmış olmam hiçbir zaman onu sevmemem için bir neden değildi. Evet küçükken pek fazla aile sevgisi görmemiştim.

Fakat onlara olan hayranlığımı da kaybetmemiştim. Karnım açlıktan guruldayınca bu halime kıkırdayıp aşağı katta olan mutfak için merdivenleri ikişer üçer indim. Buzdolabının kapağını açınca ağzım 'o' şeklini aldı.

Buzdolabı bomboştu anlaşılan açlıktan ölmeden önce buralardaki en yakın markete gidip alışveriş yapmalı ondan sonra bavulumu yerleştirip sıkı bir temizlik yapmalıydım.

İş başına geçmek için kapı ağzında duran bavulumu yukarı katta ki odama yerleştirip içinden sportif birşeyler çıkarıp giydim. Vakit kaybetmeden vestiyerin üzerindeki telefonumu ve evin anahtarını alıp dışarı çıktım. Ne tarafa gideceğim hakkında bir fikrim yoktu. O yüzden biraz yürüyüp gözüme kestirdiğim ilk kişiye soracaktım.

* * * * *

Şuan markete gelmiş bulduğum herşeyi
market arabasına atmakla meşguldum. Bu bana biraz pahalıya patlayacaktı. Kasaya doğru ilerledim. Kasiyer market arabasındakileri okutup bir yandan da poşetleyince bu sefer babama ait olan kredi kartını çıkarıp kasiyere uzattım.

Şifreyi girince elime faturayı tutuşturdu. Poşetleri de alıp eve gitmek için yürümeye başladım. Buraya yeni geldiğim gibi yarın okula evrak işleri yüzünden gitmek zorundaydım. Hadi ama bu hiç hoş ve adil değildi.

Daha temizlemem gereken koskoca bir ev olduğunu hatırlayınca adımlarımı hızlandırdım. Beş dakikalık bir yürüyüşün sonunda kendimi eve atabilmiştim. Poşettekileri buzdolabına yerleştirirken aynı anda çikolatamı yiyordum.

Gözüm saate takılınca saatin 16:00 olduğunu görünce öksürmeden edemedim. Oturduğum yerden hızlıca inip koşuşturarak banyodan gerekli malzemeleri aldım. Yarın benim için başka bir başlangıçdı ve benim kafamı dağıtmam gerekiyordu. O halde Becky ve zorlu ev temizliği başlasın!

* * * * *

Üç saatlik temizliğin ardından kendimi savaştan çıkmış bir asker gibi hissediyordum. Kendi evimde temizlik yapmayan ben şimdi temizlik yapıyordum. Durumum da bayağı bir gelişme vardı.

Şimdi ki planım ise kendime yorgunluk kahvesi yapıp bir an önce yatağıma yatmaktı. Ama kalkıp kahve yapacak halim bile yoktu. Oturduğum koltuktan ayaklarımı sürüye sürüye yukarı kata çıktım ve odama girip üstümdekileri çıkarma zahmetinde bulunmadan kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Merhabalar! kaç gündür ilham sıkıntısı çekiyordum. Bu bölümde Becky ve Zayn sahnesi hiç yoktu ama diğer bölüm hepsinden ekşınlı olacak garanti verebilirim. Okumalarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin en kısa zamanda görüşmek üzere.