bad choice/ minsung

change the ending

"Beni tekrar senin yap hyung."

- 🍂 -

Öncelikle daha önce defalarca öptüğü dudaklarını öptü gencin. Bu Jisung için bir gelişme değildi çünkü daha önce kendisini bir kez olsun sevmemiş olan Hyunjin onun dudaklarına hiç dokunmamıştı.

"Nazik olma." Dedi ama Minho onu ürkütmek istemiyordu. Dudaklarını onunkilerden kaydırıp yanaklarına, çenesine ve boynuna götürdü ve diliyle de bir yol çizdi. Jisung şimdiden titriyordu.

Sıra buradan daha ileri gitmeye gelince Jisung'a izin ister bir bakış attı, saniyesinde korku dolu gözlerini kapatıp ona izin vermişti.

Minho onun tişörtünü çıkardı, yara bere kaplı bedeninin üzerinde önce soğuk parmaklarını gezdirdi. Aniden çok sıcaklamış hissediyordu. Biraz önce hazır değildi ama şimdi tahrik olmuş hissediyordu. Dudaklarını bu defa gencin köprücük kemiklerine, oradan da göğüs uçlarına götürdü. Jisung'un ses çıkarmamak için kendini kastığını farkedebiliyordu. "İnle." Dedi katı bir tonla.

Jisung kendini kasmaya o kadar alışkındı ki yalnızca ağzını açıp içinden gelen sesi çıkarmak çok zor geliyordu. Yapamadı bu yüzden, ama Minho onun hassas noktası olduğunu bildiğinden daha sert dişleyerek onun inlemesini bekledi ve orada oyalanmaya devam etti. Jisung sonunda dayanamayıp hafif bir initli koyvermişti dudaklarının arasından. "Ihm.."

Onu sonunda moda sokabildiğinden rahatça dudaklarını bu defa karnında gezdirdi ve pantolonunun düğmelerine ulaşana kadar karnının üzerinde öpücükleriyle bir yol çizdi. Bir onay daha istedi. Artık Jisung gözlerini açmıyor ve dudaklarını dişleyerek Minho'nun kendine yapacaklarını bekliyordu.

İçi sinmeyerek açtı pantolonun fermuarını. Pekala bu belki de o kadar iyi bir fikir değildi. Jisung'un göstermeye hazır olmamasından ziyade daha Minho'nun bile görmeye hazır olmadığı şeyler vardı burada.

Kalçasında ve göbeğinin altındaki morluklar, alt kısmında zorlama yüzünden oluşmuş yara izleri, dizlerindeki tırnak izleri. Pekala Jisung hala çok güzeldi, yara berelere rağmen gözünde hala kusursuzdu ama o yaralar Jisung değildi ki. Jisung ve bedenindeki her şeyi sevebilirdi ama o yara izlerini de sevmeye niyeti yoktu. Bu yaralar Jisung değildi, bunlar yalnızca Hyunjin'in izleriydi.

Bir kez daha onu koruyamadığı için kendine lanet etti ama geri çekilmedi çünkü zaten korkan kişi Jisung'ken ondan bir anda uzaklaşmak gibi bir kötülük yapmayacaktı. Kasıklarının arasına ufak bir öpücük kondurup doğruldu ve kendi kemerini çözdü.

Onun yerine hala istekli olduğunu göstermek için yerinde dikleşip Minho'nun fermuarını kendi açtı Jisung. "Sorun değil hyung."

Minho bir kez daha derin bir nefes alıp işine devam etmeye karar verdi. Pantolonlarından kurtuldu ve gencin dizlerini iki yana açıp parmaklarını Jisung'un yüzüne uzattı. "Hazırlık yapmamız lazım."

Jisung bir anda ne yapacağını bilememişti. Hyunjin her seferinde yalnızca kendini tatmin etmek için hiç bir hazırlık yapmadan, acıdan bayılana kadar tecavüz ederdi. Minho'yla eski sevişmelerini hatırlayınca yapması gereken şeyi hatırlatıp genç adamın orta ve işaret parmağını diliyle ıslattı.

Şuan tıpkı ilk sevişmelerindeki gibi yabancı hissediyordu. Ama ne yabancıydı, ne de ilk sevişmeleriydi. Onlar yalnızca ilk sevişmelerini unutacak kadar yabancılaşmak zorunda kalmışlardı ve buna vesile olan herkese lanet etmemek elde değildi.