Cafe ႏွစ္ေနရာမွာ လူေလးေယာက္ အႀကည့္ေလးခု ဆီနဲ႔ေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္ဆီ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႀကည့္ေနတဲ႔ အႀကည့္ေတြကေတာ့ ကြဲျပားေနႀကတာ ေပါ့။
Kai Soo ကိုႀကည့္ေနရင္းခဏႀကာေတာ့ Soo ဆီကို ေရွ႕ေလွ်ာက္သြားတယ္။
Soo ကေတာ့အျပံဳးေလးနဲ႔ေပါ့။
Soo ရဲ႕အျပံဳးေလးကိုႀကည့္ျပီး Kai's P.O.V : ေအာ္ဒါငါေနာက္ဆံုးေတြ႔ရတဲ႔ Soo ရဲ႕ အျပံဳးေလးပါ လား။လွလိုက္တာ။အေစာႀကီးကတည္းကလွတာသိ ေပမယ့္ ဘာလို႔ ဒီေန႔မွအရာအားလံုးထက္ပိုလွေနရ တာလဲ။Soo...ကိုယ္ပါးစပ္ကေနဘယ္လို ေျပာထြက္ရမလဲ။အဲ႔စကားကို...
Soo : Kai မေန႔ကမွေတြ႔ထားတာကို...ကယ္ ေျပာ။ဘာေျပာမလို႔လဲ။Soo ကေတာ့သိခ်င္ေစာနဲ႔ေပါ့။ မ်က္လံုးေလးေတြျပဴးျပီး အသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ သူေျပာဘဲစကားကိုနားစြင့္ေနတယ္။
Kai : Soo...ကိုယ္အခုေျပာမယ့္စကားကို ေသခ်ာ နားေထာင္ေနာ္။ကိုယ္ေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။Soo...ကိုယ္ေလ။လာမယ့္ စေန ေစ့စပ္ေတာ့မယ္။ မင္းကိုအဲ႔တာလာေျပာတာ။
Soo : Kai ...Soo ကိုမေနာက္ပါနဲ႔။ေနာက္စရာ မဟုတ္ဘူူးေလ။ဘယ္သူနဲ႔ေစ့စပ္မွာလဲ။ဒါဆို Soo ကေကာ။Soo ကေကာ။Soo ကေကာ Kai ရဲ႕ဘာႀကီးလဲ။ Kai အျပင္းေျပ အေပ်ာ္အေနနဲ႔တြဲခဲ႔တဲ႔ သူတစ္ေယာက္လား။ေျဖေလ။ဘာလို႔မေျဖတာလဲ။
Kai မ်က္စိစံုမွိတ္ျပီး ^အင္း။အေပ်ာ္အေနနဲ႔တြဲတာ။ အခု appa တို႔က ကိုယ့္အနာဂတ္အတြက္ အဆင္ေျပ မယ့္ေကာင္မေလးခ်ေပးထားတယ္။သူ႔နဲ႔လည္းေတြ႔ ျပီးသြားျပီ။ရုပ္ရည္ကလည္းေျပာစရာမလို ေခ်ာျပီးသားဆိုေတာ့...အဲ႔ဒါမင္းကိုလာေျပာတာ။ မင္းနဲ႔ဒီေလာက္နဲ႔ဘဲ လမ္းခြဲႀကတာေပါ့။^
Kai and Soo's In P.O.V:
Soo : Kai...အခု Soo ကိုညာေနတာမလား။
Kai : ဟုတ္တယ္။Soo...ကိုယ္မင္းကိုညာေနတာ။
Soo : ဘာလို႔ညာေနတာလဲ။
Kai : ကုိယ္အဲ႔တာအတြက္ေတာ့ မေျဖပါရေစနဲ႔။
Soo : Kai ...Soo ကို Kai မရွိဘဲတကယ္ေနခိုင္း မွာလား။ေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ္ဆို။ကာကြယ္ေပးမယ္ဆို။အဲ႔စကားေတြကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။
Kai : ခုေတာ့အဲ႔တုန္းကေပးခဲ့တဲ့ကတိေတြမတည္ နိုင္ေတာ့ဘူူးနဲ႔တူ တယ္။ Soo က ႀကံ့ခိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာတဲ႔သူနဲ႔ေတြ႔မွာပါ။
Soo : Soo Kai ထကိသာတဲ႔သူကိုမေတြ႕ နိုင္ေတာ့ဘူး။ေတြ႔ရင္လည္း Soo မခ်စ္နိုင္ဘူး။
Kai : Soo...ကုိယ္ကိုမုန္းလိုက္ပါ။ကုိယ့္ကိုေမ့လိုက္ ပါ။ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ Soo ကို အျပစ္အေႀကြး အေနနဲ႔ တစ္သက္လံုးခ်စ္ေနပါရေစေနာ္။
