Ben Onlardan Değilim

Yakınlaşma

"Baba ben bir arkadaşı gördüm. Yanlız devam edebilir miyim ?"

"Ne istersen onu yap"

Bankın yanına geçtim ve her zaman yanımda taşıdığım aynayı cebimden çıkarttım. Kendime baktım ve birkaç saç teli düzelttim.

"Tamam sadece yanına gidip sohbet edeceğim"

Derin bir nefes aldım, cesaretini iyice topladım ve Bankın yanında ona bakıyorum.

"Merhaba !"

Okan beni görünce biraz şaşırdı. Bana kısa bir bakış atıp başını yere eğdi.

"Merhaba Nil"

Son kelimeyi söylerken yutkundu ve gözlerini sıkı şekilde kapattı.

"Senin neyin var" dedim ve yanına oturdum. O ise başını diğer yana çevirdi.

"Birşeyim yok benim için endişelenme"

Rahat hissetmesi için elimi omzuna koydum. Okan başını tekrar yere çevirdi bende onun akan gözyaşlarını gördüm.

"Biliyorum pek yakın değiliz ama ben gerçekten iyi bir dinleyiciyim ve çok iyi sır saklarım"

Okan yavaşça bana döndü. Söylediklerimin doğruluğunu çözmeye çalışırcasına gözlerime baktı. Ona yapabildiğim en sıcak gülümsemeyi sundum. Okan bakışlarını benden kaçırdı ve saniyeler sonra dudağı titredi. Elleri ile yüzüne kapattıktan sonra hıçkırık seslerini duydum.

Aşık olduğum çocuk karşımda ağlıyor ve ben sadece ona şaşkınlıkla bakıyordum. Ne yapabilirim diye düşünürken ellerim benden bağımsız çalışarak Okan' ın sırtına gitti.

AMAN ALLAH' IM ONA SARILIYORUM

Okan ise yüzünü omzuma koyarak sarılmama karşılık verdi. Biraz sakinleştikten sonra başını yavaşça omzumdan çekti. Bende ona sarılmayı bıraktım ve tekrar elimi omzuna koydum.

"Seni zorlamak istemiyorum ama bazen konuşmak daha iyi gelir"

"Ben sadece bıktım"

Okan' gözleri tekrar sulanmaya başlamıştı. Ben artık karşımda ağlayanın aşık olduğum çocuk olduğu gerçeğini kafamdan atmış onu dikkatle ve sabırla dinliyordum.

"Neyden ?"

"Sevilmemekten, farklı olmaktan bıktım. Herkesin davranışları çok farklı, herkes kibarlığı ve edepli olmayı unutmuş. Arkadaşım olmasa bile ailem var derdim ama onlar beni sevmediklerini hissettirmek için ellerinden gelen herşeyi yapıyor. Beni seven tek bir insan var ve o ölecek. O zaman yapayalnız kalacağım."

Umarım onu kıracak birşey söylemem

"Şey, ölecek derken ?"

(Gülümsedi)" Küçük bir kız kardeşim var ama hasta"

Bir an ne diyeceğimi bilemedim. Sadece yutkunabildim.

"Başını ağrıttım değil mi ?"

"Hayır, asla bana güvendiğin için teşekkürler"

"Asıl ben teşekkür ederim. Şuana kadar beni kimse dinlememişti"

Elimi omzundan çektim

"Bana güvenebilirsin sırların bende güvende"

"Üzgünüm ama gitmem gerek"

Beraber ayağa kalktık

"Seninle konuşmak muhteşemdi. Okulda görüşürüz" dedi ve bana gülümsedikten sonra gitmeye başladı.

"Okan, bekle !"

Arkasına döndü ve tekrar bana baktı. Gözlerimi kaçırdım ve Okan dışında her yere baktım

"Sevilmediğini hissedebilirsin ama eminim ki seni sonsuza kadar seviye biri var"

Mesela ben

En sonunda Okan' ın gözlerine bakabildim. Bana öylesine derin bakıyordu ki...

"Sanmıyorum, ama umuyorum"

Yüzümün yan tarafına baktı ve biraz kıkırdadıktan sonra gitti.

"Neye güldü ki şimdi bu"

Aynamı cebimden çıkarttım ve kendime baktım. Yanaklarım kıpkırmızıydı

"Kendimi kalorifer gibi hissediyorum"

Elimle kendime rüzgar yaparken anneme mesaj attım.

Anne ben eve geçiyorum
                                         10:32

Tamam
           10:35

Eve gittim ve kıyafetlerimi değiştirdikten sonra yarım kalmış olan bölümü bitirdim. Saat 12 olmuştu ve annem ile babam yeni gelirken ben yatağa geçmiştim. Bugün neler yaşadım ben ya.