İyi okumalar..
--
O buradaydı. Gelmişti. Kerem "Sen kimsin?" dedi. Benim kaskatı kesildiğini fark eden Koray olmuştu. "Aylin n'oldu? İyi misin? Onu tanıyor musun?" dedi. Kafamı salladım fakat yüzüne bakamadım. "Tamam , sakin ol bana bak. Hadi Aylin bana bak." dedi. Başımı ona çevirdim. Ama aklıma gelenlerle duraksadım.
"Aylin. Bana bak. Yanıma gel. Sakin ol Aylin. Bir şey yapmam."
"Aylin! Buraya gel! Beni oraya getirtme!"
"Sakin ol Aylin. Canını acıtmayacağım. Sadece sakin ol."
"Aylin bana bak. Ağlama. Neden ağlıyorsun?" Koray'in sesiyle kendime geldim. "Lütfen. Lütfen beni ona vermeyin. Lütfen. Lütfen." Sayıklamaya başladım. Aklıma gelenlere dur diyemiyordum.
3 yıl önce
Yazardan;Eve babasının arkadaşı Cengiz bey gelmişti. Cengiz oğlu Emre'yi de getirmişti. "Cafer kızın nerde?" demişti Cengiz. Cafer "Odasında bekleyin çağırayım." dedi ve gitti. Aylin odasının kapısının açılmasıyla irkildi. Babası Aylin'e baktı ve "Çık odandan ve yanımıza gel." dedi. Aylin başını sallamakla yetindi.
Oraya gitmek istemiyordu. Emre'yi görmek istemiyordu. Ama mecburdu. Salona gitti ve babasının yanına oturdu. Emre "Aylin nasılsın?" dedi. "İyiyim Emre. Sen nasılsın?" diyebildi Aylin içine kaçmış sesiyle. Emre yüzündeki pis sırıtışla "İyiyim." dedi.
Cengiz bey "Çocuklar hadi siz içeriye gidin biz kendimiz konuşalım." dedi. Aylin korkuyordu. Emre'nin ona zarar vermesinden korkuyordu. Aylin titreyen bacaklarıyla içeriye gitti. Emre de yanına oturmuştu. Fazla yakındılar ve Aylin bu durumdan rahatsızdı. Başka bir koltuğa geçti. Emre de arkasından geldi.
Tekrar koltuk değiştirdi. Tekrar geldi. Tekrar ayağa kalktı ama bu sefer Emre onu kolundan tutmuştu. Aylin tir tir titriyordu.
Emre Aylin'e doğru bir adım attı. Aylin geriye gitti. "Sakin ol Aylin. Canını acıtmayacağım. Sadece sakin ol." dedi Emre. Aylin en sonunda duvar ile Emre'nin arasında kalmıştı. Emre Aylin'in ellerini tuttu daha sonra bacaklarını kilitledi. Aylin bir şey yapamıyordu. Emre Aylin'in boynuna doğru yöneldi.
Emre kilitlediği bacakları farketmeksizin kısa da olsa gevşetti. Aylin bu durumdan yararlandı ve tekme attı. Emre sinirlenmişti. Aylin koşmaya başladı. Kapıyı açtı ve kendini dışarıya attı.
2 yıl önce
Yazardan;Aylin'in annesi Tülin hanım Aylin'i hazırlamıştı. Güzel bir elbise giydirmişti. Misafir bekleniyordu. Misafirleri Cengiz bey ve ailesiydi.
Kapı çaldı. Gelmişlerdi. Tülin hanım kapıya baktı. Cengiz ve ailesi içeriye oturdu. Oğulları Emre'nin gözü ise Aylin'i arıyordu. Aylin salona gitti. İki ailenin konuşmalarını dinlemek istemiyordu. Başka şeyler düşünmeye başladı.
"Kızım kalk bize bir kahve yap." dedi Tülin hanım. Aylin başını sallayarak onayladı ve "Nasıl içerseniz?" diye sordu. "Sade." yanıtı geldiğinde mutfağa gitti. Kahveler yapıp götürdü.
"Eline sağlık kızım." dedi Cengiz'in eşi Yaren hanım. "Afiyet olsun." dedi Aylin kısık sesiyle. Cengiz bey lafa atladı. "Allah'ın emri peygamberin kavri ile-" diyordu ki kapı açıldı. Polisler geldi.
Tabi ki Aylin bu kadar güzel giyinmekten bir şeylerin olduğunu anlamıştı. O yüzden her ihtimale karşı polisleri çağırmıştı.
Polisler iki aileyi de aldılar. Yürek ailesi tanıdıkları oldukları için kurtulmuşlardı. Ancak Cengiz'in ailesi , Savaş ailesi , için aynı durum söz konusu değildi. Fakat onlarda para ile halletmişlerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayboldum -Ara Verildi-
Teen Fiction16 yılının psikolojik şiddet ile geçtiği bir kız ve önyargılı abileri..