𝐈𝐒𝐋𝐀𝐊 𝐊𝐄𝐋𝐄𝐁𝐄𝐊

BÖLÜM 2: YARDIMA MUHTAÇ KUKLALAR

Herkese selam!

İkinci bölümle tekrar birlikteyiz. İlk üç bölümde karakterlerimizin iç dünyasını okuyacağız asıl olaylar ve karışıklıklar ileriki bölümlerde. Yazım hatalarını mazur görün düzenleme aşamasında hepsine tekrar göz atacağım ben sizi fazla tutmayayım. Bu arda her bölümde bir önceki bölüme hatırlatma yapıyorum. Şimdi bölüme ışınlana bilirsiniz ;*)

Müzik eşliğinde okumayı unutmayın, bol bol yorum yazıp oy kullanmayı da.

İyi okumalar:)

Instagram: nehir._kp

ঐ

Benimle kayboldun, Köprüaltı

ঐ

1. BÖLÜM SONU

Odaya vardığımızda Ayla ve Ayça yatmışlardı tek yumurta ikizleriydiler ve on iki yaşındaydılar, geçen sene gelmişlerdi ve buraya hiçbir şekilde alışamamışlardı.

Alışmak istemiyorlar

Diye düzeltti beni iç ses aslında haklıydı buraya alışmak istemiyorlardı ve
kimseyle konuşmuyorlardı. Sen konuşmaya çalışsan tersliyorlar ara sıra Ekim'le konuşuyorlardı ve ben nedenini bilmiyordum. Hayat hikayelerini tam bilmiyordum tek bildiğim buradan önce başka bir yurtta kaldıklarıydı
Ekim yatağında yerini aldı. Ben yatağıma oturmadan önce papatyaları şişedeki suya koydum. "Papatyaları çok mu seversin?" papatyaları severdim kafamı aşağı yukarı salladım ve cebimdeki kağıdı elime alıp Ekim 'in yanına oturdum. Ağzındaki sakızın çilek aromalı olduğunu anlamıştım. Sakızın bir paketini bana uzattı.

"Çilekli en sevdiğimizden" elindeki sakızı alıp çiğnemeye başladım. Ellerim terlemişti, belki içinde yazan tek cümle hayatımı yokuş aşağıya sürükleyecekti.

"Açsana kızım, meraktan çatlayacağım."

"Şuan açmasak mı?" Dedim Ekim'e, bana ciddi olup olmadığımı sorarcasına bir bakış attı. "Aç şunu Layel!" dedi kısık bir sesle.

Kalp atışımın sesini sağır insan bile duyabilirdi kağıdı açıp içinde yazan kelimeyi kısık sesle okudum.

"Kaç, hemen ve..."
  kaç, hemen...

BÖLÜM 2: YARDIMA MUHTAÇ
KUKLALAR

Bazen öyle şeyler olurdu ki, bu sefer hayat yüzüme güldü derdiniz, ama hiçbir zaman asıl gerçekleri bilemezdiniz. Hayat sizle oyunlar oynardı ve sizde farkında olmadan kukla olurdunuz. Maske takardı ve asla onun gerçek yüzünü göremezdiniz. Her seferinde maskesini değiştirirdi, karşınıza farklı çıkardı, sizde kanardınız. Hayat buydu işte acımasız, zaaflarla oynamayı seven iki yüzlü birbirine bulaşmış bir dikdatör ve bizde onun yardıma muhtaç kuklaları.