#ស្នេហាតំណើបរបស់ម៉ាហ្វៀឡឺកឺ
ភាគ2 🔞
ស៊ាវចាន់ ទាំងខឹងអន់ ចិត្តដែល អុីបូ លេងមួយក្បាច់នេះធ្វើអោយគេ គិតថា ប្រាក់ខែ របស់ គេ ខែនេះមិនបាច់បើកទេ ..
«រួចហើយ .. ហឹស ខ្ញុំនិងញ៉ែ លោកប្រធានអោយបាន !» រសៀលទៅហើយ នាយតូចយើងកំពុងបញ្ចប់ ការងារហើយ និងយក ឯកសារអោយនាយក្រាស់ តែគេ ឆ្លៀតនិង មើល ខ្លួនគេ ក្នុងបន្ទប់ទឹក ថែមក្រែមរលោងតិចៗ ហើយ អាវ ត្រូវប្រលេះឡេវបន្តិច អោយឃើញ ដើមទ្រូងពើតៗ ដូចមនុស្សស្រី
«អូយ .. នេះយើងហួសហេតុពេកទេដឹង .. តែថា ជិតដល់ថ្ងៃហើយ មិចក៍មិចទៅ !» ថា ហើយក៍ កាន់ ឯកសារចូលទៅ ..
តុក តុក
ជើងវែងស្រលូនដូចមនុស្សស្រីគ្រប់ដណ្តប់ដោយខោសាច់ក្រណាត់វែង ចូលក្នុងការិយាល័យរបស់ អង្គនាយក
« លោកប្រធាន រួចហើយ !» ឯកសារត្រូវដាក់ លើតុ .. រាងក្រាស់ក៍ងើយមុខមកចំពេលរាងតូចឈ្ងោកទៅដែរជាហេតុអោយ គេឃើញ មុខសររលោង ស្អាត ញញឹម មកកាន់គេ .. ពេលគេទំលាក់ ភ្នែកបន្តិចក៍ឃើញ លេវអាវ ចំហរ នោះធ្វើអោយគេ លេបទឹកមាត់ ក្អឹក តែម្តង
« លោកប្រធាន បាទ ..! លោកប្រធាន !» ស៊ាវចាន់
ក្រិប
ប្រដាប់កិបឯកសារបាន ហោះមកកិបចន្លោះអាវរបស់ រាងតូចធ្វើអោយគាំងតែម្តង
« ចាំខ្ញុំរកអាវ ដែលលេវបិទជិតអាវ ឬ ពាក់អាវ ករ វែងក៍បាន. .. !» អុីបូ
« ហា៎ ?» ស៊ាវចាន់ នៅតែភាំង .. និងមើលមុខអុីបូ ដែលអូសគេ ចេញទៅជាមួយ
« លោកប្រធានទៅណា៎ មួយៗ ខ្ញុំដើរមិនទាន់ទេ !» ស៊ាវចាន់
ទីបំផុត ស៊ាវចាន់ ក៍ដឹងពេលគេ ត្រូវអូសមកហាងសម្លៀកបំពាក់ បុរស មួយ ..
« យកអាវនេះទៅពាក់ទៅ ..!» អុីបូហុចអាវ ករវែង ខ្មៅមួយអោយនាយតូចនិងរើស អាក្រៅ អោយសម និងគេ
« ហា៎ ? ខ្ញុំមិនមានលុយទិញទេ( បើលោកប្រធានកាត់អស់ហើយ)» ស៊ាវចាន់ ទំលាក់អាវទៅកន្លែងដើមវិញ
« អានេះខ្ញុំទិញអោយ .. ល្ងាចនេះនាយត្រូវពាក់ទៅចូលរួមពិធី ជប់លាង ជាមួយខ្ញុំ !» អុីបូ ថាហើយក៍ដើរទៅរើសអាវផ្សេងទៀតទុកអោយស៊ាវចាន់មើលមុខគេភ្លឹសៗ
« ហ្ហើយ មិនដឹងជាស្អីទេ !» ស៊ាវចាន់ ថា ហើយក៍មានតែស្របតាម យ៉ាងណា ក៍អ្នកបង្គាប់គេគឺ ជា អ្នកផ្តល់ ប្រាក់ខែ អោយគេនោះឯង ...
