Lavaboyu açtığında, soğuk suyun tenine değdiğini hissetti ve sırtından aşağı bir ürperti aktı. Kırmızı sıvı çıkana ve artık derisini lekelemeyene kadar onları birbirine sürttü. Ancak renk, tıpkı yerdeki cesetlerin parıltıları gibi derisine yapıştığı için hiçbir faydası olmadı.
Neredeyse dört hafta geçmişti ve Hwang Mafyası şimdiden tüm Yongsan bölgesini ele geçirmişti. Hyunjin adam üstüne adam öldürdüğünde omuzlarından hep bir yük kalkmış gibi hissediyordu. Kulüplerin ve barların zeminlerini kaplayan cesetler Hyunjin'in aklından hiç çıkmadı.
Öfkesi, öldürdüğü her kişiye, geride bıraktığı her bedene kanalize oldu. Öfkesi hiçbir zaman tamamen geçmiyor, her zaman geri geliyordu.
Hyunjin aynada yüzünü görmek için lavabodan başını kaldırdı. Pembe saç boyası soluyor, saçlarını biraz açık sarı gibi gösteriyordu. Saçını tekrar boyamak isteyip istemediğini bilmiyordu ama şimdi endişelenecek zaman olmadığına karar verdi.
Farkında olmasa da aynaya baktığında gözleri farklı görünüyordu. Işığı yansıtmıyordu ve kesinlikle canlı gibi görünmüyorlardı. Birkaç gündür tarayamadığı için saçları karışmıştı. Yaptığı tek şey ailesiyle birlikte Yongsan'ın etrafında koşturmaktı.
Her gün Hyunjin'in ellerinde başka bir kan vardı. Ve her gün, aklı hep Felix'e kayıyor gibiydi. Adam aynada Hyunjin'in arkasında belirmiş, doğrudan ona bakıyor gibiydi ve kalbinin neredeyse yerinden fırlayacağını hissetti. Sadece Felix'in artık orada olmadığını görmek için arkasını döndü. Hyunjin'i terk ettiği için artık onun yanında değildi.
Çünkü Hyunjin geri dönmek istemiyordu.
"Benim sorunum ne?" Yaptığı pisliği temizlemek için arkasını dönerken alçak sesle fısıldadı.
Elindeki kırmızı kan lekelerini kapatmak için bir çift parmaksız eldiven aldı. Banyodan çıkıp bara geri döndü. Geri çekilerek, ailesinin yerde müzik eşliğinde dans etmesini izliyordu. Yeni bölgelerini dans ederek ve içki içerek kutlarken, müzik kulaklarında yüksek sesle patladı. Barmene kendisine bir kadeh viski vermesini işaret etti ve bekledi.
Beklerken yanına birinin oturduğunu fark etti ama bir şey söylemedi. "Dans etmek ister misin?" Yanındaki adam söyledi ve Hyunjin bakışlarını ona çevirdi. Ses tonu dostçaydı, güven talep etmek yerine davet ediyordu. "Adın ne?" O sordu. Adam tıpkı Hyunjin gibi yirmili yaşlarında görünüyordu.
Koyu renk saçları kıvırcıktı ve gülümsemesi insanda aynı şekilde gülümseme isteği uyandırıyordu. "Ben Sehoon. Peki ya dans etmek ister misin?" Tekrar sordu.
"Neden benimle dans etmek istiyorsun?" Hyunjin cevap verdi ve Sehoon sadece güldü.
"Gerçekten neden sormayayım diye sormalısın? Sen çok güzelsin... ve tatlısın."
Hyunjin iltifatlar karşısında kulaklarının kızardığını hissetti. Ama göğsünde bir başkasında olduğu gibi kelebekler ya da hafiflik hissi vermiyordu. Şu anda adını vermek istemediği bir başkası daha vardı çünkü söylerse canı çok yanacaktı.
"Sehoon, patronun pantolonunu indirmeye çalışmayı bırak." Hyunjin bakışlarını onlara doğru yürüyen Minhyun'a çevirdi. "Zaten benimle ve adamlarla gelmeli." Minhyun rahat bir şekilde konuştu.
Hyunjin baktı, "Nereye gidiyoruz?"
"Bir sürü silah ve para içeren devasa bir depo var." Minhyun, "Biraz eğlenmeye ne dersin?" diye açıkladı.
Hyunjin, Minhyun'un sırıtışı karşısında biraz heyecanlandı ve viski kadehinin masaya konduğunu duydu. Minhyun'u takip ederek bardan çıkmadan önce shot'ı aldı ve tek seferde indirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Danger to myself -Hyunlix
Fanfiction[Tamamlandı] Para için bir yeraltı dövüş kulübünde çalışan Hwang Hyunjin, ailesi tarafından terk edildiğinden beri her zaman yapmaya çalıştığı gibi hayatta kalmaya çalışıyordu. Bir gece dövüş kulübü çok önemli kişileri davet eder, Hyunjin sonunda ma...
