Hoofdstuk 19

575 42 3
                                    

Die dag hebben we niet veel meer gedaan dan gepraat en naar fifa gekeken.

Maar nu zijn we al een paar dagen verder. Vandaag is het zover! De wedstrijd vindt vandaag plaats.

Luke en ik hebben gisteren de wagen naar de piste gebracht, omdat het verplicht is.

Ik open mijn ogen met een glimlach en stap uit bed. Ik neem wat kleren en neem een verfrissende douche.

Ik ruim nog wat op in de badkamer en maak me klaar voor de dag. Ik loop de trap af en eet wat cornflakes.

Ik zie Buddy van de woonkamer komen en ik vul zijn etensbakje en drinkenbak.

"Zo nu kan jij er ook weer eens tegenaan!" Zeg ik en eet verder van mijn cornflakes.

Het is nu tien uur, dus Luke komt binnen een half uurtje. De deelnemers moeten al om 11uur aanwezig zijn maar de wedstrijd zelf begint pas een uurtje later.

Ik hoop maar dat ik Jullian niet te veel onder ogen krijg.

Mijn moeder had me gisteren nog gebeld dat ze er vandaag waarschijnlijk niet bij zal zijn. Ik vind het niet zo erg maar ik had haar er wel graag bij gehad.

David komt ook supporteren voor me en Luke zijn vrienden natuurlijk. Ik ben blij dat ik hem heb ontmoet. Hij en zijn vrienden zijn echt een toffe groep mensen.

Ik leg mijn tas al klaar met mijn auto sleutels, gsm, lijband van buddy en wat koekjes voor hem.

Ja, Buddy gaat ook supporteren voor me. Ik kan hem hier niet een hele dag alleen late. Als ik ga werken wel, want dat is meestal een halve dag en op hele dagen is hij wel alleen en dat vindt hij niet leuk.

Niet veel later gaat de bel en rent Buddy op de deur af. Ik lach en open de deur. Buddy spingt enthousiast op Luke en hij zag het niet aankomen.

Hij verloor bijna zijn evenwicht, maar bleef toch met beiden voeten op de grond staan. Ik glimlach en doe Buddy zijn lijband aan.

"Ben je er klaar voor?" Vraagt hij me en ik knik onzeker.

Ik weet het zelf niet goed, dus ja..

"Laten we gaan." Zegt hij en gaat naar zijn auto toe.

Ik knik en wandel dezelfde richting in met Buddy achter me.

Ik ga met Buddy op de achterbank zitten en we rijden naar de baan.

Ik zie dat er al veel mensen zijn. Veel supporters, maar ook veel coureurs.

David komt naar ons toe en begroet ons.

"Het ziet er goed uit vandaag." Zegt hijals hij naar de heldere blauwe hemel kijkt.

"Ja inderdaad." Zeg ik instemmend als ik het ook even gecheckt had.

"Nog een uur en de race gaat van start!" Zegt hij enthousiast en ik knik.

"Breng de wagen al vast maar naar hier dan ja ik je plaats aanvragen." Zegt David en loopt weg.

"Ik ga plaatsten zoeken, tot straks!" Zegt Luke, drukt een kus tegen mijn wang en gaat met Buddy naar de tribune.

Ik glimlach en ga naar de plaats waar ik de wagen gisteren heb geparkeert. Mijn pak en helm had ik in de koffer liggen, dus nam ik die er eerst uit.

Ik zocht naar de toiletten en kleede me om. Als ik klaar was ga ik de toiletten uit en ga naar mijn auto. Ik zie Jullian erbij staan maar ik negeer hem volkomen. Ik zet mijn helm op en gooi mijn kleren in de kofferbak.

Ik neem de sleutels en stap in. Bij mijn verbasing zei Jullian niets. Enkel een grijns stond op zijn gezicht geschreven.

Hij leunt tegen de wagen en tikt op het raam. Ik kijk hem vragend aan en hij doet zijn finger naar beneden als teken dat ik het raam moet laten zakken.

Ik zucht en doe het raam half open, ik vertrouw hem niet.

"Waarom maar half?" Vraagt hij en pruilt.

"Gaat niet verder." Lieg ik en hij knikt.

"Wat moet je?" Vraag ik na een ongemakkelijke stilte.

"Wou je even geen succes wensen en veel plezier om naar de achter kant van mijn auto te kijken!" Zegt hij en glimlacht alsof hij vriendelijk wilt zijn.

Ik schud mijn hoofd en start de motor. Het maakt veel geluid en Jullian schrikt. Hij zet een stap opzij en kijkt me grof aan.

"Jij ook veel succes, Jullian." Zeg ik en rijd naar de startplaatsten.

Ik kijk nog even in de achteruitkijkspiegel en zie hem grijnsend zwaaien. Ik schud mijn hoofd weer en zie David staan.

Ik rijd naar hem toe en stop wanneer hij naast de wagen staat.

"Ja mag op nummer 7 beginnen." Zegt hij met een glimlach en ik knik.

Ik zet de wagen op de juiste plaats en stap uit. Ik zie een cameraman naar me toe komen en ik schud mijn hoofd.

"En wie mag deze onbekende dan wel zijn?" Vraagt hij en grinnikt.

Ik schud mijn hoofd en ga bij David staan. Hij volgt me tot bij David en vraagt het nog eens op juist dezelfde toon.

"Niemand." Zeg ik.

Ik merk nu pas dat hij me toch niet kan zien doordat ik mijn helm op heb.

Uiteindelijk loopt hij wegen draait Dacid zich om.

"Ga maar weer bibde wagen staan, we gaan zo beginnen." Zegt hij en ik knik.

"Succes!" Zegt hij als hij me een schouderklopje geeft.

Ik glimlach en ga bij de witte wagen staan. De meesten hebben opvallende kleuren zoals oranje, geel, fel groen en vele anderen. Soms zijn de kleuren gecombineerd.

Ik kijk naar de tribune en zoe voor Luke zijn bekende blauwe ogen, maar ik vind ze niet direct. Ik zie mensen in het publiek juichen en roepen en ik glimlach automatidch.

Ik weet dat het waarschijnlijk niet voor mijn bedoelt is, maar dat maakt niet uit.

Ik doe de deur van de wagen open en stap in. Ik kijk in de zijspiegel en zie dat Jullian voorbij moet. Eenmaal hij langs het raam is, klopt hij op de moterkap van de auto en steekt zijn duim op.

Dat is gewoon zo'n stund van hem, om zo meer stemmen te krijken. Mensen kunnen stemmen en geld inzetten, maar bijna niemand doet dat nog in deze tijd.

Ik start de motor en zie anderen hetzelfde doen.

Iedereen draagt een helm en zit klaar achter het stuur, wachtend op het startschot.

Jullian staat voor de start zich en zijn wagen te 'showen'. Ik zucht en schud mijn hoofd afkeurend.

Ik druk op het gaspedaal, wat en luid geluid maakt. Jullian kijkt direct mijn richting in en ik haal nonchalant mijn schouders op.

Ik kijk links en rechts van me en zie andere coureurs lachen om mijn actie. Ik glimlach tevreden als ik Jullian in zijn wagen zie stappen.

De man staat al klaar met de vlag, klaar als het stratschot wordt gegeven.

Ik een man met zijn pistool in de lucht wachtend om het startschot af te vuren. Ik hoor vele motors draaien en maak het nog wat luider door zelf op de gaspedaal de duwen.

Ik hoor een luide knal en duw met volle macht op de pedaal. De vlag gaat nu op en neer.

Ik grijns en schakel naar een volgende versnelling.

Ik rijd al twee andere coureurs voorbij en weet dat ik al zeker niet laatst zal zijn.

*************

A/N: heyyo!
Wat vind je ervan?

Oh en volgend hoofdstuk zal het laatstr zijn.. :/

someone_special

Fast, Just Fast {L.H.} ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu