o incecik beli şimdi başka biri sarıyor mu? / milnyu- junew

01

19032023

---

- Tiyatro Kulübü sohbet -

Younghoon:

@chanhee @hyunjae siz ikiniz yüzünden sonbahar etkinliğinin en önemli oyununun iptal olmuş olması gerçek olamaz

Chanhee:
Hiç şaşırtmadı adımızın yan yana olduğu bi cümlenin olumsuz olması

Hyunjae:
Kusura bakmayın arkadaşlar Chanhee beni unuttu sanıyordum unutamamış çok korkunç🫡

Chanhee:
Tartışılır

Sangyeon:
Dans kulübüne verildiğini duydum oyunun. Kabul edilmiş çoktan

Kevin:
Sanatsal yoğunluğu fazla olan bir oyundu. Modern dans devreye girerse daha anlamlı olabilir.

Hyunjae:
E biz ne yapıyoruz burada

Chanhee:
Eski sevgiliye öfke kusmak için kullanıyorsunuz 🫡

Hyunjae:
Profesyonellik diyoruz biz buna işin içine karanlık geçmişimi sokmasan olmuyor

---

Gülerek telefonunu cebine atmıştı Chanhee. Çoktan bir yılı geçmişti ilişkilerinin bitişinin üzerinden. Espriye bile dönüşmüştü aralarındaki tuhaf sohbetler. Her şeyin normal olması gibi, ilişkilerini bitirmeleride normal olmuştu. Kavga, nefret, yalan dolan... hiçbir şey olmamıştı. Sakin bir bitiriş olmuştu.

Burukluklar kalmıştı sadece. Chanhee'nin içini kemiren şey buydu işte. Tiyatro oyunlarını daha da zorlaştıran şey buydu. Hyunjae'nin girdiği rollerin arkasında gizlenerek kustuğu kırgınlık ve öfkeydi ruhunu sarsıp duran.

Kullandığı kalkan çok güçlüydü. Mükemmel bir oyuncu, mükemmel bir sanatçıydı. Son oyunlarındaki rolün ağırlığını kaldıramamıştı. Bıraktığı için gram pişmanlık hissetmiyordu bu nedenle. O gözleri sadece Chanhee görebiliyordu çünkü. Oyunun dans kulübüne geçmesi daha iyi olmuştu belkide.

Lee Hyunjae'nin güzelim gözlerinde, ruhunda kopan fırtınaları görmek yorucuydu. Kulübe daha fazla devam edemeyeceği gibi... Bu konuya dair her şey yorucuydu.

Adımlarının sonunda vardığı yer ise yine Hyunjae'nin yolunun üzerindeydi.

Varlığını hissetmiş gibi fark etmişti Chanhee'yi söz konusu olan kişi.
Kendisinin bir süredir aktifliğini yitirdiği grupta hala sohbet ediyor olmalıydı ki telefonu parmakları arasındaydı.

Uykusuz olan geri dönmek istesede çoktan farkedilmişti. Hyunjae'nin rahatsız hissetmesi belkide isteyeceği en son şey olurdu fakat son zamanlarda nükseden uykusuzluğunun verdiği baş ağrısıyla başa çıkmasının tek yolu yine yurdun bahçesindeydi.

Derince bir nefes alırken ellerini cebine atıp çimlerde oturan bedenin karşsında durdurmuştu adımlarını.

"Uyuyamadın mı?"

"Uyuyamadık mı?"

Hyunjae gülmüştü histerikçe. Uyuyamışlardı. Bu Chanhee'nin normali olacak kadar onun açısından sık sık yaşansada Hyunjae sadece kötü hissettiği zamanlarda uyuyamazdı.

"Canını sıkan şey ne bilmiyorum ama güzellik uykunu bölecekleri kadar zihninde yer edinmelerine izin vermemelisin."

"Yoksa seninki gibi korkunç ölü gözlere sahip olurum herhalde."

"Aynen öyle. Geleceğin parlak yıldızı olmak için uyku şart."

Gülmsemişti Hyunjae. Önceleri Chanhee'nin sakinliğine anlam veremezken şimdi neden uykusuz olsa bile ters cevaplarına bu nedenli uysal cevaplar verdiğini biliyordu.

Ruhunu sakinleştiren biri vardı çünkü. Uzun zamandır görmediği gözlerindeki huzura neden olan biri vardı.

Bu her şeyden çok uykularını kaçırır olmuş, her şeyden çok yakar olmuştu canını. Öfklenbileceği, nefret edebileceği, kötü kabul edebileceği hiçbir şey yoktu dünyasında.

Lee Juyeon.

Öylece karşsında duran bedenle karşılaşma nedenleri buydu. Canı yanmıştı çünkü Chanhee için biten her şey Hyunjae için yarım kalmıştı.

Lee Juyeon.

Choi Chanhee'nin değer verdiği bir ruh oluvermişti. Uykusuz, huzursuz gecelerinde kaçtığı kişi olmuştu.
Aşık olmuştu Chanhee güzeller güzeli Lee Juyeon'a.

Hyunjae kabul ediyordu o geceki yanan canının verdiği cesaretle kustuğu öfkeyi. Bu nedenle oyuna devam edemediklerinide biliyordu elbette. Tüm suçu vicdan azabı duymadan Chanhee'nin üzerine yıksada yaptığı şeyin profesyonel oyunculuk olmdığınıda...

Rol yapmıyordu çünkü o gece.
Yalnızca Chanhee'nin görebildiği bir zayıflığını sergiliyordu.

---

19032023
Syglr
Svglr