Chapter 154

706 61 0
                                    

စာစဉ် 11 Chapter 154 ငကြွားကောင် အရူးချူ

ယင်းက အစ်ကိုနဂါး၏ လက်ရှိ အကျပ်အတည်း ဖြစ်ရသည့် အကြောင်းရင်းပင်။

လူကုန်ကူးသူ နှစ်ယောက်က ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကြောင့် အဖမ်းခံရလိမ့်မည်ဟု မည်သူက ထင်ထား မည်နည်း။

၎င်းက လက်မခံနိုင်စရာ ဟာသကြီးပင်။ ထိုကျောင်းသားကို တွေးမိရုံနှင့်တင် အစ်ကိုနဂါး အံကြိတ်မိပြန်သည်။ ရဲများက သူ့ကို အမြဲ အနီးကပ် စောင့်ကြည့်နေသဖြင့် သူ လက်စားချေခွင့်မရှိ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ သို့မဟုတ်ပါက ထိုကျောင်းသားကို အသေဆိုးဖြင့် သေအောင် သူ လုပ်မိမှာပင်။

ထို့အပြင် ထိုကျောင်းသားက ရဲ့လင်းချန်မှန်း သူ မသိပါ။ သူ၏ ကမ္ဘာ့ရန်သူက သူ့အရှေ့၌ ရပ်နေမှန်း မသိခြင်းက တကယ့်ကို ကံကြမ္မာ၏ လှည့်ကွက်ပင်။

*ဟမ်*

အစ်ကိုနဂါး မျက်မှောင်ကြုတ်လာပြီး မလှုပ်မယှက် ဖြစ်နေသော ရဲ့လင်းချန်ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

"ဟေ့ကောင် မင်း ရူးနေလား၊ မင်းပိုက်ဆံကို အခု ထုတ်ပေးစမ်း"

အစ်ကိုနဂါး ငေါက်လိုက်သည်။

ရဲ့လင်းချန် တည်ငြိမ်မြဲ တည်ငြိမ်နေပြီး အေးအေးလူလူ ပြန်ပြောသည်။

"ထွက်သွား"

ထိုစကားက လူတိုင်းကို အံ့ဩသွားစေသည်။

ကျားသစ်နှင့် အခြားသူများအားလုံး ရဲ့လင်းချန်ကို အလန့်တကြားဖြင့် ရင်တဒိန်းဒိန်းခုန်လျက် ကြည့်နေကြသည်။

ဤသို့သောအခြေအနေနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသော်လည်း မျက်နှာထား မပျက်သည့်အပြင် အစ်ကိုနဂါးကိုပင် ပြန်ပြောနေ၏။ ဤသည်က မယုံနိုင်စရာ ကောင်းလွန်းလှသည်။

"ဘာ"

အစ်ကိုနဂါး ကိုယ့်နားကိုယ် မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားလေသည်။ သူ၏ အမိန့်အာဏာကို ပြန်မေးခွန်းထုတ် ခံရခြင်းမျိုး သူ ယခင်က တစ်ခါမှ မကြုံဖူးပါ။

သူ အမိန့်မပေးသော်လည်း သူ့လူမိုက်တစ်ယောက်က လက်ထဲမှ ဂေါက်ရိုက်တံနှင့်အတူ ရဲ့လင်းချန်နားသို့ ချက်ချင်း တိုးကပ်သွားသည်။

ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 1-200)Where stories live. Discover now