Lee Minho|İki Erkek Bir Kız|

benden hoşlanma!

Minho sadece somurtuyordu.

"Minho?"

"Hmm?"

"Ne oldu,neden böylesin?"

Minho kafasını Changbin'e çevirip konuştu.

"Artık dayanamıyorum."

"Neye dayanamıyorsun daha açık konuş!"

"Sen ve soojin'in sevgili olmasına dayanamıyorum,Soojin'den hoşlanıyorum ama o beni elinin tersiyle itiyor!"

Changbin bir an duraksasada sonradan kendine geldi.

"Ondan vazgeç!ona olan sevgin yüzünden onu üzdüğünün farkında mısın?O seni sevmiyor diye onu üzmeye hakkın yok!"

Soojin konuştukları şeyi duymuştu

Minho ağlamaya başlamıştı.

"Neden sen,benden daha mı iyi kalplisin,zenginsin yada romantik sin?Senin yerinde bende olabilirdim"

"Minho kendine gel,sen ne dediğinin farkında mısın?bu-bu sen olamazsın!"

"Anlamıyorsun Changbin"

"Gözün sevgilimin üzerindeyken olmuyor Minho!!Sen onu severken bana anlamıyorsun deme!Sen gerçek bir arkadaş değilsin,o seni arkadas,abi olarak görürken sen sevgilisi olduğu halde ondan hoşlanıyorsun!"

"Ben çok özür dilerim,ama sizi hak etmiyorum!"

Soojin yaşlı gözlerle minho'nun önünde dikildi.

"Demek bende hoşlanıyorsun Minho!"

"B-ben çok özür dilerim!"

"Özür dileme!"

"Senden hoşlandıgım için özür dilerim."

"Benden hoşlanma!sana iyi gelmeyeceğim'benim sevdiğim bir adam var!"

Odadaki herkes ağlıyordu.

"Sen beni severken arkadaş olmamız zor!"yutkunarak söylemişti.bunu duyan minho gözlerini kocaman açtı ve endişeyle konuşmaya başladı.

"Lütfen öyle deme,beni sevmeyi dene,yada-yada-"

Lee know un sözü yediği tokatla yarım kalmıştı

"Sen pisliksin!benden nasıl seni sevmemi 
İsteyebiliyirsun?özellikle sevgilimin önünde beni seven birinin önünde bende onu seviyorken!"soojin bağırmaya başlamıştı.

"B-ben özür dilerim özür dilerim çok özür dilerim bunları söylemeden önce iki kez düşünmeliyidim."

"Aklından bile geçirmemeliydin!" Ortam Changbin'in sözüyle sessizleşti

...

Minho gitmişti bense aglamaktan şişmiş gözümle yatagimin içinde kıvrılarak yatıyordum.bir beden kollarıni belime doladı ve kendine bastırdı,bende sanki bu anı bekliyormuş gibi sesli bir şekilde ağlamaya başladım.Changbinin yanımda olduğunu bilmek beni iyi hissettiriyor ama şu an hiç iyi değilim!

"Merak etme sevgilim,ben yanındayım!"

Kollarımı Changbin'in boynuna doladım ve kafamı boynuna gömdüm.

"Ben bu çocukla ne yapacağım,son birkaç aydır iğrenç davranıyor."

"Bilmiyorum sevgilim,onu ne değiştirdiyse hiç iyi birşey olmamıs!"

"Sen...çok güzel kokuyorsun."

Changbin'in yüzünde tebessüm oluşmuştu.sevdigi kızın böyle konuşması onu kalpten götürüyordu.