ရှောင်ဒဲယန် သည် ချန်၊ ရှီ နှင့် ထန် မင်းဆက်သုံးဆက်ဖြင့် နေထိုင်ခဲ့သည်။ဝူဒဲ ကာလတွင် သူသည် အိမ်ရှေ့မင်းသားအား တာဝန်ယူခဲ့ပြီး ယခုအခါ မင်းသားလီ တေး ကို သင်ကြားပို့ချပေးခဲ့သည်။ ဤအချက်က သူသည် နှစ်မြုပ်ထားသော အသိပညာရှိသူဖြစ်ကြောင်း ပြသသော်လည်း အသိပညာနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက သူ၏ ကျန်းမာရေး အခြေအနေသည် ပို၍ပင် အထင်ကြီးစရာ ဖြစ်နေသည်။ အသက်ရှစ်ဆယ့်နှစ်ရှိသော်ငြား မြင်းစီးခြင်း သို့မဟုတ် လေးပစ်ရန် အခက်အခဲအနည်းငယ်ရှိသည်။ အသက်အရွယ်ကြီးရင့်သူတစ်ဦးအတွက် အလွန်ထူးခြားသော စွမ်းဆောင်မှုတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။
လီယွမ်ယင်း နှင့် လီတေးတို့ သည် ဒဲယန် ၏ နေအိမ်သို့ သွားပြီး စကားထစ်ကာ တုန်လှုပ်နေသော အဘိုးအိုတစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံမည်ဟု အစပိုင်းတွင် တွေးခဲ့သည်။ သို့သော် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ၀တ်ဆင်ထားသော ဆံပင်ဖြူနှင့် မုတ်ဆိတ်မွေး ရှိသော အသက်ကြီးသော်လည်း စိတ်အားထက်သန် သော သူနှင့် သူတွေ့ဆုံခဲ့သည်။ သူသည် ပန်းချီကားတစ်ချပ်တွင် နတ်ဘုရားတစ်ပါးအကြောင်း တွေး ခဲ့သည်။ ယွမ်ယင်း သည် ဤအဘိုးအိုသည် အလွန်ထူးခြားသည်ဟု ခံစားမိပြီး သူသည် လီတေးနောက်မှ နှုတ်ဆက်ရန် လိုက်သွားခဲ့သည်။
ရှောင်ဒဲယန် သည် လီယွမ်ယငး လုပ်ခဲ့သောအရာများအကြောင်းကိုလည်း ကြားသိခဲ့ရသော်လည်း အချိန်အတော်ကြာအောင် အသက်ရှင်နေပြီးဖြစ်သော သူ့အတွက် အံ့သြစရာမရှိတော့ပါ။ သူက စိတ်ဝင်တစားနဲ့ မေးလိုက်သည် "မင်းက ဘာလို့ ငါ့ကို ရှာနေတာလဲ"
ယွမ်ယင်းက က ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခွန်ယင်း ရဲ့ မကောင်းတဲ့အချက်တွေကို စပြောလာသည်။ သစ်ပင်ပေါ်ကနေ ပြုတ်ကျလုနီးနီး ဖြစ်အောင်လုပ်ပြီး ဟောပြောပွဲခန်းမထဲကို မဝင်ဖို့ တားမြစ်တဲ့အနေနဲ့ အပြစ်ပေးတာကို စပြီးပြောရမည်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး ငါ ခွန်ယင်းလက် အောက်မှာ စာ မလေ့လာချင်ဘူး။
လီတေး အံ့ဩသွားပြီး မည်သို့တုံ့ပြန်ရမည်ကို မသိတော့ဘဲ ခွန်ယင်းသည် မှားယွင်းနေကြောင်း သူခံစားလိုက်ရသည် ။ မင်းဘာလို့ သစ်ပင်ပေါ်တက်တာလဲ။ သစ်ပင်ပေါ်မတက်ရင် အရာအားလုံးက ဖြစ်မလာတော့ဘူး။
