Jeff The Killer

Bölüm 5.

(Kuru kuru olmasın diye olay ekledim daha 5.BÖLÜMDEN..)

Jeff bana yaklaştı ve elini omzuma koydu.

"Üzülme.Onlar seni sevselerdi seni ararlardı."

Tekrardan içim cız etti ve iç çektim.

"Doğru söylüyorsun..Onlar beni aramadılar.."

Tişörtümün kolu ile yanağımdaki göz yaşlarımı sildim.Telefonumu çantamdan çıkarıp kulaklığımı aradım.

"Hasiktir.."

"Ne oldu?"

"Kulaklığım evde kalmış..."

"Ee?"

"Almaya gidemez miyim?"

"Tek gitmene izin vermem ve şuan orada polisler olabilir, ailenin ölüsünü görüp etkilenebilirsin."

"........."

"Gece olmasını bekle. O zaman gidip alırsın."

"Ben suçlu değilim ki- yanlız gider isem bir sorun oluşmaz."

"O zaman yanlız git,gecenin 12 sinde seni tanıştığımız parktan alacağım."

"daha saat 15.07..Orada 9 saat ne yapacağım-?"

"Ya geceyi burada beklersin yada gidip orada 9 saatini boş boş geçirirsin."

"Ooof tamam burada kalıp geceyi bekleyeceğim."

"Tamam o zaman."

Koltuğa uzandım ve tavanı izlemeye başladım.

"Tavanda ne var da tavana bakıyorsun?"

"Hiçbir şey sadece hayatı sorguluyorum" diyerek karşılık verdim.

"Boş işler. Mutfağa gel yiyecek bir şeyler hazırlamama yardım et. Bir yardımın dokunsun."

"Zahmet etme.. Çantamda yiyecek bir şeyler vardı." Diyerek yattığım yerden doğrulup çantama uzandım.

"İyi." diyerek karşılık verdi.

Çantayı kucağıma aldım ve içerisinden doyurucu bir şeyler çıkarttım ve Jeff e uzattım.

"Çoğu şeye hazırlıklısın demek ki?"Diyerek krakeri elimden yavaşça aldı. Birkaç dakika sonra ikimiz de yemeğimizi bitirmiştik. Ben biraz sıkılmıştım.

"Ormana gezintiye çıkmaya ne dersin?"

"Peki." diyerek cevap verdi.

Ayağa kalktım ve evden ayrıldık. Ormanda ilerlemeye başladık. Bir süre sonra etrafıma baktım ve Jeff ortada yoktu. Ben etrafa daha dikkatli baktım

"Komik değil Jeff! Ortaya çık!"

Cevap gelmedi. Açıkçası biraz endişelenmedim değil. Çevreme iyice bakındım. Ağaçların arkası ve üstü, çalılar, otlar.. Bulamadım. Sanırım beni bırakıp gitmişti-Buna üzüldüm ve geldiğimiz yoldan geri klubeye döndüm.Kahretsin! Anahtar ondaydı. Dışarıda kaldım...Lanet olsun dostum. Aniden birisinin arkamdan geldiğini hissettim ve arkamı hızla döndüm. Bana yaklaşan bir yaprak parçasıydı. Gergin olduğum için korkup "Ananı!" diye bağırmıştım. İç çekip "Sadece bir yaprak mıydı?!"diye haykırdım. Sinirlerim bozulmuştu. Kulübenin olduğu yerden ayrıldım ve biraz ilerledim. Şehre geri indim. Şehrin girişinde birkaç tane polis arabası vardı. Aniden kafamda olabilecek bütün kötü senaryolar oluştu. Gözlerim kocaman açıldı ve polislere doğru dikkatle baktım. Elim titremeye başladı .Üzerimde bıçak taşıyordum. Daha doğrusu çakı. Ama o da bir kesici delici aletti. Ama daha çok Jeff için endişelenmiştim. Aniden ortadan kayboldu ve şehrin girişinde polisler var! Başka bir olasılık yoktu..Jeff yakalanmıştı. Çok fazla gerildim ve bir polis bana doğru yaklaştı.

Polis:"Hey ufaklık. Bu saatte ormanda tek başına me arıyorsun? Senin ormandan buraya doğru geldiğini gördüm. Kayıp mı oldun?" Dedi gülümseyerek.
Belli etmemek için sakinleştim ve;

"H-hayır tabiki..Kaybolmadım. Sadece ailemden uzak gezintiye çıktım." dedim titrek bir ses ile.

Polis:"Oh.. Tamam ama ailen buna nasıl izin verdi? Bu ormanda bir katil geziyordu. Onu yakaladık. Sana zarar verdimi?" Dedi.
Bunu duyunca aniden garip bir his hissetmeye başladım, yumruğumu sıkıca sıktım. Artık istesem de gülümseyemiyordum. Fazla belli etmiştim..
"C-ciddenm- AHH HADİ AMA!BIRAKIN ŞU SAÇMALIĞI BU ORMANDA KATİL FALAN GEZMİYOR!!" diye bağırdım kontrolsüzce.
Polis şüpheli bir bakış ile bana baktı.

Polis:"Yoksa o katili tanıyor musun?"

......