Minho'yu yavaş yavaş uyku basmaya başlamıştı,oda daha fazla dayanamayıp odasına çıktı.
Sabah olduğunda
Soojin bakış açısı; Aşşağıdan mükemmel kokular geliyordu,ben kokuyu kokladıkça acıkıyor acıktıkça koklayasım geliyordu.Daha fazla dayanamayıp yataktan kalktım banyoya girdim ve rutinlerimi halledim odama geri döndüm.Canım bugün bakımlı olmak istiyordu bende makyaj yapmaya karar verdim tabi öncesinde üstümü değiştirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafet bu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda makyaj olsun ama yüz değil bak MAAKYAJ
Kapı tıklamasıyla irkildim
"İçeri girebilir mi-"
Kapıyı hafif aralamıştı kızı gördüğünde dili tutuldu ve devam etti.
"Bir yere mi gideceksin?seni götüreyim.Ama neden sabah sabah erkenden gidiyorsun?bana neden haber vermedin?Nereye gidiyorsun?"
"Minho biraz motorun soğusun!"
"Tamam hadi cevap ver."
"Birincisi bir yere gitmiyorum ikincisi canım istediği için böyle giyindim üçüncüsü sanane neden soruyorsun seni ilgilendirmez!"
"Ne demek beni ilgilendirmez bal gibi ilgilendirir."
"Hayır ilgilendirmez!"
Sesi biraz yüksek çıkmıstı
"Benim çatım altında yaşıyorsan ilgilendirir!"
Bu sefer sesi yüksek çıkan minho idi
"Öyle mi?"
"Evet öyle!"
"İyi o zaman bende senin çatının altında yaşamayı bırakırım!"
"İyi o zaman bırak bir dahada gelme buraya mesaj falanda atma!"dedi ve odadan çıktı.Kapıyı öyle sert kapatmıştı ki yer sallandı.
Soojin ağlayarak valizini toplamaya başlamıştı.Cidden biraz fazla mı olmuştu?sürekli onu sorguluyordu belki ikisi içinde iyisi budur
Valizini toplaması bittiğinde aşşağı indi ve kapının önünde bekledi.tam çıkacakken arkasına baktı minho kahvaltı yapıyordu o tarafa bakmamıştı bile.
"Şey ben gidiyorum "
"Defol git,bunu bana söyleme gereğini neden duydun?beni ilgilendirmiyor sonuçta!"
"Minho sen ciddi misin?belki gitme dersin kal dersin diye burada bekliyordum.Beni şaşırttın bravo"deyip ellerini çırptı sonrada dışarı çıktı.
Birkaç saat öylece dolaşıyordu yüzünde ifadesiz bir surat vardı ama gözleri doluydu.
O ayaklarının götürdüğü yere gidiyor ve hiç etrafına bakmıyordu.en sonunda kendine geldiginde Changbin'in evinin önünde olduğunu fark etti ve kapıyı tıkladı.
"Kim o?"
Bu Changbin'in sesi değildi emindi ama ses çıkartmadı zaten en sonunda kapı açılmıştı.
"S-sen soojin değil misin?sen ağlıyor musun?"
Bunu duyan changbin hemen kapıya koştu ve ne olduğunu sorgularcasıns kıza baktı.
"Changbin!"kız şiddetli bir şekilde ağlamaya başlamıştı,Changbin ilk defa onu böyle görüyordu birden beline küçük kolların sarilmasiyla irkildi ve kıza karşılık verdi.Sinrasinda fazla oylanmadan eve girdiler.
"Aç mısın yemek yapayım mı?"
Kız hafifçe kafasını salladı.
Birşey istemiyorum sadece yalnız kalmak istiyorum,lütfen yanlış anlama!"dedi ve sulu gözlerle Changbin'e baktı.
"Boş oda var mı?"
"Senin odan var ben orayı döşetmiştim.Orada kalabilirsin."
