Hyunjin o sabah uyandığında, sarı saçlı erkeği düşünmeden yatağa giremeyeceğini fark etti. Bu alışık olmadığı bir duyguydu. Düşünmeye alışık olmadığı bir düşünce. Tüm bunlar onu biraz stresli hissettirdi ve bununla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu.
Ama büyürken olaylarla nasıl başa çıkacağını öğrenmesinin bir yolu vardı. Yumruklarını kullanarak ve bu gerilimi serbest bırakmak için onu güçlü bir yüzeye bağlayarak öğrendi. Kalktıktan sonra hazırlandığında, Seungmin'in hala görevine geri dönmediğini fark etti ve eğitim odasına doğru ilerledi.
Kimseye söylememişti, herhangi bir not almamıştı ama bu evde yaşadığı için her şeye dikkat etmeye özen gösteriyordu. İçinde bulunduğu veya götürüldüğü farklı koridorlara, kapılara ve odalara dikkat etti. Konağı ezberledi.
Hâlâ geri döndüğünde ve sokaklarda yaşarken yapmak için kendini eğittiği bir şeydi. Tek bir yerde uzun süre kalamadı. Ama dolaptaki saklanma noktalarının nerede olduğunu, genellikle hırsızlık yapacak insanları nerede bulduğunu her zaman hatırlayabiliyordu.
O sokakları ezberledi ve Chan'in onu barındırdığı kulübe taşındığında bunu tekrar yaptı. Bir yerde uzun süre kalacağına ve kendisine yardım edecek bir kişiye asla güvenmemesi gerektiğini biliyordu.
Bu yüzden böyle hissetmek çok tuhaftı. Felix artık onu koruma ihtiyacı hissetmiyorsa Felix'in evinden ayrılmayı düşündü. Bir nedenden dolayı kalbini düşürdü ve tüm bunlara ne diyeceğini bilmiyordu. Her şey o kadar karışıktı ki antrenman odasına vardığında hemen ellerini ve bileklerini sardı ve yumruk atmaya başladı.
Çantaya atılan her yumruk, omuzlarından bir kilo daha kalkmış gibi hissettiriyordu.
Yumruk attı.
Dokunuşu çok sıcaktı.
Bir yumruk daha.
Güzeldi, hatta rahatlatıcıydı.
Bir yumruk daha.
Yine de gidecek mi?
Daha güçlü bir yumruk attı.
O da annen gibi seni terk mi edecek?
Daha güçlü bir yumruk daha attı.
Son yumruğunun sesi, odanın içinde en yüksek sesle yankılandı. Torba bu kez daha yükseğe sallandı ve derin bir iç çekmeden önce elleriyle durdurmak zorunda kaldı. "Boks torbamı kırma."
Pembe saçlı, derin sesle omurgasından aşağı ürperdiğini hissetti.
Aklından çıkaramadığı aynı gözlere döndü. "Mafya olabilirim ama bu tür şeyler biraz pahalı olabiliyor." İçeri girmeden önce hafifçe kıkırdadı.
"Burada ne yapıyorsun?"
Ellerindeki bandajları çıkardığında Hyunjin umursamaz davranmaya çalıştı. "Seni görmek istedim." Mafya lideri bu sefer daha yumuşak konuştu ve Hyunjin midesinde yine aynı duyguyu hissetti.
Pembe saçlı, Felix'in çoktan arkasında olduğunu ve gözlerinde ne diyeceğini bilemediği bir şeyle ona baktığını görünce döndü. Mafya yaklaştı ve Hyunjin geri çekildi, ancak arkasındaki tezgahla karşılaştı. Felix ile göz teması kurmamaya çalışırken elleri arkasındaydı.
"Seni tekrar öpebilir miyim?" Felix'in sorusunu duydu ve bu sefer sarı saçlı erkeğe bakma şansını kullandı. Herhangi bir sırıtış, herhangi bir yaramazlık görmedi. Biraz korku gördü ama çaresizliği de gördü. Ve o da aynı şeyi hissetti.
"E-evet."
Felix, Hyunjin'i belinden tuttu ve tekrar dudaklarını birleştirdi. O kadar derinden ve yumuşakça öptü ki, Hyunjin'in öpücüğe doğru iç çekmesine neden oldu. Kendini rahat bıraktı, vücudundaki tüm gerginlik kemiklerini terk etti. Tezgahı bıraktı ve Felix'in gömleğinin ön tarafını tutmak için uzandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Danger to myself -Hyunlix
Fanfiction[Tamamlandı] Para için bir yeraltı dövüş kulübünde çalışan Hwang Hyunjin, ailesi tarafından terk edildiğinden beri her zaman yapmaya çalıştığı gibi hayatta kalmaya çalışıyordu. Bir gece dövüş kulübü çok önemli kişileri davet eder, Hyunjin sonunda ma...
