ម្រាមតូចៗទាំងដប់លើកទប់ច្រានទ្រូងរឹងមាំ។ បៀវ ប្រឹងក្រាញននៀលចង់ឲ្យចេញឆ្ងាយ ប៉ុន្តែផ្ទុយការគិតព្រោះកាន់តែព្យាយាមបម្រាសប្រអប់ដៃធំក្រាស់ចាប់ច្របាច់ស្មាតូចកាន់តែខ្លាំងជាការព្រមាន។ បានបន្តិចក៏សសៀរយឺតៗដល់ចង្កេះ ហើយក្រសោបឱបជាប់ណែនមិនលែង។ កាយស្ដើងចាប់ផ្ដើមញ័រទទ្រើតដូចកូនសត្វត្រូវភ្លៀង ទឹកភ្នែកស្រក់ហូរដាបកាត់ថ្ពាលរាប់មិនអស់បង្កើតបានជាស្នាមក្រហមប្រឿងៗដិតដាមលើផ្ទៃមុខស្លេកស្លាំង។
"ហឹកៗ ប៊ល..." ពេលគេបញ្ឃប់ការថើបពុះកញ្ជ្រោល ព្រមដោះលែងឲ្យនាយមានសេរីភាពនិយាយចេញ ប៉ុន្តែមិនមែនសេរីភាពរាងកាយដរាបណាមិនទាន់យកអ្វីដែលគេចង់បានរួចរាល់។ បិសាចផ្ដាច់ការចាប់អូសដៃភរិយាសំដៅគ្រែដើម្បីបន្តការងារប៉ុន្តែ បៀវ ប្រឹងទប់ជំហរក្រវីក្បាលដូចគោស្រាំងទិចបដិសេធបំណងរបស់គេ។ សំឡេងស្រាលស្រទន់ពោលឡើងទាំងទឹកភ្នែកសស្រាក់ អង្វរកសូមកុំឲ្យគេធ្វើរឿងផ្ដេសផ្ដាស តែមើលទៅទឹកភ្នែកបៀវ ពេលនេះជួយអ្វីនាយមិនបានឡើយ។ បិសាចកំណាចមានកំហឹងនិងភ្លើងប្រាថ្នាលុកលុយពេញខួរក្បាលមើលអ្វីមិនឃើញ កែវភ្នែកឡើងក្រហមគួរឲ្យញញើត ម្យ៉ាងវិញទៀតរាត្រីនេះជាយប់ព្រះចន្ទពេញបណ៌រមីម្ល៉ោះហើយទើបភាពសាហាវឃោឃៅសមជាបិសាចកើនឡើងខ្លាំងដល់ថ្នាក់គ្រប់គ្រងស្មារតីខ្លួនឯងលែងបាន។
"ប៊ល ស្ដាប់អូនសិន បងកំពុងយល់ច្រឡំហើយ ហឹកៗ" ពេលអូសដៃរាងតូចមកដលគ្រែ រហ័សចាប់ផ្ដួលកាយស្រាលទៅលើពូកដោយគេឡើងទៅអង្គុយលើគល់ភ្លៅស្រឡូនសង្កត់ម្ចាស់រាងកាយជាប់បង្ការនាយងើបរត់គេចចេញ។ ភាសារអង្វរកអម្បាលម៉ាន់គេស្ដាប់លែងចូលត្រចៀក បៀវ កាន់តែអង្វរគេកាន់តែខឹងទៅវិញទេ។ អ្នកកំលោះប្រើសម្ថភាពជាបិសាចចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ភរិយាអស់ពីខ្លួនត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែកគ្មានសល់សូម្បីតែឈុតតូចបិទបាំកន្លែងសំខាន់។ កម្ដៅក្នុងខ្លួនកើនឡើងទ្វេគុណពេលបានឃើញរាងរៅតូចស្រឡូនពេញភ្នែក ទោះជាពេលនេះនាយមានផ្ទៃពោះក៏នៅតែរក្សាទ្រុងទ្រាយដើមគឺទាក់ទាញចំណង់របស់គេខ្លាំងដដែល។ មិនបង្អង់យូរ គេចាប់ផ្ដើមប្រឡះឡេវខោខ្លួនឯង ទោះវាពិបាកបន្តិចព្រោះអ្នកក្រោមខ្លួនមិនព្រមនៅស្ងៀម។
"ហឹកៗ អាប្ដីឆ្កួត មនុស្សគ្មានហេតុផល!" អស់សង្ឃឹមដែលអាចគេចផុត បៀវ ស្រែកជេគំហកទាំងទឹកភ្នែកវិញម្ដង។ គេមិនតបសម្ដី ធ្វើមិនឮអ្វីទាំងអស់ ហើយទ្រោបទៅលើរាងតូចស្ដើងតែមានរាងមានរៅ ឱនថើបផ្ទៃពោះសរម៉ត់រលោងមួយខ្សឺតជាការសូមទោសដល់កូនក្នុងផ្ទៃព្រោះបន្តិចទៀតពួកគេប្រាកដជាទទួលរងការរំខានពីលោកប៉ាជាមិនខាន។ បៃប៊ល ងើបចោលភ្នែកឃើញចុងទ្រូងភរិយាក្រហមស្រស់ដូចភ្លែឈើរីទុំ ក៏ស្ទុះបឺតជញ្ជក់មិនសំចៃមាត់។ អ្នកដែលត្រូវឈ្លានពាន ព្យាយាមប្រើកម្លាំងសេសសល់បន្តិចបន្តិចបម្រាសចេញ។ ប្រអប់ដៃតូចទប់រុញច្រានក្បាលមនុស្សអាក្រក់ចេញពីចុងទ្រូងមួយទំហឹង អត់ធន់នឹងការឈឺចាប់ដោយការបឺតជញ្ជក់ខ្លាំងៗមិនបាន តែក៏ត្រូវប្រុសកំលោះប្រើដៃរឹងមាំចាប់សង្កត់ជាប់កដៃតូចកប់ចូលទៅក្នុងពូកទាំងសងខាងតែម្ដង។
"បៃប៊ល ឈប់ភ្លាមណា អ អូនសូមអង្វរ"
"ជាមួយប្ដីកំណាច់ខ្លួនដល់ថ្នាក់យំដូចកូនសស្រាកកូនក្មេងឬចង់ទុកឲ្យអាសាហាយនោះប្រើការជំនួសបង?"
"ឈប់ឆ្កួតទៅ! ហឺៗ បងឆ្កួតពេញទំហឹងហើយ" ឈរឲ្យអ្នកផ្សេងប៉ះពាល់មួយសេរីមិនគិតក្រែងថាគេជាប្ដីនៅកន្លែងនោះដែរ ប៉ុននឹងក៏គួរឲ្យខឹងណាស់នៅហើយ នេះថែមទាំងបដិសេធនៅមកស្ដីគំហកគេបានទៀតឬ? គិតចប់តាំងចិត្តថាលែងស្ដាប់ពាក្យសម្ដីអ្នកក្រោមខ្លួនដាច់ខាត។ គេឱនអង្អែលគល់ភ្លៅស្រឡូនអូសដល់កំភួនជើង ចាប់លើកដាក់ឲ្យពាក់លើចង្កេះមាំត្រៀមប្រយុទ្ធ។
"ក កុំអី ហឺៗ បងគួរតែយល់ថាអូនជាមនុស្សមានផ្ទៃពោះ ជ ជិតគ្រប់ខែទៀតផង នេះបងចង់ធ្វើស្អី? សូមអង្វរណា" បៀវ ងើយស្រែកហាមអស់សំឡេងជាមួយភាសារដាក់រដុបព្រោះទទួលដឹងថាគេកំពុងចាប់ទាញអូសកកូនដំបងតូចដែលរីកមាឌមានសរសៃរវាមតម្រង់សំដៅរាងកាយនាយបណ្ដើរៗហើយ។
"បើបងហ៊ានតែធ្វើ អូននឹងមិនលើកលែងទោសឲ្យបងទេ"
"ទោស? ហ្អឹស" គេងាកអស់សំណើច ព្រោះមិនដែលមានប្រពន្ធឯណាដាក់ទោសប្ដីរឿងលើគ្រែនេះឡើយ។
"អា៎!!" បៀវ ស្រែកភ្លាតសំឡេងម្ដងទៀត ពេលត្រូវគេជ្រែកភាពរឹងមាំសម្រុកចូលពេញទំហឹង ទំហំមហិមារបស់គេមិនសាកសមនឹងរាងតូចស្រឡូនឡើយ ជាហេតុបណ្ដាលឲ្យកើតមានការឈឺចាប់ខ្លាំងដូចគេចាប់ហែកសាច់ជាពីចម្រៀកចេញពីគ្នាអ៊ីចឹង។
"amazing shhh*" ត្រគាកបាវខ្សាច់កម្រើកញាប់ស្អេក សំឡេងក្រហឹមដូចខ្លារខិនកំណាចបន្លឺស្អកៗជាប់បំពងករ គេចាប់ក្រសោបផ្ទៃពោះភរិយាដោយបាតដៃធំក្រាសទាំងគូ សំឡេងសាច់ប៉ះសាច់លាន់ដូចស្នូរតន្ត្រី បៃប៊ល ញញឹមពេញចិត្តដែលល្អាងស្នេហ៍នៅតែតឹងណែនខ្លាំងដូចមុន គេងើយមុខឡើងក្រហឹមទទួលយកភាពសុខស្រួលចេញពីរាងកាយអ្នកម្ខាងទៀតរួចបន្ថែមល្បឿនចង្កេះកាន់តែលឿននឹងខ្លាំងជាងមុនគុណដប់ ខណៈភាពឈឺចាប់ អស់សង្ឃឹមនិងអារម្មណ៍ជាច្រើនលេចវត្តមានពេញខួរក្បាលអ្នកម៉ាក់កម្សត់។ បៀវ ខាំបបូមាត់ខ្ជឹបជាខ្សែជាត្រង់បិទសំឡេងស្រែកត្អូញត្អែរជិតឈឹងព្រមទទួលយកជោគវាសនាខ្លួនឯង។ កម្លាំងនៅមិនច្រើនប្រឹងបើកត្របកភ្នែកព្រឹមៗសម្លឹងមើលទង្វើរអ្នកជាប្ដី ទឹកភ្នែកនៅតែស្រក់ដាបថ្ពាលរហូតសន្លប់បាត់សំឡេងមួយរំពេចព្រោះទប់ទលនឹងការវាយលុកឥតប្រណីមេត្តាលែងបាន។
ពេលដែលភ្លើងប្រាថ្នារលត់ ទើបចាប់ភ្លឹកថារាងស្ដើងបាត់បង់ស្មារតីតាំងពីពេលណាក៏មិនដឹង សភាពគួរឲ្យអាណិតជាមួយស្នាមទឹកភ្នែកលើថ្ពាលនិងនៅមានខ្លះស្រក់មិនទាន់ដាច់។ សតិរបស់គេចាន់ផ្ដើមមានឡើងមកវិញបន្ទាប់ពីឃើញនាយបែបនេះ អ្នកកំលោះស្ទុះចូលទៅចាប់អង្រួនស្មាតូចបន្ថើរៗដាស់ឲ្យនាយដឹងខ្លួនវិញ តែមិនបានផលឡើយ រាងស្រឡូនប្រហែលជាត្រូវការពេលសម្រាកបន្តិចសិនទើបបាន។
"ប បៀវ..." ដង្ហើយហៅឈ្មោះភរិយាថ្នមៗ ឱនថើបផ្ដិតយកទឹកភ្នែកចេញពីថ្ពាលរលោងអស់គ្មានសល់ជំនួសការជូនវាសដោយដៃ ក្ដីបារម្ភកើតមានពេញទ្រូង។
"បងសូមទោស បងធ្ងន់ដៃបន្តិចហើយ" ទាញកាយទទេស្អាតមកឱបក្រសោបណែនដៃ អប្បាញ់មិញពិតជាខឹងខ្លាំងដល់ងងឹតមុខលែងដឹងខុសត្រូវពិតមែន។ មិនមែនជារឿងងាយដែលតាមទាន់នឹងកន្លែងឃើញមនុស្សគេស្អប់នែបនិត្រ បៀវ ធ្វើចិត្តត្រជាក់ដោះស្រាយតាមសម្រួលមិនបាន គេគ្រាន់តែចង់បញ្ជាក់ឲ្យ បៀវ ដឹងថាអ្នកមានសិទ្ធលើនាយទាំងកាយទាំងចិត្តគឺមានតែគេម្នាក់គត់។
