Ben küçük bir kız sokağa bırakılan, o sokaktaki yıldızları izleyen, her hücresinin üşüdüğünü hisseden, ben küçük bir kız saatlerce alınmayı bekleyen, gözyaşları yağmura karışan ve ben küçük bir kız yalnızlığını yıldızlarla paylaşan.
~
Ben küçük bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Layel ( ve vazgeçemediği oyuncağı)
Müzik eşliğinde okumayı unutmayın, bol bol yorum yazıp oy kullanmayıda.
İyi okumalar :)
Instagram: nehir._kp
ঐ
Seni o gökyüzüne ben koydum
ঐ
3. BÖLÜM SONU
Koşuyordu, ben yaşayayım diye koşuyordu. Belki bana kızgındı ama gelmişti, yavaş yavaş etrafı zifiri karanlık ele geçirdBoğuluyorum, beni karanlık yavaşça boğuyordu. Bağırıyorum kimse beni duymuyordu her nefes alışım vücuduma bir ok gibi saplanıyordu, canım yanıyordu hem de hiç yanmadığı kadar. Dayanamıyordum ve gözlerim artık bu acıyı hissetmek istemediği için kapanıyordu. Yavaş yavaş karanlık beni içine hapsediyor. Ölmek böyle birşey miydi? hiçbir şey hissetmiyorsun ve karanlık seni esir alıyordu.
Benim için ölüm her bir hücrenin soğuğa dayanamayıp intahar etmesiydi ama ya o hücreler zorla ölüyorsa o zaman ölüm daha da zorlaşıyordu. Soğuk ve karanlık seni esir alıyor ve istesendekaçamıyorsun ne karanlığın içinde bir ışık nede soğuğun içinde bir sıcaklık bulabiliyorsun. Sen artık sıcağın içindeki soğuğun, ışığın içindeki karanlığın esiri oluyorsun. O ışığı ve sıcaklığı görüyorsun ama yavaş yavaş senin ruhunuda esir alıyor. karanlık ve soğuk yavaş yavaş ışığı ve sıcaklığınıda esir alıyor ve artık hiç kurtulamıyorsun ne ışığı görüyorsun ne de sıcaklığı benliğin, ruhun artık karanlığın ve soğuğun esiri oluyor.
Toprağın altında ölü bir beden peki üzerinde açan güller neden?
BÖLÜM 4: BORÇ
Layel
Saat 8'e yaklaşıyordu ama Ekim 'den hiçbir haber yoktu. Kendine bir şey yapmış olabilir miydi?, gittiğinden beri bu tarz sorularla boğuşuyordum. Onu tek başına bırakmamalıydım, bu zamana kadar gelmesi gerekiyordu. Nereye gitmiş olabilirdi? Telefonun çalma sesi beni zihnimdekisorularımdan çekip kurtardığında hemen yerimden kalktım. Ekim arıyordu. Hiç beklemeden aramayı cevaplayıp kulağıma koydum.
