Her şey'in en can alıcı noktasına gelmiştim.. Evliliğe adım atacaktım,Bebekken Korhan Ailesi'nin evimize beşik yollaması,ile başlamıştı her şey.. Sevmediğim bir adamla beşik kerttiler diye,söz vermiş olduğumuzdan dolayı onunla evlenmek zorundaydım işte.Ama istersem şu dakika da bile,bu masadan kalkıp gidebilirdim.
Baba'mın atacağı dayağı şuanda gözümde canlandırabiliyordum,her yaptığımız en küçük olayda bile bağırır,sonra hırsını,ablamdan, benden ya da annemden çıkarırdı.Seneler sonra büyüdükçe,bu ev sanki bize gittikçe,hapis olmuştu.Dışarıdan görenler zengin bunlar,keşke bu konakta yaşayan aile gibi olsak diye hayal kuran,evimizin önünden geçen onlarca insan olduğuna adımın Seyran olduğu kadar eminim..
Ama bir bilseler bu konağın içinde,huzur olmadığını eminim ki, geri,geri kaçarlardı.. Zengin olanlar hep mutluluğu para da bulacaklarını zannederler,hep işin peşinden koşarlar,zengin olup rahatlarına erinceye kadar.. Ama bilmezler ki,Para huzur vermez,sağlık olmadan,huzur olmadan para'nın,mal'ın mülk'ün kıymeti kalmaz.. Her neyse çok fazla konuştum,şimdi idam masasına gitme vaktimdi.Görenler ise ne güzel telli duvaklı bir gelin,evinden çıkıyor diye düşünürlerdi,ama bilmezlerdi ki sevmediğin bir adam'a ömür boyu katlanmak,onun ağız kokusunu çekmek kadar kötü bir şey olamazdı..
Konağımız,olduğundan daha görkemliydi,masalar kurulmuş misafirlere yemekler dağıtılmaya başlanılmıştı.Penceremden yavaşça perdeyi,biraz kenarı çekip olan biteni izliyordum.Bu benim evliliğe değil,ölümüme ilk adım atışımdı.Hayır kesinlikle abartı yapmıyorum,hayallerime elveda diyecektim.Antep'te değil ailemden uzakta,İstanbul'da yaşayacaktım.Annem'den ve Ablam'dan uzak kalacaktım,aklım hep onlarda olacaktı. Acaba babam bugün onları dövdü mü? Veyahut acaba onlara bağırıp,eziyet etti mi? Bir kızın bunları düşünüpte evliliğe mutlu başlayacağını kim düşünürdü?
Benim para göz babam,tabi ki mutlu olacağımı zannediyordu.. ama onun ilk amacı tabiki benim mutlu olmam olamazdı,işin ucunda zengin bir aile Ve çıkarlar vardı.Para olsun da mutluluk olmasın diye düşündüğünü yemin edebilirdim,ama kanıtlayamazdım...
Pencere'den geri çekildim,Abla'ma doğru döndüm.O ise beni süzüyordu,buruk bir gülümse ile bana bakıyordu."Ablacım prenses gibi olmuşsun,herkesin gözü sende olacak maşallah Allah seni kem gözlerden korusun."dedi ardından,benim ise baba ocağını pek sevmesem de,içinde kıymetli olanlarım ile son saatlerimi yaşayacak olmam aklıma gelmiş,gözlerimin dolmasına asla engel olamamıştım.Ablam gözlerimin dolması ile yanıma yaklaşmıştı.. "Ablacım,bak sakın ağlama!Makyajın akar,böyle gelin olmak istemezsin dimi?" Diyerek,kollarımdan tutup okşadı,bedenimi. "Abla emin ol,şuanda makyajımı düşünmüyorum.Sizden uzakta kalıp,aklım hep sizde olacak.Ve bu beni çok üzüyor.Hadi Sevmediğim bir adamla evlenmemi geçtim,Annem ile seni düşünüyorum."diyerek,kaygılarımı dile getirmiştim.Ablam ise yine o buruk gülümsemesiyle bana bakmıştı. "Seyran,benim güzel kardeşim.Kaygılanmakta haklısın,fakat önemli olan senin mutluluğun o yüzden bunları kafana takıpta,yalı'da mutsuz olma.Ayrıca diyorsun ya, sevmediğim bir adamla evleniyorum diye Ferit küçükken ikimiz de,ondan hoşlanır birbirimizi onun için yerdik,Ve şuan çocukluk aşkınla evleniyorsun bundan daha güzel bir şey var mı sence?" Dediğin de.. "Abla bak,aklım hep sizde olucak elimden geldiğince arayıp soracağım sizi,belki de bu nikah olmaz bile o masa'dan kalkıp gidebilirim. Çocukluk aşkım değildi o bir kere,her şey çocuklukta kaldı,sadece bir beğeniydi.Ve seneler geçti üstünden 19 yaşıma geldim.Kalbimi Yusuf'a açtım,onunla mutluyken şuanda bu evliliğe zorlanıyorum.Bu nasıl zor bir durum anlayabiliyor musun?" diyerek,dolu gözlerim ile sinirle nefesimi dışarı verdim. "Anlıyorum ablacım,ama en azından kurtuluyorsun bu evden,böyle düşün.Senden sonra da ben kurtulucam umarım."Demişti,ablam..
Kapı'nın açılması ile susmuştuk,gelen Annem Ve Halam'dı.İçeri girdiler,Annem ise beni süzmüş,ardından da göz yaşları ard arda akmaya başlamıştı.Anne'me doğru ilerleyip,gidip ona sıkıca sarılmıştım.Benim ona sarılmam ile Anne'min göz yaşları,hıçkırığa dönüşmüştü.
"Annem ağlama,yoksa bende kendimi tutamayacağım." Dediğimde göz yaşlarını silmişti.
"Annem,çok güzel olmuşsun."dedi gülümseyerek,biliyordum buradan gitmemi istemiyordu,bana yansıtmasa bile hissediyordum.Ama kader'ime razı gelmek zorundaydım..
Fakat Ferit Korhan'a boyun eğmeye razı gelmeyecektim.Halam ise saçıma takılı duvağı,yüzüme örtmüştü.
Sandığın üzerine koyduğu,kutu'yu üzeri kırmızı elmaslarla süslenmiş,gri kutu'yu eline aldı. Ve bana uzattı
"Seyran kızım,bunu al sakla."
"Hattuç hala,çok teşekkür ederim."
"Ama bunu üzgün olduğunda tak,Ve evin ağasının git o senin durumunu anlar." Dediğinde,kutuyu elime alıp içini açmıştım bile,içinde bir bronş vardı,çok güzel duruyordu.Hala'ma sarılarak teşekkür ettim.
Aradan biraz zaman geçtiğinde, aşağıya inenmem gerektiğini söylemişlerdi.Yavaşça aşağıya indim,herkesin gözü bende idi.Ferit ise bana bakarak,gülümsüyordu.Ben ise onun aksine,asık suratımla gelin oluyordum.Babam zaten dünden razıydı,en çok kesin o mutluydu..
Herkeste göz gezdirdim,tek mutlu olmayan ben gibiydim.
Ferit yanıma yanaştı,Gelinliğimin eteğinden tuttu,nikah masa'sına ulaşana kadar Gelinliğimin eteğinden tutmaya devam etmişti..Yavaşça sandalyemi geriye çekti,ardından ben Gelinliğimin eteklerini düzelterek,oturdum.Ferit'te yanıma oturdu.Nikah memuru ise,bizi bekliyordu o anda.
"Sayın Seyran Şanlı,Orhan oğlu Ferit Korhan'ı hiç kimsenin baskısı ve etkisi altında kalmadan,Eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"
Dediğin de,bu masa'dan kalkmayı düşünüyordum,ama bir yandan da babam'a bakıyordum,hâlen gülüyordu ben ise ne diyeceğimi bilemez haldeydim.Ya hayır deyip, hayatıma kalan yerden devam edip,ailemi arkamda bırakacaktım,ya da Evet diyip,hayatımın zindan olmasına razı gelecektim.. Benim cevap vermemi bekliyordu herkes,ben ise susuyordum.. Ne yapacaktım bilmiyordum,ama son kararımı vermem lazımdı.Bu son şansım olabilirdi..
Masadan ayağa kalktım,herkesin gözü bana dönmüştü,şaşkın ifadelerle beni süzüyorlardı. Ferit ise ne oldu bakışları ile bana bakıyordu..
✓Sizce Seyran Ve Ferit Evlenecek mi?
✓Seyran o masadan kalkıp,babasıyla dikleşip bu evliliğe mani olabilecek mi?
Bir daha ki bölüm daha uzun gelecek.Ve olduğundan daha değişik bir bölüm ile geleceğim şuanlık hoşçakalın.✨🌼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEFTUN-SEYFER
Novela Juvenil》》》》》》TANITIM《《《《《《《 Zaman her şeyin ilacı derler,ama ben Panzehir'i çoktan yutmuştum.. O Panzehir vücuduma ve kalbime çoktan karışmıştı.. Her defasında kalbime vuran sancıyı,yok edecek bir Panzehir'de o.. Çocukluktan hayatıma karışmış,ben farkedem...
