-1206-

10.1K 436 178
                                    

03.04.2023

Satır içi ve genel yorumlarınızı, oylarınızı eksik etmeyin lütfen. Umarım beğenirsiniz <3

Oy Sınırı:  115

Yorum Sınırı:  115


Barış'ın, Ahu'ya Aşık Olduğunu Anladığı Zamanlar...

Barış'ın Ağzından...

Nisan ayının ortasına geldiğimizde askere gideceğim gün gelip çatmıştı. Bugün gidiyordum, 6 aylığına. Üniversiteden yarım dönem erken mezun olmuştum ve hiç beklemeden askerlik başvurumu yapmıştım. Aslında babamlar bedelli yapmamı istiyorlardı ama ben kabul etmiştim. Akşama doğru ise Mersin uçağım vardı.

Saçlarımın yanlarını 2, üstünü 3 numaraya vurdurmuştum. Ve hâlâ karizmatiktim! Zümrüt yeşili gözlerim parıldıyordu. Üzerimde beyaz bol bir tişört, siyah kot pantolon vardı.

Kendimi övmem bittiğinde kendi kendime gülerek son kez aynaya baktım ve aşağıya indim. Annemler mutfakta koşuştururken koltukta oturan Akif amca ile babamın yanına oturdum. Bizim mahallede birisi askere giderken, ev sahibi mahalleye yemek verirdi. Annemle Beren üç gündür hazırlık yapıyorlardı ve Aynur teyze ile Ahu da baya yardım etmişti. Şimdi ise yine aynı dörtlü evin içinde bir o yana bir bu yana koşuşturuyordu. 

''Vay be Barış, koca adam oldun da askere gidiyorsun he.''

Akif amca elini sırtıma vurup birkaç kere hafifçe vurduğunda gülmüştüm.

''Öyle oldu Akif amca.''

''Aferin, aferin. Bak bizim eşek sıpasına, senden 1 yaş büyük ama hâlâ kaçıyor askerlikten.''

''Sahi, Kerem nerede? Görünmüyor ortalıkta.''

Akif amca elini çekerken önüne dönmüştü.

''Gelir birazdan, birkaç işi vardı. Neyse sen onu bırak şimdi. Aman ha oğlum, sakın kimseye sataşma, kimseyle laf dalaşına girme. Hele komutanlara karşı ekstra dikkat et. Boş yere askerliğini uzatma.''

Akif amca bana öğütler verirken, ben gözlerimi yere dikmiş ara sıra kafamı sallayarak onu dinliyordum.

''Sen zaten akıllı çocuksun, efendisin. Etliye sütlüye karışmazsın. Bugüne kadar bi' kavganı görmedik, senin hakkında bi' laf işitmedik. Ama sen yine de dikkat et oğlum, askerlik başkadır.''

''Haklısın Akif Amca.''

Biraz sessizlikten sonra ayağa kalktım.

''Ben annemlere bakayım.''

Mutfağa yöneldiğimde annemle Aynur teyze yemekleri büyük sunum tabaklarına koyuyorlardı. 

''Oyy benim oğluşum büyümüş de askere mi gidiyormuş.''

Aynur teyzenin konuşmasıyla güldüm. İkinci annem gibiydi, hatta annemden farkı yoktu. Onun elinde büyümüştüm resmen.

''Yaaa öyle oldu valla Aynur hanım. Beni özlersin değil mi?''

Yemeği tabağa koymayı bırakıp önüme geldi. Boyunun yetiştiği kadarıyla iki elini yanağıma koyup yüzümü sağa sola savurdu.

ZÜMRÜT MAHALLESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin