14052023-
Son sahensiydi. Bu seferki, canını yakan her şeye, tüm anılarına karşı sergilediği son gücüydü. Vedasıydı. Bir daha geri dönmek istemediği yere olan saygılı bir vedaydı.
Herzamanki gibi ışıl ışıl parıldıyordu sahnede. Ön saflar yalnızca Hyunjae'nin sanatını görebilmek için erkenden dolmuştu. Tüm gözler üstünde, tüm izleyiciler ayakta alkışlıyordu onu.
Tüm bunlara rağmen nefesinin kesilmesine neden olan tek şey o kalabalığın arasında gördüğü gözlerdi. Choi Chanhee'nin gülümseyen yüzüydü. Ne zaman dönmüştü? Neden onu henüz farkedebilmişti?
Perde kapandığında dahi öylece dikilmeye devam etmişti.
"Herkes seni konuşuyor!"
"Nefes almadan izlemiş herkes. Kimsenin gözünü kırpmadığına yemin edebilirim."
"Sanatçı Lee Jaehyun, bu sessizliğinizin nedeni övgüler yüzünden yorgun olmanız mı?"
Hyunjae izleyicilerin boşalttığı tiyatro salonunda ne zamandan beri öylece oturuyor emin değildi sevgilisi. Tüm okulda onu aramış ve en sonunda karanlığın ortasında yüzüne vuran cılız sahne ışıkları sayesinde bulabilmişti onu.
Hyunjae için sahnesinin ne kadar önemli olduğunu biliyordu. Fakat ne yazık ki Paris'ten dönüşü uçağın rötar yapması sonucu gecikmiş ve Chanhee sahneyi kaçırmıştı.
Döndüğü gibi okula uğramasının nedenide buydu ki herkesin dilinde sevgilisinin olması iyiye işaret diye düşünmüştü.
"Biraz daha cevapsız kalırsan şu dekorlardan birini kafana geçiriyormuşum."
Sonunda görebilmişti Hyunjae'nin yüzünü. Sahne merdivenlerini ikişer basamak atlayarak endişeyle yanına adımladığında sormuştu merakla.
"Hata mı yaptın?"
"Hayır her şey çok güzeldi."
Cümlesi olumluydu fakat mimikleri ve sesine yansıyan hüzün Chanhee'nin aklını bulandırmıştı.
"Sorun değil... Bekle. Ne?"
Hyunjae kahkaha atarak şaşkın görünen bedenin incecik beline dolarken kollarını Chanhee'de kahkaha atmaya başlamıştı. Teselli psikolojisinin bu kadar çabuk devreye girdiğini bilmiyordu. Sesinin kötü çıkması bile onu huzursuzlandırmıştı.
Neredeyse iki haftadır birbirlerini görmüyorlardı. Hyunjae'nin mutlu karşılaması ona dünyaları vermiş, tüm yorgunluğunu almıştı.
"Özür dilerim."
Hyunjae gözlerini kaparken huzurla kafasını sevgilsinin omzuna yaslamıştı. Ona kırılmamıştı. Elinde olan bir şey değildi.
"Bir dahaki sefere ne olursa olsun burada ol."
"Burada olacağım."
Cümlesinin ardından beline daha da sıkı sarılan kollarla derince bir nefes alarak değerlisinin saç tutamlarını öpmüştü Chanhee.
"İnan bana ayrılmış olsak bile, burada olacağım. Son nefesime kadar sanatına hayranlık besleyeceğim. Sen istemesen bile hep destekleyeceğim."
Gülmüştü Hyunaje.
"Ayrılmış olsak bile mi? Ya birbirimizden ölesiye nefret ediyor olursak?"
Chanhee omzundaki bedenin sorusuyla kafasını olumsuz anlamda sallamıştı parmaklarını saç tutamlarında gezindirirken.
"İkimizinde sevgisi saygıyı hakediyor. Ne olursa olsun."
Unutmamıştı. Tutmuştu verdiği sözü.
"Hyunjae!"
Bileğini saran parmakların sahibi Younghoon'du. Arkadaşının endişeli sesiyle kendine gelebildiğini hissetmişti.
O gece, dostlarının vedası için hazırladığı samimi kutlamada yükselen kahkahalarla süslenmişti tiyatro binası.
Hyunjae en son ne zaman bu denli mutlu hissettiğini hatırlamıyordu bile.Ruhundaki boşluk, yıllar önceki en sevilen oyunuyla veda edişi ve o vedada Chanhee'nin de bulunmasıyla dolmuştu sanki.
Canı yanmıyordu artık. Yarım hissetmiyordu. Gerçek bir vedaydı. Geçen sefer yapamadığını bu sefer yapabilmeyi ummuştu.
Şimdi gözlerine bakan sahnenin girişindeki bedene doğru adımlamaya başlamıştı hızla.
"Davetsiz misafir kabul etmiyoruz yalnız."
Gülmüştü uzun zamandır ilk defa mutlu görünen Hyunjae'nin cümlesiyle omuz silkerken Chanhee.
"Sahnen muhteşemdi."
Yalnızca bunu söylemek için gelmişti çünkü. Söz verdiği gibi geldiğini bilmesini istemişti.
"Bana bilmediğim bir şey söyle."
Kahkaha atmıştı içi rahatlamaşıçasına onaylarken Hyunjae'yi.
"Bu sefer sen kaçmadan yakalamak istedim."
Sessiz kalmıştı Hyunjae. İçten, samimi bir sarılış sunmuştu Chanhee ona.
"İyi iş çıkardın."
Sarılışına son kez karşılık vermişti Hyunjae.
"Teşekkür ederim Chanhee. Her şey için."
-
14052023
ŞİMDİ OKUDUĞUN
o incecik beli şimdi başka biri sarıyor mu? / milnyu- junew
Fanfic🌱✨️Tamamlandı. Sordular Choi Chanhee'ye, Sevgin okyanuslar kadar derin, çöller kadar ıssız mı?