PATRON

23

"Daha ne kadar hiçkimsenin bu ilişkiden haberi olmayacak Elit Hanım?" Elit bıkkınlıkla bir kez daha tuttuğu nefesi verdi. Yaklaşık 4 haftadır Ediz aynı konuyu tartışıyordu.

Elit'in itirafından -ve o ateşli öpücükten- sonra tam 4 hafta geçmişti. Bu dört haftada Ediz hiçbir şekilde Elit'in üzerine çok gitmemiş, alışması için onu biraz rahat bırakmıştı. Ancak basın yüzünden doğru düzgün görüşemiyorlardı bile.

Elit ise giderek Ediz'e daha çok bağlanıyordu. Ancak Ediz'e hissettiği sevginin yanında korku da vardı. Bir gün bunun kötü bir karşılığı olacağını biliyordu ve çoğu zaman bunu düşünmekten kendini işine veremiyordu.

"Biraz daha sabret Ediz. Sonra söyleriz. Acelesi yok sonuçta."

Ediz bir kez daha hayal kırıklığıyla nefesini verirken aklına gelen düşünceyle sırıttı.

Onu olabildiği kadar serbest bırakmıştı ancak o böyle birisi değildi. Elit onu değiştiriyordu. Eğer Elit yerine bir başkası olsaydı hiç beklemeden Ediz onu kendi oyunlarına alet ederdi.

Ancak bu kız onda felaketlere yol açıyordu. Nisa'dan sonra ilk defa böyle şeyler hissediyordu karşı cinse karşı. Nisa'dan sonra hayata küsmüştü Ediz. Ondan sonra hiçbir kadına bağlanmayı istememişti, onun yerine onlarla eğlenip sonra bir kenara atıyordu. Nisa'dan sonra başkasını sevme düşüncesi her ne kadar vicdanını sızlatsa da konu Elit olunca yüreğine söz geçiremiyordu.
Nisa ile ilgili olan düşüncelerini bir kenara kapattıktan sonra kendini konuşmaya tekrar odakladı.

"Hem hala bitmemiş bir toplantımız var.."

~

Elit Ediz'in kendi ofisine daveti üzerine hiç vakit kaybetmeden Ediz'in ofisinin önünde bulmuştu kendini.

Zaten Ediz ile tek buluşabildikleri yer kendi ofisleri oluyordu. Onun dışında medya her yerdeydi.

Elit kendini hala hazır hissetmiyordu Ediz'e ve bu yabancı duygulara karşı. Ancak elbet bir yerden başlaması gerekirdi. Basının karşısına çıkmak için biraz daha beklemekte kararlıydı. Duygularından emin olmak istiyordu.
Arabadan indiğinde hiç vakit kaybetmeden Ediz'in ofisine doğru yol aldı.
"Hoşgeldiniz Elit Hanım." Elit ona selam veren asistana başıyla selam vererek hiç beklemeden Ediz'in odasına girdi.
Ediz önce oturduğu yerden gözleriyle onu taradı. Hatlarını belli eden oldukça mini bir siyah etek, altına kırmızı stilettoları, üstünde ise beyaz bir göğüs dekolteli gömlek vardı. Her zamanki gibi Ediz'i büyülüyordu.

Hiç vakit kaybetmeden sandalyesinden kalktı ve kapının girişinde olan Elit'e doğru yürüdü. Aralarında hiç mesafe kalmayınca onu büyük bir iştahla öpmeye başladı. Bir elini Elit'in beline, diğer elini ise Elit'in saçlarına gömmüştü.

İkisi de birbirlerini büyük bir aşk ve arzuyla öpüyorlardı. Elit'in duyiguları allak bullak olmuştu. Korkusunu hala atlatamamıştı ve eğer biraz daha bu durumda kalacaklarsa birazdan olacak şeyleri düşünmek onu korkudan çıldırtıyordu. Ediz Elit'i kucağına aldığında Elit'in eteği kalçasına kadar açılmıştı.

Bunun devamı onda daha büyük bir korkuya neden oldu ve elleriyle Ediz'i kendisinden uzaklaştırdı ancak Ediz şu an hiçbirşeyi görmez olmuştu. Elit biraz daha kuvvetle Ediz'i üstünden ittikten sonra Ediz gerçek dünyaya geri döndü ve hemen Elit'i yere bıraktı. Elit korkuyla Ediz'e baktığında Ediz'in hissettiği arzudan dolayı gözleri biraz daha irileşmiş ve rengi koyulaşmıştı. Elit korku dolu gözlerle Ediz'e bakınca Ediz kendine lanetler okumaya başladı.

Ediz her ne kadar Elit'in korkmaması için kendini engellese de Elit'e karşı koymak imkansızdı. Herkese göre bu böyleydi. Ve Ediz yine kendine engel olamayıp onu korkutmayı başarmıştı. Çaresizce gözlerini Elit'inkiyle buluşturdu.
Yaklaşık 1 dakika boyunca hiç durmadan birbirleriyle bakıştılar.

Elit korkuyordu. Eskiden yaşadığı şeyler aklına gelecek diye gözlerini kapayamaz hale gelmişti. O pisliğin yaptığı şeyler de böyle başlamıştı. Ancak bir fark vardı. O pislik Elit'in dudaklarını sömürmüştü ve onu her öptüğünde Elit'in midesi bulanırdı. Ediz ise öperken ona olan aşkını belli ediyordu ve o her zaman daha fazlasını istiyordu. Ancak eğer Elit Ediz'i durdurmasaydı Ediz de ona aynı şeyi yapacaktı.

O pisliğin aklına gelmesiyle Elit'in gözleri doldu ve düşünceleri kafasından çıkarmak için başını hızla iki yana salladı. Ardından elleriyle Ediz daha fazla onun bu halini görmesin diye olabildiğince yüzünü kapattı ve gözyaşlarını dindirmeye çalıştı ancak olmuyordu.

Ediz Elit'in ağladığını görünce ağzından çıkan küfüre engel olamadı ve Elit'i kendine çekerek sarıldı.

"Özür dilerim.. özür dilerim..." Ediz Elit'i sıkıca sarmış Elit'in hıçkırıklarının bitmesini bekliyordu.