လီယွမ်ယင်း သည် နေကြာစေ့များကို အလွန် စိတ်ဝင်စားခဲ့သည်။ သူ မျက်လုံးကို မှိတ်လိုက်ပြီး လိကျိ ကို သူ့ဘေးနားကို လာခိုင်းပြီး သူ့ထံမှ "ဖတ်စာအုပ်များ" ပမာဏကို ငှားခိုင်းရန် အသံ လျှော့လိုက်သည်။
လီကျိသည် လီယွမ်ယင်း တစ်စုံတစ်ဦးအား အပိုပစ္စည်းတစ်ခု ပြင်ဆင်ခိုင်းပြီး ဝေကျန်းသည် လီယွမ်ယင်အား စကားပြောလိုသော ဝေကျန့်စာအုပ်ကို တိတ်တဆိတ် ပေးလိုက်သည်။
လူနှစ်ယောက်က ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ လှုပ်ရှားမှုလေး တွေ လုပ်ခဲ့တယ်လို့ ထင်ခဲ့ကြပေမယ့် ခေါင်းထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့ ဝေ့ကျမ်း က ဒါကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နိုင်မယ်ဆိုတာ သူတို့ မသိခဲ့ကြပေ။
လီယွမ်ယင်း သည် လီကျိထံမှ ဖတ်စာအုပ်များပင် ငှားခဲ့ရသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြငွ ဝေကျန့် က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ကျိန်စာတိုက်ချင်လာသည်။ ဒါပေမယ့် လီယွမ်ယင်း ရဲ့ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်တဲ့ပုံကို တွေးလိုက်တဲ့အခါ ဝေ့ကျန်း က တံတွေး နည်းနည်းကို ချွေတာဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ Li Yuanying သည် ဟင်းပွဲတစ်ခုသာဖြစ်ပြီး သူ့ကို ဆူပူ ကြိမ်းမောင်းခြင်းသည် အသုံးမဝင်ပေ။
ဝေ့ကျန်း၏တားဆီးမှုသည်အလွန်အားကောင်းပြီးတိုင်းသည်အလွန်လိမ္မာပါးနပ်ကာ မည်သူမျှမလှည့်ဖြားဝံ့ပါ။
လီယွမ်ယင်း သည် လိမ္မာရေးခြားရှိပြီး စာကျက်ရန် ငှားထားသော ဖတ်စာအုပ်ကို ကိုင်ဆောင်ထားသည်။ သေချာတာကတော့ သူ ခက်ခက်ခဲခဲ စာမသင်ချင် ဘူး၊ ၊ ဝေ့ကျန်းနဲ့တွေ့ဖို့ စဉ်းစားနေပြီး ဝေ့ကျန်း ရေးတဲ့ " တဖြည်းဖြည်း မရပ်တန့်နိုင်တဲ့ ဆိုင်းငံ့ ခြင်း" ကို ကြည့်ဖို့ အခွင့်အလမ်းတွေ ရှာနေခဲ့သည်။
ဝေ့ကျန်း က သူ့ကိုတွေ့ဖို့ အမြဲတမ်း စိတ်အား ထက်သန်နေပေမယ့် ကျောင်းသားတွေ မေးစရာရှိ ရင် ဝေ့ကျန်း က သင်ပေးရုံကလွဲလို့ မရပေ။
လီယွမ်ယင်း က ဒီကိစ္စကို စဉ်းစားထားပြီးသား။ ပထမဦးစွာ ဝေ့ကျန်း သည် သူ၏ကျောင်းစာ အကြောင်းမေးပြီး "The Book of Rites" ကိုဖတ်နေ စဉ် သူစုဆောင်းထားသောမေးခွန်းများကို မေးမည်။ ဝေ့ကျန်း ရေးတာကို မြင်ဖို့ အခွင့်အရေး အမြဲရှိသည်။
