Fast, Just Fast {L.H.} ✔️

Hoofdstuk 4

Ik werd wakker door mijn alarmklok en ik schoot in een keer wakker. Ik weet niet echt waarom..

Ik wreef in mijn ogen, rekte me uit en geeuwde. Ik stond op nam mijn werkkledij en ging naar de badkamer.

Ik deed mijn normale routine en ging nadien naar beneden.

"Goede morgen!" Zei ik als ik mijn moeder een koffie zag drinken.

"Morgen." Zei ze en at haar sandwich verder.

Ik nam wat cornflakes, melk en at ervan.

"Moet je vandaag wel werken?" Vroeg ik.

"Ja.." Zei ze met een zucht, zette haar bord en kop weg en gaf me een zoen op mijn voorhoofd.

"Tot straks!" Zei ze en ging de deur uit.

Ik at mijn cornflakes op en deed mijn schoenen aan. Ik moet eerst nog Buddy uitlaten. Het kan me niet veel schelen dat mensen me zien in mijn werkkledij. Het is niet dat ze me kennen, dus maakt het me totaal niet uit.

Ik liep de deur uit met Buddy aan de lijband en maakte en tour door het park. Na een kwartier kwam ik terug thuis aan en nam ik mijn tas om naar mijn werk te gaan.

"Dag Buddy!" Riep ik nog door het huis en sloot de deur.

Ik nam mijn fiest en reed naar het café.

Eenmaal daar aangekomen, zette ik mijn fiets achteraan en ging naar binnen. Vandaag moest ik opendoen.

Ik deed de lichten aan, zette de kassa aan en deed de deur open. Ik checkte nog eerst of de bel nog werkte. Ja, die doet het nog.

Ik streek mijn short een beetje recht en was klaar voor de dag. Ik nam mijn notitieblokje en mijn plateau.

Oh, de radio nog! Ik liep naar de radio en zette die aan. Ik hoorde de muziek lichtjes spelen door de zaal en dat kalmeerde me.

Ik zag al een paar mensen voorbij stappen dus het zal niet lang meer duren voordat de eerste klanten komen.

Als ik even niet oplette hoorde ik het belletje al rinkelen. De eerste klanten. Ik gaf hen een vriendelijke lach en wachte totdat ze plaats hadden genomen.

Ik nam mijn plateau en notitieblokje en ging ernaar toe.

"Goede morgen!" Zei ik vriendelijk.

"Morgen!" Zeiden de mannen terug.

"Wat mag het zijn?" Vroeg ik en was klaar om de bestelling op te nemen.

"Eunm.. doe mij maar een capuchino en voor hem een Irish cofee" Zei een van hen, ik schreef het op en knikte.

"Komt er aan!" Zei ik en ging weer naar de bar. Ik hoorde in de achtergrond nog een paar keer het belletje, maar ik concentreerde me op het maken van de koffies.

Als ik klaar was, zette ik de koffies oo de plateau en nam wat koekjes mee.

"Astublieft!" Zei ik beleeft en ging de bestellingen opnemen van de andere klanten.

Ik snap eigelijk niet waarom mensen zo vroeg naar een café komen om gewoon maar een koffie te drinken. Ik bedoel je kan evengoed thuis koffie drinken zoals elk normaal mens. Ach nu kan ik tenminste doorwerken.

Ik bracht de bestellingen naar de juiste tafels en lachte bij elke klant. Verplicht..

Ik ging weer naar de bar en schenkte voor mezelf een glas water in. Als ik wou drinken, hoorde ik de bel, dus keek ik op. Maar het moest weer al eens zijn dat het Luke was. Hij keek naar me en grijnsde. Ik lachte zwakjes terug.