1.

95 12 1
                                    

Yıl 1935
Bir Japon köyü

Evimizin etrafındaki kırlarda dolaşıyorum. Gerçekten burası hoş bir yer.  Her zamanki yerimize, ağacın altına, geçiyorum. yere örtü seriyorum. Bir kaç dk sonra Soobinde geliyor.

"Selam soobin."

Soobin nefesini düzenliyor ve konuşmaya başlıyor.

"Selam Kai. "

Yerdeki kurabiyeleri görünce gülümsüyor.

"En sevdiğim. "

Yere oturuyor ve kurabiyeden bir ısırık alıp ufuğa bakıyor.

"Hiç buradan gitmeyi düşündün mü? "

Sorduğu soru ile şaşırmıştım. Ama bozuntuya vermedim. bir anda böyle bir şey sormasını beklemiyordum.

"Düşünmedim. "

Ardından ona sordum.

"Sen. "

"Düşünüyorum. "

Ona baktım konuşmaya devam etti.

"Şehir yaşamı daha iyi gözüküyor tarla sürmek zor iş ve bize çok kazandırmıyor. "

"Üniversiteye gitmeyi düşünüyorum. "

" O ne?"

Soobin bu soruma güldü.

"iş adamı olmak için gittiğin yer."

"Ben iş adamı olmak istemiyorum! Burayı seviyorum. Çünkü"

Soobin devamını bekler gibi bana baktı.

O buradan gitmeyi düşünürken ona onu sevdiğimi söyleyemedim. Bu onu üzmekten başka bir işe yaramazdı.

"Ailem burada ve beni göndermek istemezler. Onlara tarlayı sürmek için insan gerekiyor."

"Kendini geliştirmeyi düşünmüyor musun Kai?"

"Öyle değil sadece imkanım yok."

"ailen yakında ölecek kai bu tarlalar sana kalacak. "

Ona hak vermiştim ama elimden bir şey gelmezdi.

"sen peki gidecek misin?"
diye sordum üzgün bir sesle. Ona aşıktım o bunu biliyordu ama birlikte değildik çünkü ben hiç itiraf etmedim.

"Gitmeyi düşünüyorum kai ama"

"ama"

"Seni özlerim. "

gözlerini kaçırdı.

Bu dediğine kısa süre gülümsedim.

Bencil olamazdım eğer gitmek istiyorsa onu tutmayacaktım. Hayallerini çalmaya hakkım yoktu.

"Gitmek istiyorsan git senin iyi bir hayat yaşamanı isterim"

"Sensiz hayatım nasıl iyi olsun"

Gülümsedim sonra Soobin elimi tuttu.

Güneş batmaya yakındı eve gitmek için hazırlandım.

"Görüşürüz Soobin"

"Görüşürüz Kai"

Dedi elini salladı

Evin yolunu tuttum 15 dk sonra eve ulaştım annemlere selam verdikten sonra odama gittim. Onun için heyecanlıyım. bu onun için büyük bir fırsattı ama onu bir daha görememe düşüncesi beni kahrediyordu. Beni ailem okula pek göndermemişti. Soobin derslerde iyiydi. bana ara sıra öğrendiği şeylerden anlatırdı. matematiğe onun sayesinde ilgi duymuştum.

Sayonara ~Sookai Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin