Bir Aşk Hikayesi SadGül

SadGül günlükleri 1

Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar şimdi güzel bir aile hikayesi okuyacaksınız bundan sonra kavga eden sevişen hasta olan her şey olacak ama bana güveniyorsanız monoton bir kitap gibi görünsede güzel olacak.

Songülden
Sadinin kollarında sabahlara uyanmak o kadar guzel bir duygu ki anlatamam bu arada unutmadan bu aradan geçen zaman içinde Meltem ve yaver evlendi. Abim ve yeliz İzmir'e yerleşti şirketi büyütmüştük. Abim orda ki şirketin başına geçti. Ben ise burda ki şirketin başındayım. Bahri ve Melike nişanlandı. Ama düğün için daha erken diyorlar.
Kalktım kocamı uyandırmadan elimi yüzümü yıkamaya gittim. Döndüğümde Sadi yatakta yoktu. Odadan çıktım. Yandaki oturma odasında sallanan sandalyede kitap okuyordu. Yavaşça yanına geldim elindeki kitabı aldım ve kucağına oturdum
Sa: Günaydın sevgilim
So: Günaydın kocacım. Neden burdasın sen
Sa: kitap okuyordum birtanem
So: diyorum ki kahvaltıdan önce acaba bana da bir şeyler mi okusan
Sa: sabah sabah fazla mı kudurduk sanki
So: insanin senin gibi kocasi olunca her an seninle olmak istiyor olamaz mıyım
Sa: himmmm demek öyle
Sadi saniyesinde beni havaya kaldirdi bende ellerimi boynuna doladım. Yatak odasına doğru gittik tam beni yatağa bıraktı. Üstüme kapanıyordu ki aşağıdan zil sesi duyuldu.
So: aşkım kapı
Sa: bosver çalsın çalar çalar gider
So: sevgilim sacmalama kalk
Sadi sinirli sinirli kapıya doğru gitti kapıyı açtığımız da Yaver ve Meltem gelmişti.
Ya: Günaydın Abim müsaitseniz kahvaltıya gelelim dedik
So: gelin gelin hosgeldiniz. Siz içeri geçin üstümüzü değişip gelelim hadi Sadi
~Yatak odası~
So: aşkım hadi surat yapma
Sa: banane ya
So: söz akşama seninim olur mu hadi ayıp olacak
Sa: söz mü
So: söz
Uzerimizi değiştirip aşağıya indik. Sadi ve yaver oturmuş sohbet ediyorlardı bizde meltemle sofrayı kuruyorduk.
Me: Sadi eniştemin yüzü düşüktü hayirdir
So: yoo yok bir şey
Me: Hadi Songül belli bir şey var
So: şey siz gelmeden aman neyse
Me: oooo hay ben zamanlamamiza
So: Ya sus Meltem utanıyorum
Me: Niye utaniyorsun karı kocasınız siz.
Kahvaltı hazırdı. Hava güzel olduğu için bahçeye kurmuştuk sofrayı yaver tek başına oturuyordu koltukta
So: Sadi nerde
Ya: yukarı çıktı yenge
So: siz geçin ben bir bakıp geleyim

So: Aşkım
Sa: burdayım aşkım
Sesi bir tuhaf geliyordu Yatak odasına geçtim yatakta oturuyordu.
So: aşkım iyi misin
Sa: iyiyim
So: iyi görünmüyorsun
Sa: bugün babamın benden bizden ayrıldığı gün onu hatırladım.
So: sana kıyamam gel hadi kahvaltı yapalım sonra Mehmet babamin mezarına gideriz olur mu aşkım.
Sa: olur
El ele aşağıya indik. Kahvaltıya oturduk.
Me: eniste iyi misin
Sa: iyiyim iyiyim
Ya: sanırım ben niye böyle olduğunu biliyorum
Me: Niye
Ya: bugün babamin öldüğü gün
Me: Allah rahmet eylesin. EE o zaman kahvaltıdan sonra mezara gidelim. Bir fatiha okuruz
So: bende öyle düşündüm
Güzelce kahvaltımızı yaptık. Mezara gittik. Dönerken Sadi iyi görünmüyordu deniz kenarına arabayı çektim. Yaver ile Meltemden ayrilmistik mezar dönüşü onlar gitmişti.
Sa: neden durduk
So: gel benimle
Elinden tuttum denizi gören bir banka oturduk.
So: ağla hadi sevgilim güçlü görünmek zorunda değilsin benim yanimda
Sadi bana sarıldı hıçkırarak ağlıyordu. Ben onu ilk defa böyle görmüştüm.
Sa: Songül ben onları çok özledim.
So: Biliyorum sevgilim biliyorum.
Sa: ben yıllarca onların yokluğunu kardeşlerime hissettirmemek için uğraştım. Ama benim bir yanım hep boş kaldı.
So: şşt tamam hadi dök içini sen güçlüsün sevgilim
Gözyaşlarını sildim bana tekrar sarıldı
Sa: iyiki girdin hayatıma
El ele arabaya bindik ve eve doğru yola devam ettik.