စီဇီနဲ့ တခြားလေးယောက်စလုံးက အပြုသဘောနဲ့ တုံ့ပြန်ခဲ့ပြီး သူတို့သည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထပ်လုပ်လေသည်။
လီယွမ်ယင်းသည် နာခံမှုဖြင့် ဘေးနားတွင် ဆက်ထိုင်လိုက်သည်။
စီဇီ နဲ့ တခြားသူတွေကို ပုံပြင်ပြောပြခြင်းသည် အမှားအယွင်းမရှိဘူးလို့ သူခံစားခဲ့ရသည်။ပုံပြင်တွေသည် ပညာရှိစာအုပ်တွေထဲက ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
အစောပိုင်းတွင် ဝိန်ကျဲ စာကြည့်တိုက်ရှိ စာအုပ်များဝင်ရောက်ခြင်းသည် မကြာသေးမီက ပေါ်ပေါက်ခဲ့သော စကင်န်ဖတ်ခြင်းလုပ်ငန်းကဲ့သို့ မလွယ်ကူကြောင်း သိထားရန် လိုသည်။ သူအရည်အချင်းမပြည့်မီ ဖတ်ရှုနားလည်ရန်လဲ လိုအပ်သည်။ထို့ကြောင့် .လီယွမ်ယင်း သည် တော်တော်များများကို ဖတ်ခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့်သုံးနှစ်က စာအုပ်များဖတ်ခြင်းနှင့် ဖတ်ပြီးသောစာအုပ်များသည် အလဟသမဖြစ်နိုင်ဟူသော သဘောတရားနှင့်အညီ လီယွမ်ယင်း သည် ဤစာအုပ်များမှ အယူအဆအချို့ကို ယူကာ စီဇီနှင့် အခြားသူများကို ပြောပြရန် ရိုးရှင်းပြီး နားလည်ရန်လွယ်ကူသော ပုံပြင်များအဖြစ် ပြုစုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့် အမှားအယွင်းမရှိပေ။
လီယွမ်ယင်း သည် ထမင်းစားရန် စောင့်ဆိုင်းခဲ့သော်လည်း မင်းကြီးလီအ့ာ ကြားလိုက်ရသည်မှာ ပို၍ အံ့အားသင့်သွားစေသည်။
မင်းကြီးလီအာ့ သည် စစ်မှုထမ်းဘဝတွင် နေထိုင်ခဲ့ရသော်လည်း သူဖတ်သင့်သည့် စာအုပ်များအကြောင်းကို လျှော့မဖတ်ခဲ့ပေ။ လိယွမ်ယင်း ပြောသော အယူအဆအားလုံးကိုလည်း သူဖတ်ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့်၊ လီယွမ်ယင်း ကဲ့သို့ စေ့စေ့စပ်စပ် ဇာတ်လမ်းအဖြစ် ပြောပြရန်မှာ လွယ်ကူမည်မဟုတ်ကြောင်း သူပိုမိုရှင်းလင်းစွာ သိခဲ့သည်။ ငါးနှစ် သို့မဟုတ် ခြောက်နှစ်အရွယ် ကလေးငယ်များဖြစ်သော ရီဇီ နှင့် ဟန်ရှန်း တို့ကို ပြန်လည်ပြောပြစေခဲ့သည်။ လွယ်ကူစွာနဲ့ပင် ပြန်လည်ပြောပြခဲ့ခြင်းပင်။
အစားအစာများကို စားပွဲပေါ်ချပြီးသည်နှင့် မင်းကြီးလီအ့ာက စတင်စားသောက်ရန် အချက်ပြခဲ့သည်။ ကလေးတွေက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရနဲ့ ခါတိုင်းလို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် စားသောက်ကြသည်။
