Lee Minho|İki Erkek Bir Kız|

başlık yok

"tamam o zaman siz uyuyun bende koltukta yatarım."

"Hayır yatamazsın."

"Neden?"

"Belin ağrır?"

"Ne yapayım senin yanında mi yatayım."

"Evet."

"İşte kend-dur ne dedin sen az önce?"

"Benimle yat dedim."

"Yok daha neler saçmalama istersen,changbinle yat."

"Bana uyar."

"Changbin biryerlerine tekme yamak istemiyorsan KAP'a çeneni!"

"Tamam neden bağırıyorsun?"

"Minho seninle yatmayacagim,senin sevgilin değilim bacın değilim ne bu samimiyet."

"Olursun o zaman."

Aradan birkaç saat geçer
Soojin bir an yutkundu ve mutfağa gitti.minhonun uyudugundan emin oldu ve odasına cikti.changbin uzanıyordu ama uyumuyordu.

"Gelebilirmiyim?"

"Gelebilirsin."

"Şey beni senin evine götürebilirmisin?"

"Afedersin ama neden seni benim evime götürüyorum?"

"Daha fazla bu evde yaşamak istemiyorum da ondan."

"Neden?"

"Changbin hyung sen hep böyle soru mu soruyorsun,tamam vazgeçtim otelde kalırım."
Geri adım atacakken kolunda hissettiği elle durdu ve Changbin'in gözlerine masumca baktı.

"Ben özür dilerim, çok soru sorduğumun farkındayım."

"Bunu anlaman ne güzel."demiş ve gulimsemisti oğlana.

"Seni götüreceğim."

Soojin sevinçle ellerini çırptı ve Changbin'in boynuna sardı kollarını tam o sırada Minho içeriye girdi ve herşeyi yanlış anladı.

"Benimle neden yatmak istemediğini anladım soojin."

Soojin hızla changbinden ayrılıp arkasına döndü ve gözlerini kocaman açıp kafasını hayır anlamında salladı

"Hayır minho herşeyi yanlış anladın."

"Neyi yanlış anlamış olabilirim, herşey ortada."

"Minho sadece anı bir sevinçle bana sarıldı neden bu kadar büyütüyorsun."

"Changbin seninlede sonra konuşacak."

"Hayır konuşmayacaksin ne konuşacaksan benimle konuş onu bu işe katma."

"Seni seviyorum be kızım anlasana yoksa banane senin kime sarıldığından."

Soojin Changbin'in kolunu sıkıca tutup evden dışarı çıkardı ve ağlamaya başladı.

"Şşhh aglama,bak ben buradayım."

Changbin kollarını kıza doladı ve sakileşmssi gerektiğini söyledi.

"Changbin iyiki varsın."

"Sende iyiki varsın,sen olmasaydın ne yapardım inan hiç bilmiyorum."

"Tamam hadi arabaya bin eve gidelim."
Kız kafasını saklamakla yetindi.

Eve vardıklarında

Changbin önden gidip evin kalisini açtı ve kızın gelmesini bekledi kız gelince kapıyı kapattı ve kendini koltukların birine atti.Kız onun yanına oturunca kendini biraz gergin hissetti.

"Sana nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum."

"Çok basit artık teşekkür etmeyeceksin,tamam mı?"

Kız gözlerini kocaman açıp koluna yavaşca vurdu.

Aradan zaman geçer minho soojin'i arar.

Arayan:minho

*Alo*

*Alo*

*Neredesin sen!?*

*Ne yapcan?*

*Soojin delirtme beni nerede olduğunu söyle almaya geleceğim!*

*Hayır gelme istemiyorum.*

*Neden?*

*Nedeni yok,hemm sen niye beni soruyorsun ki ben sevgilimin yanında mutluyum.*

*Onulautlu falan değilsin bu bir onu la sevgilide değilsin bunu çok iyi biliyorum.*

*Nereden biliyorsun?*

*Meslek sırrı.*

*Bana bak başlatma meslek sırrına tepiği kodum mu görürsün meslek sırrını.dellendirme beni!*(helal soojin Ümmü çıkar içindeki kamyoncu sınırını KSNSKSSN)

*Sen cahangbinle dura dura bayaaa kabadayı gibi olmuşsun su kadarcık saatte nasıl olabilir?*

*Konu bu değil konu seninle hiçbir yere gelmeyeceğim.*

*Soojin güzelim lütfen biz ne ara bu hale geldik?*

*Orasını arkadaşına daha doğrusu evine aldığın bir garibana aşık olmadan önce düşünecektin!*

*SOOJİN!*

*Bağırıyorsun!?*

*Haddini aşma

*Aşarsam ne olur?*

Minho telefonu kızın yüzüne kapattı ve koşarak evden çıktı changbininyaninda olduğunu biliyordu.

"Ne oldu?

"Yüzüme kapattı."

"Herşey benim yüzümden bu noktalara geldi çok özür dilerim çok özür dilerim çok özür dilerim."

Changbin artık ağlamaya başlamıştı.

"Changbin kendini suçlama senin hiç bir suçun yok tamam mı kendine gel ve ağlamayı kes."

Kapı birden açıldı ve içeri bir adet nefes nefese kalmış minho girdi.

"İnsan bi kapıyı çalar."

"Ben çalmıyorum  ama!"

"İnsan dedim zaten!"

"Ne dedin ne dedin??"

"Laf ağızdan bir kere çıkar minho sınırı asma."

"Soojin benden bu kadar mı nefret ediyorsun?"

"Senden nefret etmiyorum."

"O zaman ne bu kustuğun kim?"

"Sen bana aşık olunca ne yapabilirim,daha doğru düzgün seni seviyorum diye bir teklifte vermedin,dediğin şey şuydu 'seni seviyorum be kızım anlasana'diye söylemek oldu biraz kafanı yorup hatirlamaya çalış daha 5 saat önce."

"Soojin dinle bir"

"Dinliyorum."

"Sana aşık değilim tamam mı sadece şaka yapmak istemiştim birazda olsa anlaman gerekirdi Changbin'ide iyi oyuna getirttim sana."dedi ve gülmeye başladı.