9

1.5K 52 40
                                    

Evleniyorduk...

...

Yorucu bir günden sonra Alparslan ile odamıza geçmiştik düğün detaylarını konuştuğumuz bir gece olmuştu pijamalarımızı giyip yatağımıza yattık

"Evleniyoruz Afra'm"

"Evet sevgilim evleniyoruz bu inanılamaz şekilde güzel"

"Evet birtanem seninle hep birlikte olmak inanılamayacak kadar güzel bu güzel kokun gözlerin bakışların gülüşün sen inanılamayacak kadar güzelsin "

"Yaa utanıyorum bak hem senden bahsedelim kara gözlerin güzel gülüşün bana ait olan gamzelerin"

"Afra'm olurda birgün senin iyiliğin için senden uzakta durmak zorunda kalırsam bana kin besleme olur mu? İsteyerek senden uzaklaşmam ben ama olurda zorunluluktan dolayı uzak kalırsak-"

"Devam ettirme cümleni biz hiç ayrılmıcaz hiç uzaklaşmıyacağız birbirimizden kötü düşünme hadi uyuyalım sarılarak "

"Tamam güzel gözlüm gel "
Işıkları kapattıktan sonra sarılarak uyumuştuk Alparslan son zamanlarda sürekli ayrı kalmaktan uzaklaşmaktan bahsediyordu biraz tırssamda bunların sadece endişelendiği için olduğunu düşünüyordum yine düşüncelerle daldığım uykum kabusla uyanarak bölündü gözleri açtığımda kan ter içinde kalmıştım hemen Alparslan'a baktım yanımda yoktu yataktan kalkıp onu aramaya başladım merdivenlere gelince avazım çıktığı kadar bağırdım hala kabusun etkisinden çıkamamış bir halde ortalıkta dolanıyordum Alparslan mutfaktan çıkıp görüş açıma girdi elindeki sürahiyi masaya bırakıp yanıma koştu ben ise o sırada merdivenlere oturmuş ağlayarak onu bekliyordum rüyamda Alparslan düğünümüzde vurulmuştu kollarımın arasında yatıyordu bembeyaz gelinliğim kırmızıya boyanmıştı adeta

"Afra'm noldu sana"
Alparslan hızlı adımlarla yanıma gelip kollarını vücuduma sardı onun kokusunu duymak az da olsa rahatlatmıştı ona sarılarak ağlamaya başlamıştım tekrardan bu koku olmadan bana huzur yoktu

"Kabus mu gördün Afra'm"
Alparslan benimle konuşmaya çalışırken yanımıza korkmuş bir halde Yaprak ve Cenk geldi

"E-evet"
Zorlukla konuştuğumda ağlamaktan yanan gözlerim ve acıyan boğazım kendini tekrar belli etmişti Cenk su getirip Alparslan'a verdi yavaşça suyu içirdi Alparslan sonrasında tekrar göğsüne yasladı kafamı ben sakinleşene kadar başımda bekledi hepsi kendimi biraz iyi hissetmeye başlayınca anlatmaya başladım

"D-düğünümüzde Alparslan vuruluyordu kollarımda yatıyordu öylece bembeyaz g-gelinliğim k-kırmızı olmuştu"

"Birtanem bak ben burdayım sakin ol hadi biraz daha su iç "
Alparslan konuşarak beni sakinleştirdikten sonra su içirmişti

"Cenk Yaprak biz odaya geçelim ben sakinleştiririm onu korkmayın sizde"

"Tamam enişte dikkat edin yanındayız kuşum"

"Evet yenge yanındayız birşeye ihtiyacınız olursa çağırın abi"

"Tamam koçum teşekkürler"
Alparslan beni odaya kadar kucağında taşımıştı kafamı boynuna yaslayıp kokusunu daha çok çektim içime onun kokusundan mahrum kalmak benim için çok çok çok büyük bir cezaydı ve ben bu cezaya katlanacak gücü kendimde göremiyordum odaya girdiğimizde Alparslan kapıyı ayağıyla kapattı ve beni yatağa bıraktı yavaşça sonra yanıma geçip tekrar sarıldı bana saçlarıma yüzüme boynuma öpücükler kondurdu

"Ben seni bırakmam Afra'm yapamam"

"İyide sen bırakmıyodunki aldılar seni benden Alparslan bırak bu mafya işlerini bak hastanen var şirketlerin var onlarla sağla geçimini benden senden zenginlik istemiyorum para pul umrumda değil sen yanımda ol istiyorum sadece "

Doktor Hanım Ve Mafya BeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin