(Slow Update)
Biz, artık kendi yolumuzu çiziyoruz... Yürüyeceğimiz yolu kendimiz çizeceğiz. "Bu yolda yürü" nefret ettiğim bu sözün artık bir önemi yok. 𝚂ı𝚗ı𝚛da kalan bir intikam... 𝙸̇𝚕𝚔 𝚐𝚞̈𝚗den beri yanıp tutuşan kalpler ve akan göz yaşla...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♪♬ TXT - Eternally ♬♪
⚜
Ne olduğunu bir şekilde anlatmayı denemiştim. Galiba benim gerçek bir tatile ihtiyacım vardı çünkü ben yaklaşık bir senedir kendime günleri zehir ediyordum. Şimdi de hiç bir şey yapamayacığımı söyleyip duruyordum. Gerçekten psikolojim iyi değil...
"Galiba hemen gitsek iyi olur. Suikast falan... Burada güvende değiliz demektir." ~Jungwon
O binadan uzaklaşmıştık. Tabii buralar birazcık düzlük olduğu için -çok katlı binalar olmadığı için- arada sokaklar olmasına rağmen görünüyordu. Öyle ki kaldığımız eve gitmek için yola çıkmalıydık ve yola çıkmak için 2 sokağımız kalmıştı.
Jungwon'un elini tutarak ve burnumu çekerek yürümeye devam ettim.
Psikolojim küçükken de iyi değildi. En azından şimdi ki gibi değildi... Belki de ben böyle davranmayı seçiyorumdur.
Bana zarar veren şey Cheo... Cheo'nun düşünceleri. Onlar korkunç. Kimseyi duymuyor, kafasında sesler yok ama düşünmeden hareket ediyor ve acımasız. Her ne kadar Cheonsa yok desem de var ve Cheo, Cheonsa'yı öldürüyor... Canım yanıyor...
Cheonsa olup yargılanmamak isterdim. Ama böyle bir şansım yok. Cheo olup beni yargılamamaları için onları susturmam gerek.
Ama kimi? Kimleri?
Katiller susamaz ki, dururlar. Ama durmuyorlar. Neden sürekli birileri öldürülmek zorunda? Ölmek zorunda olmasını anlarım çünkü, hastalanır, ömrü oraya kadardır ya da kaza geçirir. Ama neden insanlar kendilerini tanrı gibi görüp kendilerindeki gibi bir canı bir başkasından alıyor?
Ben kendimi düşüncelerimle yerken eve gelmiştik. Kıyafet değişme kavgası yaşanmadan önce eşofmanım ve tişörtümü alarak lavaboya girip, hızlıca değişip çıkmıştım.
Ben çıktığımda onlar suikast olayını düşünmeyi bırakmış ve kıyafet değişme sırasının kavgasını yapıyorlardı.
"İyi geceler." ~Cheonsa
"Hayır bende! Ben hemen uyuyacağım!" ~Sunghoon
"Küçük olan benim! Uykusuzluğa dayanamıyorum!" ~Niki
"Ben de dayanamıyorum! Bir tek sen değilsin!" ~Jungwon
Onlar beni duymamışlardı bile. Kendimi duyurmak gibi bir amacım yoktu çünkü onlara göre her zaman ruh gibi olsam da bu sefer hayat enerjim en sonuna kadar çekilmiş gibiydi. Yürüyemiyor, bacaklarımı sürüklüyordum.
