Beynimin içinde ki uğultu yavaş yavaş geçiyordu ve bende aklımdaki soruları sormaya başladım. Sanırım çok hızlı sordum karşımdaki çocuğun yüz ifadesi garip bir hal aldı. "İstersen yavaşça sor" dedi. Derin bir iç çektim.
F- Öncelikle burda neler oluyor?
A- Burada hayatta kalıp dışarı çıkmaya çalışıyorsun.
F- Peki, tamam. Benle olan birkaç tane daha kız vardı onlara ne olduğunu biliyor musun?
A- Hayatlarını kaybetmiş olma ihtimalleri çok yüksek.
F- Nasıl yani?
A- Etrafta değişik bir his, varlık gördünüz mü?
F- Hızlı davranan bir varlık gibi mi?
A- Evet onun gibi eğer onlara yakalandıysanız kurtulma imkanınız çok düşük.
Karşımdaki çocuğun dediği hiç bir şeyi anlamıyordum, sanki farklı bir evrenden bahsediyordu. Her şeyi daha detaylı anlatmasını istedim ve duyduklarım karşısında şoka uğramıştım.
A- Burada sayılı normal insan var. Eğer yaşamak istiyorsan, her insan görünümlüye yaklaşma! Eskiden bu okulda bazı canlılar üzerinde araştırmalar, deneyler ve küçük kazalar oldu. Gerekli önlemler alınmadı sonunda kelebek etkisiyle küçük kazalar büyük bir kargaşaya yol açtı. İlk önce öğretmenler ve öğrencilerde burun kanaması, bilinç kapanması, koku da duyarlılık ve görme kaybı gibi hastalıklar başladı. Bunun yanında onlara bazı kazançlar geldi göremeyen birisi daha net duyabiliyordu.
Bu hastalığın nasıl bulaştığını sorarsan karşı tarafın vücudun da çizik bırakması gibi yaralamarla bulaşıyor.
F- Her şeyi biliyorsan niye bu küçük oda dan ayrılmıyorsun?
A- Eğer hayatta kalırsan öğrenirsin. Yarın sana etrafı gezdiricem aklındaki bütün soruların cevaplarını bulmuş olursun bugünlük bu kadar yeter.
Tam son sorumu soracaktım ki kapı çaldı yerimden sıçramıştım. Kızıl saçlı çocuk elini, ayak dibindeki beyzbol sopasına sardı ve kapının arkasından cevap bekliyordu.
C- Alex benim. Kapıyı aç.
Çocuğun adı Alex'ti sorumu sormaya gerek kalmamıştı. Bir hışımla Alex kapıyı açtı ve karşısındaki çocuğun vücudunu kontrol ediyordu, bir yandan da fısıldayarak konuşuyorlardı.
C- Temizim merak etme kimseyle karşılaşmadım.
Çocukla göz göze geldik. Alex yeni misafir edinmişsin.
A- Karşıdaki merdiven boşluğundan düştü.
C- Adı ne? Temiz mi?
A- Adını bilmiyorum daha tanışmadık bilinci daha yeni açıldı ayrıca temiz vücudunda çizik yok.
Alex ve arkadaşı karşımdaki sandalyelere oturdular birbirlerine bakıp duruyorlardı en sonunda Alex'in arkadaşı sessizliği bozdu.
C- Adın ne?
F- Freya. Senin?
C- Connell. Merdiven boşluğundan nasıl düştün?
Şimdi sıra bütün her şeyiyle anlatma zamanıydı. Sıkıla sıkıla anlattım. Connel ağzı açık bakıyordu, her halde düşüp hâlâ yaşadığım için yada o hızlı varlıktan kurtulduğumdan.
C- Yaşadığına sevindim.
A- Belki ben görmesem, ya kan kaybından yada... boşver yaşıyor mu yaşıyor.
Alex kendini beğenmiş, connell ise o kadar cana yakın birisiydi.
A- Bugün dinlen yarın çok işimiz var Connell yeni mallar getirdi.
Yeni mal derken neyden bahsediyordu, yarın hani okulu gezdirecekti. Ayak dibimde ki örtüyü kafama kadar çektim Alex'e sinir olmuştum bu kadar egolu, kendini beğenmiş birisi nasıl olabilirdi kafamın içinde dolanan kalabalık düşünceler sayesinde uyaya kaldım.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Şu anlık favori karakteriniz kim?
Karakterler hakkında öngörünüz var mı?
