"Bunun güvenli olduğundan emin misiniz?" Seungmin arabada yanında oturan mafya liderine sordu.
"Hyunjin için mi yani?" Felix tekrar pencereden dışarı bakmadan önce Seungmin'e baktı, "Onu bir daha o malikanede yalnız bırakmayacağım. Ona kafesteki bir hayvan gibi davranmak istemiyorum."
Seungmin başını salladı, "Tamam efendim."
"Umursaman çok hoş, Seung." Hyunjin arka koltukta alay etti.
Seungmin alay ederek, "Yapmıyorum. Hyung'umu önemsiyorum."
"Ah, o soğuk dış görünüşün altında biraz sıcaklık olduğunu biliyordum." Hyunjin gülümsedi.
Seungmin gözlerini devirdi. "Kapa çeneni." Seungmin konuştu.
"Seung lakabı nereden geldi?" diye sordu Felix, o an hissettiği kadar kıskanç davranmamaya çalışarak. Hyunjin ve Seungmin yakın gibiydi.
"Patron-"
"Bu ona benim taktığım bir lakap." Hyunjin, "Sevimli olduğunu düşündüm ve onu sinirlendirdi, bu yüzden hoşuma gitti."
"Senden nefret ediyorum." Seungmin temastan kaçınmak için pencereden dışarı baktı.
"Yakın görünüyorsunuz." Felix mırıldandı ve pencereden dışarı bakmak için sırasını aldı.
Seungmin sessiz kaldı ve Hyunjin, dışarıda olduğu için biraz üşümüş hissederek kollarını aşağı indirirken içini çekti. Felix'in içinde kıpırdanan kıskançlıktan tamamen habersizdi. Felix bunu fark etmemişti ama asla kabul etmeyecekti.
Hyunjin'in kalbinde her zaman şehir için özel bir yeri olmuştur. Temelde büyüdüğü yerdi. Kimsenin olmadığı yerde sokakları, şehri ve ışıkları vardı. Her zaman o sokaklarda yürür, gelip geçen insanları izler ve onun gibi birini hiç umursayıp umursadıklarını merak ederdi.
Ama şimdi burada. Bir mafya patronunun arabasında, binaların ve arabaların geçişini izliyordu. Işıklar, izledikleri yolu aydınlatan, gökyüzünde parlak çizgiler gibi görünüyordu. Artık farklı bir konumdaydı, farklı bir bakış açısı. Sokaklarda mahsur kalmaktan, Felix'in koruması altında olmanın güvenli güvenliğine kadar.
Onun yanında olmak zaten onu güvende hissettiriyordu.
Araba yolculuğu uzun sürmedi ama oraya vardıklarında Hyunjin nerede olduklarını bilmediğini fark etti. Parlak ışıklar veya hareketli işletmeler yoktu. Terk edilmiş yüksek bir binayı ve ona bakan okyanusu görmek için arabadan indi. Güneş batmak üzereydi ve okyanusa yansıdı.
En azını söylemek güzeldi. Romantik bir hava veriyordu.
"Bu çok güzel." Hyunjin sese baktı ve Felix'in ona yumuşak bir gülümsemeyle baktığını gördü.
"Evet."
Okyanusa yansıyan gün batımının önünde Hyunjin'i görmek çok güzeldi. Hyunjin güzeldi ve Felix bunu başından beri biliyordu. En başta Hyunjin'e ilgi duymasının sebeplerinden biri de buydu. Hyunjin'i tanımak istediği biri olarak görmesinin yanı sıra. Bu onun ilgisini çekmişti ve bu sadece Felix'in sahip olduğu içgüdüsel bir histi.
Ve Felix her zaman içgüdülerinin peşinden gitmesi gerektiğini biliyordu.
Şimdi kalbinin sesini dinliyordu. Hyunjin'den hoşlandığını zaten biliyordu, bunu öpüştükleri andan itibaren biliyordu. Ona aşkı öğretmek istiyordu. Ne de olsa Hyunjin'i tanıdıkça ona daha çok aşık olduğunu biliyordu. Hyunjin'in kardeşinin kim olduğunu öğrendiğini ve o rahatlığa ihtiyacı olduğunda orada olduğunu görmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Danger to myself -Hyunlix
Fanfiction[Tamamlandı] Para için bir yeraltı dövüş kulübünde çalışan Hwang Hyunjin, ailesi tarafından terk edildiğinden beri her zaman yapmaya çalıştığı gibi hayatta kalmaya çalışıyordu. Bir gece dövüş kulübü çok önemli kişileri davet eder, Hyunjin sonunda ma...
