တမာသို႔တမ္​းျခင္​း(တမာသို့တမ်းခြင်း)

4

Zawgyi

"သားတို႔ ျမန္​မာစာ​ေလးၿပီးရင္​ ဆရာမ ဆီ အဂၤလိပ္​စာမီးနင္​း​ေတြလာၿပိဳင္​ၾက​ေနာ္​"

ရြာ​ေတာင္​ပိုင္​းသို႔ ဒယ္​ဒီဖားသား ရဲ႕ စကား​ေၾကာင္​့သာ ထြက္​ခဲ့ရသည္​။
တကယ္​စာသင္​ဖို႔ စိတ္​ကူးမ႐ွိ​ေပမယ္​့ ​ေျခလွမ္​းတို႔က ထိုက​ေလးမ အိမ္​​ေ႐ွ႕မွာ တံု႔ခနဲ ရပ္​သြားကာ အိမ္​​ေ႐ွ႕ တံခါးအကြယ္​က​ေန အိမ္​ထဲကို မသိမသာ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ အိမ္​​ေအာက္​တြင္​ က​ေလးမ်ားအား အျပံဳးပန္​း​ေ၀စာစြာၾကည္​့​ေန​ေသာ နီနီ၀တ္​မႈန္​ႀကိဳင္​ ကို ​ေတြ႔လိုက္​ရ​ေလသည္​။

ခ်ီတံုခ်တံုျဖင္​့ အိမ္​ထဲသို႔၀င္​ရန္​ စဥ္​းစား​ေနရင္​း ​ေနာက္​ဆံုးတြင္​ အ​ေျဖ​ေပၚလာသျဖင္​့ ထန္​း​ေတာသို႔သာ သြားရန္​ ​ေျခလွမ္​းစ​လိုက္​​ေတာ့ ​ေနာက္​​ေက်ာ္​ဆီမွ ထြက္​​ေပၚလာ​ေသာ အသံငယ္​တစ္​ခု။

"လီလီ လာ​ေလ...."

ထိုအသံငယ္​​ေၾကာင္​့ ​ေျခလွမ္​းတို႔ ​ေခတၱခဏ ရပ္​သြား​ေသာ္​လည္​း စာသင္​ရမည္​့အ​ေရးကို ​ေတြး​ေၾကာက္​သည္​မို႔ ထန္​း​ေတာ သို႔သာ ထြက္​ရန္​ စိတ္​ပိုင္​းျဖတ္​လိုက္​ကာ ထိုအသံငယ္​​ေလးကို လ်စ္​လ်ဴ႐ႈလိုက္​​ေလသည္​။

"လီလီ..."

ဒီတစ္​ခါ​ေတာ့ ထိုအသံငယ္​ပိုင္​႐ွင္​က​ေလးက သူမ ရဲ႕ နာမည္​ကို ​ေခၚလာရံုသာမက သူမ ရဲ႕ အက်ႌစ​ေလးကိုပါ လွမ္​းဆြဲလာသည္​မို႔ ​ထန႔း​ေတာသို႔သြားမည္​့​ေျခလွမ္​းမ်ားက တံု႔ခနဲ ရပ္​တန္​႔သြား​ေလ​ေတာ့သည္​။

"ဟို....အိမ္​ကို လာတာမဟုတ္​ဘူးလားဟင္​?!"

မ၀ံ့မရဲျဖင္​့ ​ေျပာလာ​ေသာ စကားသံ​ေလး​ေၾကာင္​့ ​ေနာက္​ကိုလွည္​့ၾကည္​့လိုက္​မိ​ေတာ့ သနပ္​ခါးပါးပါး​ေလးလိမ္​းထား​ေသာ သူမ​ေလး က တစ္​မ်ိဳးခ်စ္​စရာ​ေကာင္​း​ေန​ေလရဲ႕။

​ေနာက္​ၿပီး သူမအား​ေျပာလာသည္​့ စကားသံ​ေလးကလည္​း ညင္​ညင္​သာသာၿငိမ္​့ၿငိမ္​့​ေညာင္​း​ေညာင္​း​ေလး​ေပမို႔ ၾကားရသည္​့ သူမ အဖို႔​ေတာ့ စိတ္​ထဲရွိ္​ တစ္​စံုတစ္​ရာ​ေအးခ်မ္​းသြားသ​ေယာင္​။