femboy || levi ackerman

два

Levi, Kuchel'in evindeydi, duş almıştı ve şimdi göğsüne yaslanıyordu, beraber müşterinin verdiği fişe bakıyorlardı. Levi çıkmadan onu cebine atmıştı ve Kuchel'e söylemişti. "Bunu ne yapacağım?" Kuchel fişi daha çok inceleyince bunun ne anlamda olduğunu pek anlayamamıştı ama Levi'ı endişelendirmek istemiyordu. "Arkadaş olmak istiyordur. Bence yazmalısın." Levi olumsuz anlamda kafasını sallayıp önüne dönmüştü. "Küçükkende böyleydin. Seni 9 yaşından beri tanıyorum ve hiç değişmedin, çok tatlısın bebeğim." Levi kafasını tekrar çevirip Kuchel ile göz göze gelmişlerdi. "Anlatsana."

"Kuchel." Genç kadın ayağının dibinde biten küçük oğlana bakıyordu. 10 yaşındaydı ama boyu oldukça kısaydı. Kuchel'e göre dünya tatlısıydı. Öz veya üvey annesi değildi ama onun annesiydi. Kuchel doğum yapmadan anneliği hissetmişti. "Söyle bakalım." çocuğun göz hizasına gelmek için eğilmişti ve onu belinden tutarak kendine çekmişti. Levi yaşıtlarına göre fiziksel olarak daha ufaktı ve onu tatlı kılan şeylerden biri de buydu. "Kurabiye istiyorum." Levi kafasını eğerek sessizce konuşmuştu. Kendi ailesi yüzünden dışa dönük değildi, bir şey istemeye çekiniyordu, sesi çıkmıyordu, pek gülmüyordu, her şeyden çok korkuyordu. "Ah, hemen güzel bebeğim." genç kadın yaptığı kurabiyelerden birkaç tane tabağa koyup Levi'a verdi. "İçmek için bir şey ister misin?" Levi kafasını olumsuz anlamda sallayıp önüne dönmüştü ve salona ilerlemişti.

Kuchel tamamen Levi'ın annesi olmak istiyordu ama bunu yapamazdı. Reşit olmadan önce çokça polis çağırmıştı ama gerekli kanıtlar ve ailesinin rolü yüzünden eli kolu bağlı kalmıştı. "Böyle işte." Kuchel onunla bir şey konuşmak istiyordu bu yüzden yerinde biraz kıpırdanmıştı. "Levi artık reşitsin, biliyorsun." Levi oturma pozisyonuna gelerek onu dinlemeye başladı. Önemli bir konu olduğunu anlamıştı. "Artık benimle kalmanı istiyorum. O aileyle kalmanı istemiyorum." Levi kafasını olumlu anlamda sallamıştı, onu dinlediğini belirtiyordu. "Bu durumun üzüyor beni. Sen daha genceciksin. Eğlenmen, okuman, hayatı dolu yaşaman gerekli. Okulun yakında tatile girecek zaten." Levi kafasını eğmişti çünkü gözleri dolmuştu. Öz ailesi onu istemiyorken 10 yıl önce tanıdığı kadın ona sahip çıkmak istiyordu.

Levi dolu gözleriyle başını kaldırıp onaylamıştı. O da artık Kuchel'in yanında kalmak istiyordu, onunla mutlu ve huzurluydu. Gerçek annesi o gibiydi. Kuchel oğluna sarılıp saçlarını okşadı. Onun gözlerinden damlayan tek bir damlasına bile dayanamıyordu. "Ben yarın işlemlere hemen başlayacağım. O zamana kadar da yanımda kal." Levi kafasını olumlu anlamda sallamıştı sadece.

Kuchel ayağa kalkıp oğluna bakmıştı. "Hemen sevdiğin kurabiyeden yapacağım." Levi bu cümle karşısında hafifçe gülümsemişti. Kuchel bunu görünce daha da çok mutlu olmuştu ve hemen mutfağa ilerledi.

Levi kanepeye iyice yerleşmişti ve uzanarak kitap okuyordu. Aklında hâlâ o fiş vardı. Kitabına bile pek odaklanamıyordu. En sonunda kitabı köşeye bıraktı ve numaraya yazmaya başladı.

Levi:
merhaba.

XXX-XXX-XXX:
Kimsiniz?

Levi:
...
Levi.

XXX-XXX-XXX:
Aa.
Levi.
Hatırladım seni. Bizimle ilgilenen garson.

Levi:
neden numaranızı bıraktınız?

XXX-XXX-XXX:
Saygı çerçevesini es geçebiliriz.

Levi:
size nasıl hitap edeceğim?

XXX-XXX-XXX:
Y/N.