ជាច្រើនម៉ោងកន្លងផុតទៅ
ក្នុងឡានទំនើប មួយ ដែលមានមនុស្ស2 នាក់ កំពុង អង្គុយមិននិយាយរកគ្នា ទេ តែពេលឡានទំនើបឈប់មុខសណ្ឋាគារល្បីមួយកន្លែង ..
« លោកប្រធាន .. មនុស្សច្រើនណាស់ !» ជាលើកទីមួយហើយគេមកពិធីបែបនេះ
« នាយត្រូវតាមយើង ... កុំឃ្លាត យើងមិនចូលចិត្តស្រីៗ ទាំងនិង ក្លិនទឹកអប់ពួកនាងធ្វើអោយយើងវិលមុខណាស់ !» ពេលលឺបែបនេះទើបស៊ាវចាន់ យល់ ហើយការពិត នាយក្រាស់ចាញ់ ក្លិនទឹកអប់ក្លិនខ្លាំងៗ ទាំងនិងទេឬ ទើបបានជាគេមិនដែលទាក់ទងនារីណាសោះ
« បាទ ..!» ការងាររបស់ ស៊ាវចាន់ ពិតជាធ្វើអោយអុីបូពេញចិត្តណាស់ រយះពេល 2 ម៉ោងកន្លងផុតទៅ ធ្វើអោយ គេ អាច នៅឆ្ងាយពីពួកនាងៗ
« តោះ .. លោកប្រធាន ទៅវិញ !» ស៊ាវចាន់ ចេញពីបន្ទប់ទឹកមកវិញឃើញ នាយក្រាស់ កំពុង លើកផឹកស្រាមួយកែវ ចុងក្រោយមុខគេ ឡើងក្រហមអស់ ហើយ
« ហឹក .. កុំបង្ខំខ្ញុំ ... ខ្ញុំមិនចេះផឹកទេ !» អុីបូ រអ៊ូតិចៗ ស៊ាវចាន់ ក្រវីក្បាល នេះចៅ ហ្វាយគេ ស្រវឹង ឬ យ៉ាងណា៎ គ្រាន់ តែគេទៅបន្ទប់មួយភ្លែតសោះ
« តោះលោកប្រធាន ...!» ស៊ាវចាន់ គ្រា នាយក្រាស់ តែក៍ភ្ញាក់ ព្រើតពេល អុីបូ លូកដៃ មកចាប់ ត្រគៀកគេ
« លោកប្រធាន ....!» សម្លេងតូចមើលមុខអ្នកដែលក្រហមមុខតែម្តង ..
« ក្តៅ ... ក្តៅណាស់ !» អុីបូ ដោះ លេវអាវចេញបង្ហាញដើមទ្រីងរឹងមាំ ធ្វើអោយអង្គរក្ស ដែល យកឡានមក មើល ដោយមិនស្រួលការ ..
« ចៅហ្វាយ ត្រូវថ្នាំ !» លីវិន
« ហា៎ ..!»
ភូមិគ្រិះវ៉ាង ...
« អឹស... តិចៗ ខ្ញុំឈឺ !សុំ... សុំមេត្តា .. !» ស៊ាវចាន់និយាយទាំងញ័រចំប្រស់ ព្រោះការប៉ះពាល់ពីរាងក្រាស់
« ខ្ញុំទ្រាំមិនបានទេ !» អុីបូនិយាយ ហើយក៍អោនទៅថើបមាត់តូចនោះដោយចាំមិនបាន ព្រោះពេលនេះតម្រូវការគេក៍កើនឡើងដូចគ្នា បន្ទាប់ពីថើប ផ្តោះផ្តងភាពកក់ក្តៅ រាងតូចដែលទន់ខ្លួនអស់មិនយល់ដូចគ្នាថាហេតុអីពេញចិត្តនិងការប៉ះពាល់នេះទៅវិញ ...
បន្ទាប់មករាងក្រាស់អូសរំកិលខ្លួនចុះមកក្រោមដល់កន្លែងសម្ងាត់ហាមឃាត់របស់ចាន់... ហ្នឹងងើបសម្លឹងទៅមើលចាន់បន្តិចរួចក៏លេបត្របាកភាពទន់ជ្រាយរបស់ចាន់និងធ្វើចលនាបន្តិចម្ដងបន្តិចម្ដង ...
