15

1K 35 0
                                    

"Güzel gözlüm balayına gidelim mi? "

...

Sorduğum soru karşısında Afra şaşırmış aynı zamanda da mutlu olmuştu daha önce balayı planı yapmamıştık ve o buna çok sevinmişti onun mutluluğu benim de mutluluğumdu zaten dudaklarını araladığında tam konuşacakken kapı çaldı ben kapıya bakmamıştım onun vereceği cevabı bekliyordum

"Olur çok güzel olur teşekkürler kocacımmm" kollarını hemen boynuma sarmıştı küçücük şeylere bile çok mutlu oluyor güzelim benim

"Nereye gitmek istersin güzelim"
1-2 dakika düşündü o sırada salona Ablam girmişti

"Eee nereye gidiyorsunuz çifte kumrular? "

"Balayına Alparslan sürpriz yaptı bana bi anlamda "
Afra cevapladığında gözlerini bana dikti

"Alparslan biraz konuşalım mı ablacım lütfen"
Konuşacak pek birşey yoktu aslında o beni bizi bırakıp gitmişti kocası için

"Ben gidiyim daha rahat konuşursunuz "
Afra kalkmak için yeltendiğinde bileğinden nazikçe tutup durdurdum onu benim ondan gizlim saklım yok

"Otur Afra benim senden gizlediğim bişey yok "
Sessizce geri oturdu yanıma

"Alparslan biliyorum bana sinirlisin ama gerçekten zorundaydım severek gitmedim o adamla tehdit etti konuşamadım beni biliyorsun size birşey olsa ne yapardım "

"Söyleseydin "

"Söylersem yapardı biliyorsun çok güçlü biriydi "

"Şimdi ne değişti gücümü bitti yoksa ona olan aşkın mı? "

"Aldattı beni hemde kaç kez ama sonuncusu çok beterdi eve getirdi kızı , hamileymiş kız hatta 1 kızı daha varmış o kızdan hamile halimle attı beni evden gelemedim buraya ilk ama yapacak hiçbirşeyim yoktu hamileyim bebeğime bakmam lazımdı size yaptığım çok büyük bir ayıp ama yapamadım sizi bir kere daha geride bırakamadım özür dilerim çok özür dilerim affet beni alparslan"kıyamadım yine ama o herife yapacağımı biliyorum ben kimse benim ablama yapamazdı bunu affetmeden durabilir miyidim ? sarıldım hemen hamile olduğunu yeni öğrenmiştim öz ablamı ve yeğenimi yanlız bırakamazdım Afraya baktığımda gözlerinden akan yaşları gördüm çok duygusaldı karım benim  ablamda ağlamaya başlamıştı bu sefer Afra kalktı ablama sarıldı yüreği çok güzel kendi çok güzel merhameti çok güzel herşeyi harika bu güzel kadının...

2 ay sonra...

Afra'dan...
Bugün evliliğimizin 2. Ayı bitmişti herşey harikaydı rüya gibiydi Alparslan'ın ablası bizimle kalıyordu bebişi büyümüştü baya aile yemeklerimiz olmuştu herşey mükemmel herkes mutluydu dün gece güzelce sahurumuzu yapmıştık bugün orucumuzun ilk günüydü orucu güzel tutuyordum zorlanmıyordum uyanalı 5-10 dakika olmuştu biraz ayıktıktan sonra kalktım dikkatle elimi yüzümü yıkadım Alparslan uyuyordu üzerimi değiştikten sonra yanına gittim yeni uyanmış gözler ile bana bakıyordu aşık olduğum adam bu halin bile harika yanına gidip yanağına öpücük bıraktım oda beni öpüp sıkı sıkı sarılmıştı ayrıldığımda tam konuşacakken telefonun bildirim sesini duydum

"Kocacım mesaj geldi sana dur getiriyim telefonunu"
Komodinin üzerinde duran telefonu aldım elime gördüklerim ile inanamasamda kendime gelip defalarca baktım bir kadın mesaj atmıştı Alparslan ve o kadının yan yana fotoğrafı vardı hem de baya yakın ve altında
"Dün gece çok güzeldi beklerim yine"
Bu ne demekti dün gece acil bir işim var diyerek evden çıkmıştı Alparslan...
Ne yani aldatılmışmıydım?
Beni bu kadar seviyorken nasıl yapmıştı yüzüme gülüp arkamdan başkalarına mı gülmüştü titreyen ellerim ve akan gözyaşlarım ile gittim hemen yanına

"Bu ne ? "
Şaşkın gözler ile baktı mesaja hemen elimden aldı telefonu

"Bebeğim düşündüğün gibi bişey yok o fotoğraflar eski "
Nasıl eskiydi ya dün gece evde yoktu hatta ben uyuduktan sonra gelmişti saç şekli bile aynıydı fotoğrafta nasıl ya nasıl düşünmekten kafayı yicektim çoğalan gözyaşlarım ile bakıyordum gözlerinin en derinine binlerce kez dua ettim bu bir rüya olsun kalkınca o mesaj falan kalmasın diye ama hiçbişey değişmedi o mesajlar değişmedi Alparslan inanmam için gözlerime bakıyordu telefondan yine bir ses geldi baktığımda o kız arıyordu gözlerine son kez baktıktan sonra telefonumu alarak aşağıya indim ne hissettiğimi bilmiyordum tek bildiğim kırgınlık inananamamak inanamıyordum bu olanlara yaşananlara montumu askılıktan aldıktan sonra kendimi dışarı attım Alparslan arkamdan geliyordu durmam için sesleniyordu umrumda değildi beni aldatmıştı arabama binip çıktım evin bahçesinden ne yapacağımı bile bilmiyordum ağlaya ağlaya sürdüm arabayı sahile yanlız kalmaya ihtiyacım vardı düşünmeye ihtiyacım vardı inanılacak bir olay değildi Alparslan'ın beni nasıl sevdiğini herkes biliyordu demekki yalanmış o sevgi o sözler hediyeler öpücükler herşey yalanmış ne kadar acı on saniyede herşeyin yalan olduğunu anlıyorsunuz aldatılmak hem ruhen hem bedenen ağlamaktan artık acıyan gözlerim susmayan telefonum çıldırmama ramak kalmıştı telefonu elime alıp kapattım müzik açıp sakinleşmeye başladım sen ağlama şarkısı çıkmıştı bizim şarkımız ağlamam daha da şiddetlendi nefes alamıyordum mübarek gün yaşadıklarıma bak diye geçirdim içimden sahile geldiğimde arabayı kenara çektim sadece telefonumu alıp indim gittim bir banka oturdum ne kadar oturdum bilmiyorum nefesim kesik kesik geliyordu gözlerim yanıyor başım ağrımıştı gitmek için ayaklandığımda başım dönmeye başlamıştı oruç olduğum için diye düşündüm açlıktan dönüyo diye düşündüm yürümeye çalıştığımda bacaklarım düğümlendi ne olduğunu anlayamadan kendimi soğuk zeminde buldum bilincim giderken etraftan yardım edin bağırtıları geliyordu....

Alparslan'dan...
Afra açıklamama izin vermeden çıkmıştı nereye gitti bilmiyordum Cenk'e haber vermiş aratıyordum heryerde o fotoğraf eski sevgilim ile fotoğrafımdı evet saçım falan aynıydı ama aldatmadım ben yapamam ki Aframdan başka birine bakamam nerdesin güzel gözlüm nerdesin sol yanım hazırlanıp evden çıktıktan sonra yana döne Afrayı aramaya koyuldum zaten çabuk kırılan bir kadındı Afra şimdi Aldatıldığını sanıyor telefonum çaldığında beklemeden açtım Afra'm arıyordu

"Alparslan bey eşiniz hastanemizde ben hemşireyim haber vermek için aradım şuan baygın serum taktık "bayılmıştı kendini ne kadar harap ettiyse

"Tamam hemen geliyorum" arabayı hızla hastaneye sürdüm hayatım oradaydı benim nefesim oradaydı benim yüzümden hem de sinirle yumrukladım direksiyonu hastaneye nasıl gittim bilmiyorum o bir saat bir ömür gibi gelmişti hastaneye girdiğimde koşarak hemşirelerin yanına gittim

"Afra Miray Atasoy nerede "

"Bakıyorum 309 numaralı odada "
Koşarak odayı aramaya başladım bir saniye bile boşa gitsin istemiyordum odaya geldiğimde Afra kolunda serum ile yatıyordu bir insan gözleri kapalıyken bile bu kadar güzel olabilirmiydi yanına oturup tuttum elini insan nefesi olmadan yaşayamaz ya işte bende Afra olmadan nefes alamıyorum o bana gülmüyorken yaşayamıyorum gözlerini bakmadan geçmiyor saniyeler saatler

Odaya doktor girdiğinde gözlerimi Afra'dan çekip doktora baktım

"Alparslan bey Afra hanım eşiniz galiba "

"Evet neyi var Afra'nın niye bayılmış"

"Öncelikle size güzel haberler ile geldim korkulacak birşey yok merak etmeyin"
Ben burda neler ile cebelleşiyorum adam uzatıyor

"Eee neyi var Afra'nın söylicekmisiniz artık"
Gülerek cevap vermişti neyseki vermişti cevabı artık

"Hayırlı olsun Alparslan bey Afra hanım hamile "ne demişti o
Afra
Hamile?
İnanamamış bir ifade ile baktım yüzüne bu nasıl birşeydi ben baba mı oluyordum?

....

Evett nasılsınız hayat nasıl gidiyor?

Bir sonraki bölümü soru cevap yapacağım bütün sorularınızı birdahaki bölüme yazın zaten bu bölümü attıktan kısa süre sonra onu atacağım !

Alttaki yıldıza tıklayarak sizin gibi parlamasını sağlarmısınızz lütfenn şimdiden teşekkürler 💞

Sizleri seviyorum öptümm 😚❤

Doktor Hanım Ve Mafya BeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin