I Can't Stop Me [Miraculous] |Omegavers|

11. Bölüm

Adrian'dan

Sonunda kurs bitmiş ve eve dönebilmiştim. Yorgunlukla kendimi yatağıma attığımda, Nathalie endişelenmiş olacak ki odaya girip yatağımda yanıma oturmuştu. Nathalie annemin aksine bir betaydı.

"İyi misin Adrian?"

Yüzümü bu soruyu soran kadına doğru çevirdim. "Sadece çok yoruludum Nathalie." Bunu söylerken gülümsemiştim.

"Bu kadar yoruluyorsan bazı kurslarının ağırlığını azaltabiliriz Adrian."

Nathalie gülümsemeden ama umursadığını belli ederek söylemişti.

"Sorun değil Nathalie, daha yeni kızgınlık geçirdim ya, ondandır bu durum. Bir iki haftaya toparlarım."

Natalie ellini omzuma koydu ve kafasını salladı. "Sen öyle istiyorsan..."

"Yapabilirim." Dedim istemeye istemeye söylediği sözlere karşı ve hızlıca doğrulup kararlılıkla baktım. "Bu tempoya ayak uyduramayacağımı düşündüğünü biliyorum ama yapabilirim!"

Natalie gülümsedi ve tekrar kafasını salladı. "Öğünlerini atlama tamam mı?" Diye son bir uyarı yapıp odadan çıktığında kendimi tekrar yatağıma attım. Bu gece devriye sırası bendeydi yani biraz dinlenmek zorundaydım.

***

Yemekten sonra tekrar odama çıktığımda, okuldan sonra dinlenme izin veren Plagg sürekli söyleniyordu.

"Kaç ay boyunca onu sevdin ve şimdi sevmediğini mi söylüyorsun?"

Evet birkaç gündür beni bu yüzden darlıyordu. "Dedim ya omegam Uğur Böceği'ni şiddetle reddediyor Plagg ve artık o gün olanlar canımı yakmıyor bile."

"Buna inanmam çok zor Adrian. Dokuz ay boyunca sadece Uğur Böceği şöyle Uğur Böceği böyle diyerek geçirdin. Nasıl inananilirim."

Gözlerimi devirdim ve küçük kwamiye baktım. "Her neyse Plagg gidelim ve devriye gezelim. Plagg pençeler!" Konuşmasına izin vermeden dönüşüm sözcüklerini söyleyip onu susturmuştum biraz olsun.

Canımdan atlayıp dışarı çıktığımda etrafa göz atarak evlerin çatısında koşmaya başlamıştım. Yarın bunun acısı çıkacak. Bir çığlık duyana kadar da etraf sorunsuz gibi görünüyordu.

"Feroman kokuların bizi istediğini söylüyor küçük omega." Dedi adam pis pis sırıtırken ve yaşıtım olduğunu düşündüğüm omegaya yaklaşırken.

Sopamı adamdan bir milim ileriye tam önüne doğru sertçe uzattım. Adam korkarak yukarıya doğru baktı ve tahminen parlayan yeşil kedi gözlerimi fark etti, bir an sonra korkudan yere kapaklandığında ben de sokak arasına indim. Adamın arkasında birkaç arkadaşı vardı ama onlar belli ki diğerinin tüm işleri halletmesini bekliyordu.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Diye sordum tislayarak. Adam bacaklarıyla kendini ittirmeye çalışarak geriye kaçtı.

"Kara kedi mi o?" Diye sordu arkadaki adamlardan biri kaçmaya hazırlanırken.

"Evet benim." Dedim kendimden emin bir sesle.

"Hemen gitsek iyi olur." Dedi diğer adam ve önümdeki ve kaçmaya çalışan adamı arkalarında bırakıp kaçmaya başladılar.

Önümdeki adam korkudan ağlamaya başlamış ve merhamet dilenerek bana bakıyordu. Ben Kara Kedi idim akuma olmadığı sürece kimseye elimi kaldırmazdım. "Şimdi git ve bir daha böyle bir şey yapma." Adam tökezleyerek ayağa kalktığında arkasından bağırdım. "Bir daha seni yakalarsam sonuçları çok ağır olur." Adam tekrar tökezlediğinde gülümsemiş ve arkamdaki erkek omegaya dönmüştüm.