Kennedy's POV
Nandito na nga kami ngayon sa guidance office nakaupo ako sa left side katabi ko si Kiesha at kaharap naman ni kiesha si Zamuel at ako si Marie, the woman I loved so much, the one I cared for almost a year, the one I cried for because of the pain she cause, my ex-girl friend is now infront of me and I hate it that my heart still race for her.
"So ano ang dahilan kung bakit kayo nag-away away." tanong ng guidance teacher sa amin na hindi ko na sagot gayundin ng dalawang na ka upo sa kabilang banda kaya si kiera na ang masusing nag explain kay ma,am.
Wala na dito si sir dahil kailangan niya nang pumasok sa next class niya.
"Anong pangalan niyo pakisulat dito." tanong sa amin ni ma,am sabay abot ng makapal na record book.
"So andito kayo para ayusin itong gulo niyong ito." mahin hin na sabi sa amin ni ma,am."kung hindi naman ma aayos wala akong magagawa kundi ang tawagin at papuntahin dito ang mga magulang niyo." dugtong niya pa na nag pa baba ng ulo ko I greeted my teeth because of the angerness that building in my whole body dahil sa lalaking to kailangan pang madamay ng mga magulang ko itinaas ko ang ulo ko at masamang tiningnan si Zamuel.
"I know all of you here is in pain, it must be hurt for you" tukoy sa akin ni ma,am "to see them" lingon ni ma,am sa dalawang nasa kabilang banda."but they are more women out there who deserve your love and your care youngman" mahinhin at parang bulong na sabi nito sa akin para pa gaanin ang loob ko.
"As of for you" lingon ni ma,am kay Zamuel "It is ruthless and careless act for you para sugurin ang lalaking ito, like you said earlier you admit to that act thats why I won't and its not something to be tolerate Im not saying that its wrong for you to love this young girl but its also not practically right. I know you know it well young man, and as of for you" lingon naman ni ma,am kay Marie." Why did you do it" dahil sa tanong na iyun ni ma,am di ko namalayan na hinay hinay na palang lumalandas ang luha ko galing sa mata kung patuloy na lumuluha at umiiyak sa gabi simula ng nakipaghiwalay ang babaeng nasa harapan ko na ngayon ay walang emosyong nakatingin sa akin.
"Nakipag hiwalay na ho ako sa kaniya ng mag simula akong kitain si zamuel ma,am so hindi ko masasabing cheating iyun" sagot nito kay ma,am at umiwas ng tingin sakin. pinunas ko ang aking mga luha ng marinig ko iyun. this woman dont deserve this tears.
"No ones say's you cheat" mahina ngunit may diin na sabi ng aking katabi na si Kiera.
Marie greeted her teeth when she hear those word she must be guilty.
"Marie right?" tanong ni ma,am na ikina tango niya.
"Marie, it is wrong to be in relationship while you are still in relationship with someone, Zamuel it is wrong to attack someone suddenly, I hope this incident become a lesson to the three of you" mala drama line na sabi ni ma,am "If this happen again I wont let anyone of you off so easily. Mag kamayan kayo sign na nag kaayos na nga kayo, puwede ba iyun" nakangiti na tanong sa amin ni ma,am pero may diin sa tono na sabi niya.
Tumayo ako para kamayan si Zamuel ng inabot niya ang kaniyang kamay hinawakan ko to at unti unting hinigpitan kitang kita ko sa ekspresyon niya ang galit ng ginawa ko yon I smirk at binawi ang kamay ko that was priceless ng matapos agad agad akong lumabas ng bigla akong harangan ni marie habang pabalik na nagagalit sa room she give me a warning look na nag pa kulo sa dugo ko. linunok ko ang laway na na bara sa lalamunan ko at naglakas loob na kausapin siya.
"Hindi ba dapat ako ang galit" ma diin na tanong ko sa kaniya." Minahal kita pero bakit mo ginawa sakin to" tinuro ko ang sarili ko at nagsimula ng lumandas ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan."Kahit sino ang tanungin mas lamang ako sa lalaking yun ganyan kaba kakati kaya hindi sapat ang isa para sayo ha?! Pano(sob)... pano mo nagawa sakin to pano!" Sigaw ko sa kaniya.
"Tama ka hindi ka sapat" walang emosyon na sagot nito sa akin at umalis.
Ng tawagin ako ni Kiesha saka lang ako nagising sa aking kabaliwang ginawa.
"Tara na" yaya niya sa akin pabalik sa room. Ng maka pasok agad akong naupo sa aking puwesto at yumoko.
"Kennedy" tawag sa akin ni lyka kaya inangat ko ang aking ulo para makita siya. Umopo ito sa tabi ko at si Issy na kanina pa pala nasa likod niya ay naupo rin sa tabi niya.
Bigla niya nalang hinampas ang likod ko na nag pa aray sa akin.
"Ok lang yan ano ka ba, ano ayos na ba?" tanong niya sa akin kaya tumango na lamang ako.
"Lumuluha kaba?" tumatawang tanong nito kaya umiling na lang ako.
"Joke lang pinapatawa lang kita, ano ka ba, umiiyak ka sa pahak na yun eh nandito naman si rudelyn" birong sambit nito.
Muli akong yumuko at hindi nalang sila pinansin umalis si lyka at nanatili si Issy na pumalit sa puwesto ni lyka.
"Ok ka lang?" tanong niya na kanina ko pa naririnig sa lahat ng kausap ko. Tumango ako bilang sagot.
"Ok lang yan, alam mo di ka deserve ng babae yun, mahal na mahal mo ba siya para maging ganito ka. para kang tanga na umiiyak dahil sa walang kwentang bagay." masakit na mga sambit nito tama nga sila masakit ngang mag salita ang isang to.
"Siguro?" Siguro masyado ko siyang minahal para mag mukha akong tanga.
"Maiwan na muna kita baka mag mukha pa kong tanga ng dahil sayo" natatawang sabi nito at umalis.
Pano ba ako makaka pag move-on, kasi kahit gaano kasakit siya parin siya parin.
"Kennedy" di ko alam pero bigla na lang nabuhayan ang puso ko ng marinig ko ang pangalan ko sa babaeng naka tayo ngayon sa harapan ko dahan dahan kung inangat ang ulo ko at hinintay ang tanong na palagi kong naririnig sa mga nakakausap ko pero sa kasa maang palad hindi iyun ang natanngap ko.
"Notebook mo, yung assignment mo akin na" malamig na utos ni rudelyn sa akin.
"Ah hin...wa...wala akong assignment" utal utal na sagot ko di ko alam kung bakit ako kinakabahan pero isa lang ang masasabi ko...
Hindi pa ngayon ang tamang oras...
Masyado pang puno ng poot at galit ang puso ko para sumubok agad agad ayaw ko ring iba ang isipin niya.
"Wala akong assignment" malamig at may diin na sagot ko sa kaniya at dahan dahang yumoko ulit.
The solution to a broken heart isn't finding something else to seal the wound, but falling back in love with your solitary self. It is relearning loving yourself again thats when I can heal this broken piece of mine...
Because shes not a back up plan and definitely not a second choice.
She's someone who deserve the universe and the stars.
YOU ARE READING
Shell of Felicity
RomanceIn a room full of different kind of students. No one have ever imagined that they would experience and encounter the true happiness and definition of love. Two person who have met unexpectedly. A man who have suffered a lot from his past. And a woma...
