(t)huis

52 - miller triller

Rob draait een straat in. Hij herkende het wel maar toch voelde het anders dan alle andere keren dat hij hier kwam.

Miller was hun stamkroeg. Waarom? De pa van Mouk runde de toko en ze kregen altijd gratis drinken. Misschien daarom dat Robbie een alcoholprobleem had, maar de vader van Mouk hield het altijd bij drie biertjes waardoor ze altijd al aan het indrinken waren ergens anders.

Mouk, Mouk zijn broertje Sil, Matthyas en Koen zetten hun fietsen aan de achterkant van Miller. De andere vrienden van Robbie, toch wel zo'n acht gasten van 2 bij 2, hadden de fietsen aan de voorkant van Stratum geparkeerd.

Sil gaat alvast naar binnen via de achteringang. Een voordeel van de zoon van de baas zijn van één van de grotere kroegen in Eindhoven.

Mouk steekt een sigaret op terwijl hij tegen de ingang aanleunt. "Oww Rob peukie?" Rob schudt zijn hoofd, "Nee maat ik rook niet meer." Mouk lacht als hij zijn peuk uittrapt. "Ik moest het vragen van Frank. Kijken of je verleiding aankon."

Rob gooit zichzelf naar Mouk. "Vieze bloedhond," lacht hij, "maar test doorstaan inderdaad." Mouk knikt en knikt dan richting de jongens die nog stil bij de fietsen stonden.

"Oww ja," begint Robbie als hij weer richting de jongens draait, "Mouk zijn pa runt deze zaak. Als hij je ziet roken, blowen, alcohol nuttigen of wat dan ook, dan gooit hij je eruit en wordt Frank gebeld. Dus dan weten jullie dat. En mocht iemand jn een gevecht komen met wie dan ook, ga niet voor eigen rechter spelen en zeg het tegen Mouk, mij of een van de andere die mee is."

Het voelde ineens veiliger voor de jongens. Ze werden in de gaten gehouden door het personeel en konden vluchten als het nodig was.

Mouk opent de deur en de jongens worden overspoeld door geluid. "Matthyas wil je even meekomen?" Mouk en Rob trekken de jongen terug uit de groep die richting de zaal zou vertrekken.

Ze komen in een kleinere ruimte en Robbie toont het aan. "Deze ruimte is vroeger gebruikt als er iemand van onze groep bad ging of overprikkeld was." Matt kijkt het kantoortje rond en knikt. Waarom wilde Rob hem dit laten zien?

"Matt mocht er vanavond iets zijn. Je voelt je niet goed, je gaat van je graat of wat dan ook dan kan je hierheen. Er loopt een beveiliger hier rond die weet wat hij moet doen. Voel je niet bezwaard maatje oké."

Matt laat zijn hoofd zachtjes vallen. Hij wilde niet anders zijn dan anderen maar wist ookwel dat hij echt anders was. Dat hij gewoon op zichzelf moest letten. "Dankjullie. Allebei."

Rob knikt en trekt de jongen in een knuffel. "Loop even mee naar de begeleider dan weet hij een gezicht bij en weet jij wie hij is." Matt knikt. Hij vindt het een goed idee en loopt samen met Mouk en Rob richting de zaal.

Zijn hand wordt vastgepakt door Mouk die hem door de menigte loodste. "Nog even ik zie hem wel," schreeuwt Mouk over de menigte en de muziek heen.

Matt lacht zacht. Dit was ook de eerste keer dat hij überhaupt uitging. Voor Raoul gold hetzelfde. De andere waren vaker uit geweest maar voor Matt was het zijn ontgroening.

Als Mouk eindelijk stopt, knalt Matthyas tegen de rug van Mouk op. "Sorry!" roept Matt over de muziek heen. Hij voelt Mouk lachen en kijkt dan rond Mouk.

"Jo Oli! Dit is Matt!" Mouk roept naar de beveiliger die rond de dertig lijkt. Wat kleiner dan Milo maar een stuk langer dan Matt en een stuk breder die wie dan ook. Olivier knikt en schudt zijn hand. "Ah ik ben Olivier. Mocht er iets zijn, trek me aan mijn jasje dan komt het goed. Als je al te ver bent en iemand anders is dichterbij wordt ik vanzelf opgeroepen."

Matt knikt terwijl hij naar Olivier kijkt. "Dankjewel man!" Olivier lacht, "Jij denk dat ik altijd voor beveiliger speel ofzo? Nee man, kleine moeite." Mouk lacht en trekt de jongen weer mee het centrum van Miller in.